Baldur von Schirach

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Baldur von Schirach
Persona informo
Baldur von Schirach
Naskonomo Baldur Benedikt von Schirach
Naskiĝo 9-an de majo 1907 (1907-05-09)
en Berlino
Morto 8-an de aŭgusto 1974 (1974-08-08) (67-jaraĝa)
en Kröv
Tombo Rejnlando-Palatinato vd
Lingvoj germana vd
Ŝtataneco Germanio vd
Alma mater Munkena universitato vd
Partio Nacisocialisma Germana Laborista Partio vd
Subskribo Baldur von Schirach
Familio
Dinastio Schirach family vd
Patro Carl von Schirach vd
Patrino Emma Middleton Tillou vd
Gefratoj Rosalind von Schirach vd
Edz(in)o Henriette von Schirach vd
Infanoj Richard von Schirach • Robert von Schirach • Klaus von Schirach • Angelika Benedikta von Schirach vd
Profesio
Okupo politikistoscenaristo • aŭtobiografo • verkisto vd
Aktiva en Berlino vd
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr

Baldur Benedikt VON SCHIRACH (naskiĝinta la 9-an de majo 1907 en Berlino, mortinta la 8-an de aŭgusto 1974 en Kröv) estis germana politikisto kaj gvidanto de la Hitlera junularo.

Schirach en 1937 kun sia japana kolego Yoshinori Futara.

Vivo[redakti | redakti fonton]

Von Schirach jam en 1925 membriĝis en NSDAP kaj ekestris la nazian porstudentan ligon en 1928. Tri jarojn poste li iĝis Junulara gvidanto (Reichsjugendführer). La 18-an de 1933 Adolf Hitler nomumis lin Gvidanto de la junuloj de la Tria Regno (Jugendführer des Deutschen Reiches).

Agadoj en gvidista rolo kaj povoperdo[redakti | redakti fonton]

Li ŝanĝis la Hitleran junularon en - proksime kaj fore - sole gravantan organizon (opozicias tion tamen la duonleĝaj kunvenoj ekz. sub la ŝirmo de la Eklezio). Por realigi tiajn planojn li streĉis la edukadon engrupan kaj malgravigis la rolon de la gepatroj.

De post 1939 li senteble perdis influon ene de HJ kaj demisiis en aŭgusto 1940, kiam li ekpolitikis en Vieno. Li nun nur rajtis inspekti la agadojn de HJ sen aktiva intermiksiĝo kaj sendigi infanojn refreŝiĝontajn en ripozumhejmojn. Post konflikto kun Hitler li jam ne povis agi libere de post mezo de 1943.

La Nurenberga tribunalo kondamnis lin al malliberigo de 20 jaroj pro kunlaboro en la deportado de judoj aŭstraj.

Verkoj[redakti | redakti fonton]

  • Die Pioniere des Dritten Reiches, Essen 1933.
  • Revolution der Erziehung. Reden aus den Jahren des Aufbaus. Eher, München 1938
  • Ich glaubte an Hitler, Mosaik-Verlag, Hamburg 1967.

Literaturo[redakti | redakti fonton]

  • Gerhard Hay: Religiöser Pseudokult in der NS-Lyrik am Beispiel Baldur v. Schirach. En: Pietas liturgica 1. 1983. p. 855-864.
  • Joe J. Heydecker, Johannes Leeb: Der Nürnberger Prozess. Kiepenheuer & Witsch, Köln 2003, 3-462-03240-2
  • Guido Knopp / Ricarda Schlosshan: Hitlers Helfer. Goldmann, 1999. ISBN 3-442-15017-5. p. 89 sekv.
  • Jochen von Lang: Der Hitlerjunge. Baldur von Schirach, der Mann, der Deutschlands Jugend erzog. Droemer Knaur, München 1991. (= Knaur; 4045; Sachbuch) ISBN 3-426-04045-X
  • Henriette von Schirach: Der Preis der Herrlichkeit. Erfahrene Zeitgeschichte. Frankfurt am Main u. a.: Ullstein. 1995. (= Ullstein-Buch; 35457) ISBN 3-548-35457-2
  • Richard von Schirach: Der Schatten meines Vaters. Hanser, München 2005 ISBN 3-446-20669-8
  • Karl Schönhammer: Der Ehrenhandel Baldur von Schirachs, en: Einst und Jetzt. Jahrbuch des Vereins für corpsstudentische Geschichtsforschung 30 (1985), p. 69-86
  • Michael Wortmann: Baldur von Schirach, Hitlers Jugendführer. Böhlau, Köln 1982. ISBN 3-412-05580-8

Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]