La Sekreto (filmo, 2006)
| La Sekreto | |
|---|---|
| filmo | |
| Originala titolo | The Secret |
| Originala lingvo | angla lingvo |
| Kina aperdato | 2006 |
| Ĝenro | dokumenta filmo, mem-helpo |
| Kameraado | nekonata valoro |
| Reĝisoro(j) | Drew Heriot |
| Produktisto(j) | Rhonda Byrne |
| Scenaro | Rhonda Byrne |
| Rolantoj | John Hagelin • Ben Johnson • John Gray • Andrew Smith • Joe Vitale |
| IMDb | |
La Sekreto (en la angla : The Secret) estas dokumenta filmo de Prime Time Productions reĝisorita de Drew Herriot kaj unue distribuita en videobibliotekoj en Usono la 26-an de marto 2006. La filmo estis publikigita en multaj landoj ĉirkaŭ la mondo. Sekvante la filmon, libro kun la sama titolo ankaŭ estis publikigita.
La filmo konsistas plejparte el monologoj de pluraj homoj, la plej multaj el ili de la mondo de spiriteco kaj la Nova Epoko - mediumoj, personaj trejnistoj kaj pastroj, same kiel pluraj homoj de literaturo kaj scienco. Tiuj, kiuj klarigas la "leĝon de altiro" kaj eĉ asertas, ke ili scias uzi ĝin por sia persona avantaĝo. Ĝi estas plena de ilustraj bildoj kaj ekzemploj pri la efiko de la sekreto sur la homa vivo.
La origina ideo por la libro kaj la filmo apartenas al Rhonda Byrne. Kelkaj el la ideoj en la filmo estas bazitaj sur la libro "The Science of Getting Rich" de Wallace D. Wattles.
Enhavo[redakti | redakti fonton]
Malkaŝante la sekreton[redakti | redakti fonton]
Komence de la filmo la kreinto Rhonda Byrne estas montrita kiel alportanta sin al detruo. Provante pensi pri kiel eliri sin el la koto, ŝi malkovras la sekreton kaj decidas esplori. Baldaŭ ŝi komprenas ĝian signifon kaj potencon kaj eĉ trovas, per simpla serĉilo de Google, amasojn da homoj kiuj vivas hodiaŭ kaj konas la sekreton.
Rhonda Byrne metas al si celon - liberigi la misteran sekreton al publiko kaj tiel ŝanĝi la vivstilon de milionoj.
Laŭ la filmo, dum la historio, multaj sukcesaj homoj sciis "la sekreton". La filmo mencias, interalie, William Shakespeare, Mozart, Beethoven, Albert Einstein, Leonardo da Vinci. Danke al la sekreto, ili gajnis feliĉan vivon, kiu inkluzivis: sanon, sukceson, monon kaj amon. Tial ili timis pli ol ĉio, ke se la sekreto estos malkaŝita al la publiko, la feliĉo estos forkaptita el iliaj manoj kaj fariĝos sensignifa.
La sekreta enhavo[redakti | redakti fonton]
La "sekreto" sur kiu la filmo estas bazita rekte rilatas al "La Leĝo de Altiro" (angle: The Law of Attraction). La leĝo de altiro signifas, ke se ni pensas pri io, ni efektive kreas ĝin kaj poste ni eĉ ekvidos ĝin en nia reala vivo.
Unu el la metaforoj uzitaj en la filmo koncerne la sekreton estas la rakonto de Aladino. En la origina rakonto, Aladino trovas magian lampon kaj tuŝas ĝin. Feino (aŭ en kelkaj versioj demono) eliras el la lampo, kiu diras nur unu frazon: "Via deziro estas mia ordono". En ĉi tiu frazo la feino promesas plenumi senliman nombron da deziroj.
Laŭ la filmo, la feino estas fakte metaforo por la universo. La homo ĉiam kapablas pensi, eĉ sonĝi en sia dormo. Do, tio, kion homo pensas kaj priskribas en sia imago, estas efektive 'sendita' tra la universo kaj revenas kiel bumerango al tiu homo - nur ne kiel penso sed kiel realo.
La sekreta teorio asertas, ke pensoj estas magnetecaj, kaj havas frekvencon. Kiam ni pensas, ĉi tiuj pensoj estas lanĉitaj en la universon kaj ili altiras kiel magneto ĉiujn similajn aferojn, kiuj estas sur la sama ofteco. Ĉio, kio estas elsendita, revenas al la fonto. Kaj tiu fonto estas ni.
La ideo de la sekreto povas esti komparita kun elsendila turo. Ni komprenas, ke la elsendila turo de televidstacio elsendas uzante frekvencon, kaj la frekvenco transformiĝas en nia televido en bildojn. Plej multaj el ni ne komprenas kiel ĝi funkcias, sed ni scias, ke ĉiu kanalo havas frekvencon, kaj kiam ni agordas tiun frekvencon ni vidas la bildojn sur nia televida ricevilo. Ni elektas la frekvencon elektante kanalon, tiam ni ricevas la bildojn, kiuj estas elsenditaj sur tiu kanalo. Se ni volas vidi aliajn bildojn en nia ricevilo, ni ŝanĝas la kanalon kaj agordas novan frekvencon. La ideo estas, ke ni estas kiel homa elsendila turo, kaj ni estas pli fortaj ol iu ajn elsendila turo kreita sur la tero. Nia elsendo kreas nian vivon kaj nian mondon. Niaj elsendioj estas elsendita per niaj pensoj. La bildoj, kiujn ni ricevas el la elsendo de niaj pensoj, ĉu ni ŝatas ilin aŭ ne, estas la bildoj de nia vivo.
