Popocatépetl: Malsamoj inter versioj
| [kontrolita revizio] | [kontrolita revizio] |
Neniu resumo de redakto |
|||
| Linio 20: | Linio 20: | ||
== La legendo de Popocatépetl kaj Iztaccíhuatl == |
== La legendo de Popocatépetl kaj Iztaccíhuatl == |
||
En la azteka mitologio ''[[Iztaccíhuatl]]'' (Istaksiŭatlo) estis princino, kiu enamiĝis al junulo nomata ''Popocatépetl'', batalisto de ŝia patro, la azteka imperiestro. La patra imperiestro sendis la bataliston al milito en [[Oaxaca]], kaj promesis al la junulo subteni geedziĝon kun sia filino, se li sane revenus el la milito (kion ne kredis la imperiestro). Oni rakontis al la |
En la azteka mitologio ''[[Iztaccíhuatl]]'' (Istaksiŭatlo) estis princino, kiu enamiĝis al junulo nomata ''Popocatépetl'', batalisto de ŝia patro, la azteka imperiestro. La patra imperiestro sendis la bataliston al milito en [[Oaxaca]], kaj promesis al la junulo subteni geedziĝon kun sia filino, se li sane revenus el la milito (kion ne kredis la imperiestro). Oni rakontis al la princino, ke la amato mortis batale, kaj ŝi sekve mortis pro funebro. Kiam la batalisto revenis kaj konstatis la morton de la amatino, li same mortis pro funebro. La dioj kovris ambaŭ korpojn per neĝo kaj transformigis ilin al montoj. La ofte neĝkovrita monto [[Istaksiŭatlo]] ofte nomatas "blanka virino" pro la neĝo kaj pro la formo simila al virino kuŝanta surdorse. La batalisto iĝis la vulkano Popocatépetl, kiu pro furiozo pri la perdo de la amatino fojfoje elsputas fajron. |
||
{{ĝermo}} |
{{ĝermo}} |
||
Kiel registrite je 23:36, 28 okt. 2012
| Popocatépetl | |
|---|---|
| |
| alto: | 5 452 metroj |
| latitudo: | 19° 01′ N |
| longitudo: | 98° 37′ U |
| situo: | Puebla, Meksiko |
| tipo: | vulkano (aktiva) |
| unua grimpo: | |
La Popocatépetl estas aktiva vulkano kun alto de 5 452 metroj la dua plej alta monto de Meksiko. Popocatépetl estas la naŭatla vorto por "Fumanta Monto". La Popocatépetl situas 70 kilometroj sudoriente de Meksikurbo kaj estas, kiam atmosferaj cirkonstancoj permesas tion, videbla el tiu urbo. La meksikanoj karese nomas la vulkanon Popo.
La legendo de Popocatépetl kaj Iztaccíhuatl
En la azteka mitologio Iztaccíhuatl (Istaksiŭatlo) estis princino, kiu enamiĝis al junulo nomata Popocatépetl, batalisto de ŝia patro, la azteka imperiestro. La patra imperiestro sendis la bataliston al milito en Oaxaca, kaj promesis al la junulo subteni geedziĝon kun sia filino, se li sane revenus el la milito (kion ne kredis la imperiestro). Oni rakontis al la princino, ke la amato mortis batale, kaj ŝi sekve mortis pro funebro. Kiam la batalisto revenis kaj konstatis la morton de la amatino, li same mortis pro funebro. La dioj kovris ambaŭ korpojn per neĝo kaj transformigis ilin al montoj. La ofte neĝkovrita monto Istaksiŭatlo ofte nomatas "blanka virino" pro la neĝo kaj pro la formo simila al virino kuŝanta surdorse. La batalisto iĝis la vulkano Popocatépetl, kiu pro furiozo pri la perdo de la amatino fojfoje elsputas fajron.
