Batalo de Okinavo

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Batalo de Okinavo
Konflikto: Pacifika Milito, parto de la Dua Mondmilito
usonaj soldatoj en la batalo
batalo
Daŭro: 1-an de aprilo ĝis 22-an de junio 1945
Loko: Okinavo, Japanio
Rezulto: venko de la Aliancanoj
Flankoj
 Usono
 Britio
 Kanado
 Aŭstralio
 Nov-Zelando
 Japanio
Komandantoj
usonanoj Simon Bolivar Buckner jr., Roy Geiger, Joseph Stilwell, Chester W. Nimitz kaj Raymond A. Spruance; britoj Philip Vian kaj Bruce Fraser japanoj 牛島 満 (Mitsuru Uŝiĝima, Mitsuru Ushijima), 長 勇 (Isamu Ĉo, Isamu Chō), 大田 実 (Minoru Ota), 古村 啓蔵 (Keizō Komura)
Forto
183 000 120 000
Perdoj
12 513 + 33 096 mortintoj (batale kaj postbatale), 38 916 vunditoj, sume 84 570 armeanoj pli ol 95 000 armeaj mortintoj, 7 400 ĝis 10 755 armeaj vunditoj, sume pli ol 105 755 armeanoj, aldone 42 000 ĝis 150 000 nearmeanaj lokuloj mortintaj
vdr

La batalo de Okinavo estis signifa parto de la Pacifika Milito kadre de la Dua Mondmilito, inter la Aliancanoj unuaflanke kaj la Japana Imperio aliflanke. Ĝi daŭris inter la 1-a de aprilo kaj la 22-a de junio 1945, sur la areo de la japania insulo Okinavo. Flanke de la Aliancanoj, mortis aŭ vundiĝis sume 84 570 el 183 000 partoprenintaj armeanoj, flanke de la japana imperia armeo, mortis aŭ vundiĝis pli ol 105 755 el la partoprenintaj 120 000 armeanoj, kaj aldone estis mortigitaj 42 000 ĝis 150 000 nearmeanaj lokuloj.

Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]