La tri paŝoj por uzi la sekreton estas:
1. Demandu - fermu viajn okulojn kaj koncentriĝu pri tio, kion vi volas. Vi sentos kvazaŭ tio jam ekzistas, ke ĝi jam estas parto de via vivo. Kongruu la penson kun la sento kaj tiel kreu la peton en via kapo kaj sendu ĝin al la universo.
2. Kredu - eĉ por unu momento ne dubu pri via kredo je la sekreto. Vivu kvazaŭ la afero, kiun vi volas, estas jam via. Sentoj de timo, kolero aŭ malĝojo povas rompi vian fidon kaj tiel malhelpi la plenumon de la peto.
3. Ricevu - ene de certa tempo la afero, kiun vi petis, venos en vian vivon. Ĝi ne nepre kongruos (kvankam estis multaj kazoj kie jes) kun la komenca peto sed sendube kontentigos vian deziron.
La filmo asertas, ke ĉu ni kredas je la sekreto aŭ ne - ĝi ĉiam funkcias en nia vivo. La sama procezo de peto, kredo kaj akcepto funkcias en la vivo de ĉiu persono en ajna momento kaj pozitive kaj negative. La universo ne distingas inter bono kaj malbono, ĝi simple obeas la homan menson. Se iu ĉiumonate rigardas siajn ŝuldojn kaj pensas pri kiom negativa estas lia situacio - li nur alportos pli kaj pli da tiaspecaj situacioj sur sin.
Kritiko[redakti | redakti fonton]
Preter la racia kritiko pri la nescienca naturo de la metodo, la sekreto estis kritikita de aliaj direktoj.[1] La ideo, ke la persono mem respondecas pri sia kondiĉo, eĉ se temas pri malsanoj aŭ handikapoj kiuj venis sur lin nevole, estis severe kritikita. Krome, la sekreto prezentas egoisman vidadon, kies celo estas akiri kiel eble plej multe, precipe en la materia sfero.[2]
Sur historia nivelo, kritiko estis donita pri la uzo de citaĵoj de pensuloj ekster ilia origina kunteksto, kaj por citado de citaĵoj kiuj havas neniun indicon ke ili estis diritaj de ili entute.[3]
La "leĝo de altiro" mem estis difinita de kelkaj kritikistoj kiel malnova ideo, ne originala, kaj tute ne sekreto. Ĉi tio estas konata memhelpa metodo vestita en mistika-historia kostumo. Se vi forigas la tutan malĉefaĵon, vi restas kun la psikologia kompreno de "pozitiva pensado".[4]
Sur la medicina nivelo, iuj kritikistoj esprimis zorgon, ke la asertoj pri medicinaj mirakloj, kiuj povas esti faritaj uzante la sekreton, malhelpos homojn ricevi realan medicinan traktadon.[5]
Sur la psikologia nivelo, laŭ la aliro de la libro, persono kiu malsukcesas forigi la "negativajn pensojn" de sia kapo povas eniri malvirtan ciklon de obsedaj negativaj pensoj ĝis depresio, sekvante memkulpigon pro ne kontrolo de la negativaj pensoj kaj ke supozeble ĉio dependas de li (praktike, foje la kompreno, ke ne ĉio dependas de la persono, helpos lin liberigi tian senton de kulpo).[6]
Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]
Referencoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ Catherine Bennett, Only an idiot could take The Secret seriously. Yet Cameron seems to be following its tips to the letter, The Guardian, la 26-an de aprilo 2007
- ↑ Jeffrey Ressner, The Secret of Success Arkivigite je 2007-01-08 per la retarkivo Wayback Machine, la 28-an de decembro 2006
- ↑ Julia Rickert, A Little Secret about The Secret, Chicago Reader, la 31-an de majo 2007
- ↑ Karin Klein, Wish for a cake -- and eat it too, Los Angeles Times
- ↑ Cynthia McFadden, Roxanna Sherwood kaj Karin Wrinberg, Science Behind 'The Secret'?, ABC News, la 23-an de marto 2007
- ↑ Valerie Reiss, The Hubris of 'The Secret', retejo beliefnet
Por plia legado[redakti | redakti fonton]
- Bruce, Alexandra. (2007) Beyond the Secret: The Definitive Unauthorized Guide to The Secret. Nov-Jorko: The Disinformation Company, Ltd.. ISBN 978-1932857931.
- Byrne, Rhonda. [2006] (2006) The Secret. Hillsboro, OR: Beyond Words. ISBN 978-1582701707.
- Doyle, Bob Arkivigite je 2022-05-23 per la retarkivo Wayback Machine – Featured in the movie 'The Secret'. Author of Wealth Beyond Reason Program Arkivigite je 2022-05-23 per la retarkivo Wayback Machine