Oktobro (revuo)
Oktobro (en la rusa : Октябрь ) estis literatura monata revuo kiu aperis en Sovetunio kaj sekve en Rusio post la Dissolvo de Sovetunio. Ĝi estis en cirkulado inter 1924 ĝis 2019. Krom Novij Mir kaj Znamija tiu-ĉi revuo estis eminenta kaj profunde enradikiĝita en la literaturan mondon de Rusio.
Historio[redakti | redakti fonton]
La revuo estis kreita fare de grupo de verkistoj kaj poetoj nomitaj "Oktobro" (laŭ la Oktobra Revolucio) kaj formulis komunisman linion proksiman al la diktaĵoj de la Komunista Partio de Sovetunio. En siaj fruaj jaroj ĝi estis la organo de la Unuiĝo de Proletaj Verkistoj en Moskvo kaj poste apartenis al la Unio de Kreintoj de Sovetunio. Eĉ dum la malpli severa periodo, la degelo de Ĥruŝĉov, la revuo konservis rigidan stalinisman linion.
En la revuo interalie estis eldonitaj la verkoj de Sergej Jesenin, Vladimir Majakovskij, Miĥail Zoŝĉenko, Andrej Platonov, Arkadij Gajdar, Aleksandr Tverdovskij, Konstantin Paustovskij, Aleksej Nikolajeviĉ Tolstoj kaj Valentin Katajev. Poeziotradukoj ankaŭ estis publikigitaj, kiel ekzemple verkoj de Lion Feuchtwanger, Henri Barbusse, Romain Rolland, Theodore Dreiser, Martin Andersen Nexø, Heinrich Mann kaj pli, kiuj estis konataj pro sia socialisma mondrigardo.
Komencante en la 1970-aj jaroj, pli liberalaj verkoj ankaŭ estis publikigitaj, sed daŭre ene de la limoj de kio estis permesita laŭ la diktaĵoj de la partio. Tiel estis publikigitaj la verkoj de Anatolij Rybkov, Bela Aĥmadulina, Andrej Vozsanskij, Jevgenij Javtuŝenko kaj aliaj.
Dum la periodo de glasnosto, verkoj kiuj estis malpermesitaj en Sovet-Unio komencis esti publikigitaj en la revuo, kiel ekzemple "Vivo kaj Sorto" de Vasilij Grossman, kiu estis publikigita nur en 1988, kvankam ĝi estis skribita proksimume dudek jarojn antaŭe, aŭ la teatraĵo "Adamo kaj Evo" de Miĥail Bulgakov, kaj eĉ verkoj de disidentoj kiel Andrej Saĥarov, Anna Aĥmatova, Aleksandr Galiĉ kaj Anton Denikin. Verkoj de rusaj ekzilitoj, kiel ekzemple Vladimir Nabokov, Sergei Dovaltov kaj aliaj, ankaŭ estis publikigitaj tiutempe. En tiu tempo, eĉ antaŭ la disfalo de Sovet-Unio, la monata revuo iĝis la unua periodaĵo se temas pri ricevi registaran financadon sen enmiksiĝo en la enhavo kaj simbolis la epokon de perestrojko kaj sinesprimlibereco. Tiu difino estis kondukita al publika subtenletero en la revuo skribita fare de kelkaj intelektuloj, inkluzive de Dmitrij Liĥaĉov, Oleg Yeframov, Mark Zaĥarov kaj Alfred Schnittke.
Post la rompo de Sovetunio, la revuo daŭre aperis monate.
Enhavojn[redakti | redakti fonton]
La revuo publikigas rakontojn en daŭrigoj, poemoj, recenzoj kaj kritiko de literaturo kaj kino. Ĉi tiu estas la plej grava revuo en la kampo de sovetia kinejo.
Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]
- Pri la revuo, en la retejo "Legejo".
- Elektitaj numeroj por referenco ekde 1924
- Numeroj por legado, de 1996
- Poezia vespero organizita de revuo, novembro 2016