Santiago del Estero (urbo)

Ĝemelurboj
	Copiapó • Hamao • Talavera de la Reina • Toledo vd

Santiago del Estero
Fotomontaĵo
urbo • municipo • urbego
Flago	Blazono
Administrado
Ĝemelurboj
	Copiapó • Hamao • Talavera de la Reina • Toledo vd
Poŝtkodo	G4200
En TTT	Oficiala retejo [+]
Demografio
Loĝantaro	430 280 (2022) [+]
Loĝdenso	10 757 000 000 loĝ./km²
Geografio
Geografia situo	27° 47′ S, 64° 16′ U (mapo)-27.784444444444-64.266944444444Koordinatoj: 27° 47′ S, 64° 16′ U (mapo) [+]
Alto	182 m [+]
Areo	4e-05 km² (0. 004 ha) [+]
Horzono	UTC-03:00 [+]
	Santiago del Estero (Santiago del Estero) Santiago del Estero
	Situo de Santiago del Estero
	Santiago del Estero (Argentino) Santiago del Estero
	Situo de Santiago del Estero
Alia projekto
	Vikimedia Komunejo Santiago del Estero [+]
	v • d • r

Ĉi tiu artikolo temas pri urbo en Argentino. Por rilata provinco rigardu la paĝon Provinco Santiago del Estero. Koncerne aliajn signifojn aliru la apartigilon Santiago.

Santiago del Estero estas urbego kaj universitata urbo (ekde 1960) en Provinco Santiago del Estero, kies provinca ĉefurbo estas.

Bazaj informoj[redakti | redakti fonton]

Koordinatoj: 27° 47′ S 64° 16′ U / 27.783 °S, 64.267 °U / -27.783; -64.267 (mapo)
Areo: 40 km²
Loĝantaro: 352 192 en 2010
Supermara alteco: 182 m
Horzono: UTC-3h
Poŝtkodo: G4200
Telefonkodo: +54 385

Geografio[redakti | redakti fonton]

Santiago del Estero situas laŭ rivero en la norda parto de la lando. San Miguel de Tucumán troviĝas 143, Saltaurbo 353, Córdoba 402, Resistencia 522, Rosario 671, Mendoza (urbo) 716, Bonaero 925, La Plata 996, Mar del Plata 1297 km.

Historio[redakti | redakti fonton]

Santiago del Estero estas la plej malnova urbo fondita fare de hispanoj en Argentino. Ĝi estis fondita en 1553. La urbo kun la ĉirkaŭaĵo estas hejmo de parolantoj de la keĉua lingvaro, la iama lingvo de inkaoj. Tio estas unu el la malmultaj indiĝenaj lingvoj pluvivantaj en moderna Argentino.

Baldaŭe la urbo iĝis diocezo kaj administra centro. En la 19-a jarcento la vigla ligno industrio senarbarigis la ĉirkaŭaĵon. La unua trajno atingis la urnon en 1884. La konstruado de digo en 1950 moderigis la konstantan akvomankon de la urbo kaj spronis la kreskon de la loka agrikulturo, surbaze de kotonoj, maizoj kaj olivoj. La provinco, aliflanke, restis unu el la plej malbona en Argentino, malavancante plu. En 1993 tumulto okazis, ĉar la laboristoj ne ricevis la salajron.

Klimato[redakti | redakti fonton]

Santiago del Estero situas en subtropika klimato kun seka sezono - kutime vintro kaj foje aŭtuno. Jare pluvas po 300 mm. La averaĝa temperaturo estas 20 °C, la varma rekordo estis en decembro kun 45 °C. En junio omi mezuris la plej malaltan temperaturon: -9 °C.

Trafiko[redakti | redakti fonton]

La flughaveno situas 6 kilometrojn norde de la grandurbo kaj ĝi havas regulajn flugojn al Bonaero kaj San Miguel de Tucumán. Santiago del Estero estas ligitaj per vojoj kaj fervojoj ekzemple al Rosario.