Das weiße Band
| Das weiße Band | |
|---|---|
| |
| filmo | |
| Originala titolo | Das weiße Band – Eine deutsche Kindergeschichte |
| Originala lingvo | germana lingvo • itala lingvo • pola lingvo • latina lingvo |
| Kina aperdato | 21 maj. 2009, 18 feb. 2010, 15 okt. 2009 |
| Ĝenro | filma dramo, historifilmo, mistera filmo |
| Kameraado | Christian Berger |
| Reĝisoro(j) | Michael Haneke |
| Produktisto(j) | Stefan Arndt • Veit Heiduschka • Michael Katz • Margaret Ménégoz • Andrea Occhipinti |
| Scenaro | Michael Haneke |
| Filmita en | Germanio • Leipzig |
| Loko de rakonto | Norda Germanio |
| Rolantoj | Ulrich Tukur • Josef Bierbichler • Susanne Lothar • Ursina Lardi • Janina Fautz • Christian Friedel • Ernst Jacobi • Leonie Benesch • Steffi Kühnert • Detlev Buck • Leonard Proxauf • Roxane Duran • Burghart Klaußner • Maria-Victoria Dragus • Theo Trebs • Rainer Bock • Birgit Minichmayr • Michael Kranz • Levin Henning • Thibault Sérié • Gabriela Maria Schmeide • Branko Samarovski • Klaus Manchen • Kai Malina • Stephanie Amarell • Gary Bestla • Carmen-Maja Antoni • Christian Klischat • Michael Schenk • Marisa Growaldt • Vincent Krüger • Arndt Schwering-Sohnrey • Lilli Fichtner • Mercedes Jadea Diaz • Marcin Tyrol • Sebastian Hülk |
| Produktinta firmao | Les films du losange |
| Honorigoj | Amanda Award for Best Foreign Feature Film • Ora Palmo • Eŭropa Filmopremio por la Plej Bona Filmo • Eŭropa Filmopremio por la Plej Bona Reĝisoro • Eŭropa Filmopremio por la Plej Bona Scenaristo |
| IMDb | |
La Blanka Bando (germane : Das weiße Band – Eine deutsche Kindergeschichte ; "La Blanka Bando - Germana Infana Rakonto") estas filmo (2009) reĝisorita de la aŭstra reĝisoro Michael Haneke, kiu kunverkis la scenaron kun Jean-Claude Carrière. La filmo traktas ĉenon de okazaĵoj kiuj okazis dum jaro en malgranda vilaĝo en norda Germanio sojle de la Unua Mondmilito kaj temigas la rakontojn de tri familioj kiuj estas centraj en la vilaĝo, iliaj infanoj kaj la strikta edukado ke tiuj infanoj ricevis. Laŭ Haneke, la filmo temas pri "la originoj de ĉiu speco de terorismo, ĉu ĝia naturo estas politika aŭ religia" [1].
La filmo, kiu estis filmita en koloro kaj tiam redaktita kaj montrita en nigrablankaĵo, unue estis montrita en majo 2009 ĉe la 66-a Festivalo de Cannes kaj gajnis la Oran Palmon. La filmo ricevis entuziasmajn respondojn kaj multajn laŭdojn de multaj filmkritikistoj [2] kaj poste gajnis aliajn signifajn premiojn kiel ekzemple la eŭropa Akademia Premio por Plejbona Reĝisoro kaj Scenaristo kaj la Premio Ora Globo por Plejbona Fremda Filmo. La filmo estis nomumita por du Oskaroj, en la kategorioj de eksterlanda filmo (kiel la reprezentanto de Germanio) kaj kinematografio (Christian Berger).
Intrigo[redakti | redakti fonton]
La okazaĵoj priskribitaj en la filmo estas rakontitaj de la vidpunkto de la vilaĝa instruisto (Christian Friedel), kiu funkcias kiel la rakontanto en la filmo, multajn jarojn post kiam ili okazis. La intrigo okazas en imaga protestanta vilaĝo nomita "Eichwald" en norda Germanio, inter julio 1913 kaj la 10-an de aŭgusto 1914. La intrigo rondiras ĉirkaŭ tri elstarfiguroj en la vilaĝo: la pastoro (Borget Klubner), la kuracisto (Rainer Bock) kaj la loka barono (Ulrich Tukur), kiuj havas kontrolon de la virinoj, infanoj kaj simplaj farmistoj de la vilaĝo.
La puritana pastoro donas konfirmlecionojn al la vilaĝinfanoj. Li edukas siajn adoleskajn infanojn per malmola mano kaj ofte submetas ilin al humiligaj ritoj de kulpo kaj konscienco post la tipaj agoj de infanoj de ilia aĝo, kiujn ili faris, kaj interalie devigas ilin porti blankajn rubandojn por memorigi ilin pri la vojo de senkulpeco kaj pureco de kiu ili devojiĝis. Kiam li suspektas ke lia filo kaŝas sekreton, li igas lin koncedi ke li okupiĝis pri "malpura tuŝo" (rilatante al la ago de masturbado) kaj ordigas iliajn manojn esti ligitaj al la litokadro dormante kiel puno. La kuracisto, kiu, kvankam li traktas la infanojn de la vilaĝo en taŭga maniero, ofte estas okupata de humiligado kaj malaprezo de sia amantino, la akuŝistino kiu ankaŭ estas administranto de sia domanaro, kaj sekse mistraktas sian filinon. La barono, kiu estas la posedanto de la biendomo en la vilaĝo kaj la supera aŭtoritato en ĝi, lanĉas festivalon por marki la finon de la rikolto por la vilaĝanoj, granda parto de kiuj laboras en lia servo por gajnas ilian simpation, sed en praktiko lia edzino ne submetiĝas al li.
