-et-

Sufiksoj en Esperanto
Tipo	Oficialaj	Neoficialaj
Verbaj	-ant-, -int-, -ont- -at-, -it-, -ot-	-unt-, -ut-
Seksaj	-in-	-iĉ-, -ip-, -un-
Aliaj	-aĉ-, -ad-, -aĵ-, -an-, -ar-, -ĉj-, -ebl-, -ec-, -eg-, -ej-, -em-, -end-, -er-, -estr-, -et-, -id-, -ig-, -iĝ-, -il-, -ind-, -ing-, -ism-, -ist-, -nj-, -obl-, -on-, -op-, -uj-, -ul-, -um-.	-ab-, -ac-, -al-, -ari-, -ator-, -e-, -ed-, -el-, -en-, -enz-, -esk-, -ez-, -i-, -if-, -ik-, -ilion-, -iliard-, -it-, -iv-, -iz-, -j-, -nomial-, -ofon-, -oid-, -ol-, -olog-, -ologi-, -ometr-, -otek-, -oz- -pj-, -t-, -tet-, -uk-, -un-.

La vortero -et- estas sufikso en la lingvo Esperanto, kiu malgrandigas aŭ malpliigas la signifon de iu vortradiko, al kiu ĝi estas aldonata. Gramatike ĝi plenumas la signifon de diminutivo. La vortero estas oficiala sufikso, antaŭvidita en la Fundamento de Esperanto. Etimologie ĝi devenas de la sufikso -ett- de la itala lingvo (ekz.. libretto ‘libreto’).

Similaĵoj en aliaj lingvoj: italaj -ett- (vidu supre), -in- (letto ‘lito’ - lettino ‘liteto’), hispana -et- (sol ‘suno’ - soleto ‘suneto’), germana -chen (Schwein ‘porko’ - Schweinchen ‘porketo’) kaj -lein (Mann ‘viro’ - Männlein ‘vireto’), nederlanda -je (beet ‘peco’ - beetje ‘peceto’), rumanaj -el (cântec ‘kanto’ - cântecel ‘kanteto’), -iţ- (fată ‘knabino’ - fetiţă ‘knabineto’).

Ekzemploj

dik'et'a
dom'et'o
dorm'et'i
plor'et'i
pord'et'o

Vidu ankaŭ

• la artikolon pri -eg-, la koresponda esperantlingva sufikso pri aŭgmentativo

Eksteraj ligiloj

• Plena Manlibro de Esperanta Gramatiko (PMEG) pri la afikso -et-