-op-

Sufiksoj en Esperanto
Tipo	Oficialaj	Neoficialaj
Verbaj	-ant-, -int-, -ont- -at-, -it-, -ot-	-unt-, -ut-
Seksaj	-in-	-iĉ-, -ip-
Aliaj	-aĉ-, -ad-, -aĵ-, -an-, -ar-, -ĉj-, -ebl-, -ec-, -eg-, -ej-, -em-, -end-, -er-, -estr-, -et-, -id-, -ig-, -iĝ-, -il-, -ind-, -ing-, -ism-, -ist-, -nj-, -obl-, -on-, -op-, -uj-, -ul-, -um-.	-ab-, -ac-, -al-, -ari-, -ator-, -e-, -ed-, -el-, -en-, -enz-, -esk-, -ez-, -i-, -if-, -ik-, -ilion-, -iliard-, -it-, -iv-, -iz-, -j-, -nomial-, -ofon-, -oid-, -ol-, -olog-, -ologi-, -ometr-, -otek-, -oz- -pj-, -t-, -tet-, -uk-.

La esperantlingva sufikso "-op-" aldonatas al vortradikoj por indiki "grupon kun certa nombro da membroj". La afikso uzeblas nur ĉe nombrovortoj kaj similsignifaj vortoj. Tio, kio staras antaŭ la afikso, ĉiam montras, kiom da membroj estas en la grupo:

• unu → unuopa = sola, rigardata aparte
• du → duopo = grupo de du, paro
• dek → dekope = en grupo kun dek membroj, en grupoj po dek

Eksteraj ligiloj

• Plena Manlibro de Esperanta Gramatiko (PMEG) pri la afikso -op-