La vilaĝo estas plagita de serio de tragediaj kaj misteraj okazaĵoj: pikdrato estas mistere etendita inter du arboj ĉe la enirejo al la domo de la kuracisto, kaŭzante al li gravan akcidenton dum li rajdis ĉevalon. La edzino de unu el la malriĉaj farmistoj estas mortigita en akcidento kiam lignaj tabuloj kiuj kaŝis truon en segejo estas movitaj. Kaj sekve ŝian funebran edzon faras sinmortigon. La majoratulo de la barono malaperis de sia hejmo dum la festadoj kaj kelkajn horojn poste estis trovita kiam li estis mankatenita kaj severe batita per bastono uzita por eduki infanojn. Unu el la domoj en la biendomo de la barono estas ekbruligita. La handikapita filo de la akuŝistino estas atakita kaj preskaŭ blindiĝas. Paser-speca birdo kiun la pastoro bredas en sia domo estas palisumita per tondilo - ago farita fare de la plej aĝa filino de la pastoro, kaj la nura kazo prezentita antaŭ la okazo, kaj ne nur retrospektive.
En la kurso de la misteroj, la rilatoj inter la vilaĝanoj estas rivelitaj kaj precipe kio okazas malantaŭ la fermitaj pordoj kaj ene de la domoj, kaj la temoj kiuj kuŝas sub la surfaco estas montritaj. La strangaj agoj kondukas al ondo de onidiroj en la malgranda vilaĝo, rompante la trankvilon kiu karakterizas ĝin deekstere. La akuŝistino forkuras de la vilaĝo al la urbo post kiam ŝi informas la instruiston ke ŝi scias kiu faris tiujn okazaĵojn, kaj intencas raporti ĝin al la polico. Ŝi neniam revenis kaj ŝia filo malaperis, kaj la okazaĵoj restis neklarigitaj. La vilaĝa instruisto esploras la okazaĵojn sendepende kaj venas al la konkludo ke la infanoj de la pastoro respondecas pri la agoj. En lia konversacio kun ili, ili neas ajnan ligon kaj li decidas voki siajn suspektojn al la pastoro. La pastoro reagas kun kolerego kaj minacas lin ne rakonti iu ajn pri liaj suspektoj, malgraŭ sia scio ke aferoj verŝajne okazis tiel. La filmo finiĝas per la anonco en la vilaĝo pri la atenco kontraŭ Franz Ferdinand, Ĉefduko de Aŭstrio, heredonto de la trono de Aŭstrio-Hungario kaj la militdeklaro de Aŭstrio-Hungario kontraŭ Serbio. La rakontanto forlasas la vilaĝon, sen ajna klarigo de la okazaĵoj.
Produkto[redakti | redakti fonton]
La decido filmi nigre-blanke devenis de la deziro konservi la similecon inter la filmo kaj fotoj de la areo de la tempo kiam ĝi okazis, same kiel de la deziro esprimi fremdiĝon. Ĉiuj scenoj estis origine filmitaj en koloro kaj poste transformitaj al nigrablankaĵo. La filmo estis filmita per fotilo de modelo Super 35. Antaŭ ol filmado komenciĝis, fotisto Christian Berger studis la filmojn de Ingmar Bergman. Haneke deziris ke la serio havu sombran etoson kaj multaj el la internaj filmbildoj estis filmitaj uzante olelampon aŭ kandelojn. Dum la postproduktado de la filmo, komputilizita redaktado de la filmaĵo estis farita en kiu nenecesaj ombroj, modernaj objektoj estis forigitaj kaj kelkaj el la bildoj kaj mimikoj estis akrigitaj. Dum la dancsceno, ekzemple, la produktteamo ekzamenis ĉiun kadron por aldoni epok-konvenajn tegolojn al la tegmentoj de la domoj.
Rolantaro[redakti | redakti fonton]
| Aktoro | Rolo |
|---|---|
| Christian Friedel | vilaĝa instruisto |
| Ernst Jacobi | vilaĝa instruisto (rakontisto) |
| Leonie Benesch | Ava |
| Ulrich Tukur | la barono |
| Rainer Bock | la kuracisto |
| Susanna Luther | la akuŝistino |
| Burghardt Klausner | la pastoro |
| Branko Samarovskij | la farmisto |
Referencoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ Austria Presse Agentur (2009-05-24), "Michael Haneke: Das Spiel mit der Angst"
- ↑ Por spektado de la rangigo en la retejo RottenTomatoes