Nacia Altlernejo de Belartoj
| Nacia Altlernejo de Belartoj | ||
|---|---|---|
 | ||
| ||
| Informoj | ||
| fondodato | 1900 | |
| Situo | ||
| Geografia situo | 48° 51′ 25″ N, 2° 20′ 0″ O (mapo)48.8568055555562.3332777777778Koordinatoj: 48° 51′ 25″ N, 2° 20′ 0″ O (mapo) | |
| retejo | Oficiala retejo | |
| Listoj | ||
| Membro de: | ||
| • Konferenco de Grandaj Lernejoj vd | ||
| ||
 Nacia Altlernejo de Belartoj | ||
La Nacia Altlernejo de Belartoj (france École nationale supérieure des beaux-arts), de Parizo (ENSBA), ofte nomita simple «Beaux-Arts de Paris» estas artolernejo prestiĝa en la tuta mondo. Temas pri publika nacia institucio de administracia karaktero ligita rekte al la ŝtato pere de la ministerio kiu zorgas pri la kulturo.
Tiuj belartoj estis kvar: nome pentrarto, skulptarto, gravuro, kun arkitekturo ĝis 1968, kiam la ministro pri kulturo André Malraux, kreis ok pedagogiajn unuojn pri arkitekturo (UPA) dise tra la tuta teritorio, reage al la krizo de la akademiismo komplikita de politikaj konfliktoj.
Elektitaj studentoj de la altlernejo[redakti | redakti fonton]
- Gyula Basch
- Gábor Breznay
- Lajos Csiszár
- Lajos Dargay
- Aladár Farkas (skulptisto)
- Jenő Farkasházy
- József Fischer (1873)
- Móric Gábor
- Ernő Goldfinger
- György Goldmann
- Friedrich Johann Gottlieb Lieder
- József Kauser
- János Árpád Kazinczy
- György Kornis
- Albert Kálmán Kőrössy
- Endre Révész
- István Sándorfi
- Miklós Schöffer
- Amrita Sérgil
- László Szabó (skulptisto)
- Alfréd Wellisch
- István Zádor
Elektitaj instruistoj de la altlernejo[redakti | redakti fonton]
Bibliografio[redakti | redakti fonton]
- Frédéric Chappey, Les Professeurs de l'École des Beaux-Arts, dans Romantisme, 1996. numéro 93. pp. 95–101.
- Annie Jacques & Emmanuel Schwartz, Les Beaux-arts, de l'Académie aux Quat'z'arts, coll. Beaux arts Histoire, Ensba, 2001 (ISBN 978-2840560968)
Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]
- Oficiala retejo
- «Les professeurs de l'École des Beaux-Arts (1794-1873)», fare de Frédéric Chappey ĉe la retejo persee.fr