Megaklito (luno)
|
Por samtitola artikolo vidu la paĝon Megaklito. |
| Megaklito | |
| Natura satelito de Jupitero (XIX) | |
 | |
| satelito de Jupitero • neregula satelito | |
|---|---|
| Oficiala nomo | Jupitero XIX[1] |
| Aliaj nomoj | S/2000 J 8 |
| Nomita laŭ | Megaclite vd |
| Malkovro | |
| Malkovrintoj | Scott S. Sheppard David C. Jewitt Yanga R. Fernández Eugene A. Magnier[1] |
| Dato de malkovro | 25-a de novembro 2000[1] |
| Loko de malkovro | Mauna Kea[1] |
| Orbitaj ecoj | |
| Granda duonakso | 24 687 260 km |
| Discentreco | 0,30776 |
| Klinangulo | 150,398° (rilate al la ekliptiko) |
| Periodo | 792,44 tagoj |
| Fizikaj ecoj | |
| Diametro | ~5,4 km (averaĝe)[2] |
| Maso - Denso |
2,1 × 1014 kg ~2,6 × 103 kg/m3[2] (hipoteze) |
| Atmosferaj kaj surfacaj ecoj | |
| Surfaca temperaturo | ? |
| Albedo Geometria albedo |
~0,04[2] (hipoteze) 0,04 vd |
| Observaj ecoj | |
| Videbla magnitudo | 21,7[2] |
Megaklito estas neregula satelito de Jupitero. Ĝia orbito estas retrograda.
Malkovro[redakti | redakti fonton]
Ĝi estis malkovrita de Scott S. Sheppard, David C. Jewitt, Yanga R. Fernández kaj Eugene A. Magnier post observoj inter la 23-a de novembro 2000 kaj la 1-a de januaro 2001, per la teleskopo de 2,2 m de de la Universitato de Havajo.
La 5-an de januaro 2001, ili anoncis[3] la malkovron de dek jupiteraj satelitoj inter kiuj Megaklito, kiu, oka jupitera satelito malkovrita en 2000, tiam ricevis la maldaŭran nomon S/2000 J 8.
Nomo[redakti | redakti fonton]
La 22-an de oktobro 2002, ĝi ricevis, kun aprobo de IAU[4] la nomon Megaklito[5], laŭ Megaklito (greke; Μεγακλίτη), unu mitologia ulino, amata de Zeŭso kiu igis ŝin patrino de geherooj nomataj Teba kaj Lokruso.
Orbito[redakti | redakti fonton]
Megaklito estas ano de la pazifaa grupo, grupo da retrogradaj lunoj kies orbitoj havas grandajn duonaksojn inter 22 800 000 kaj 24 100 000 km, klinecojn inter 144,5° kaj 158,3° rilate al la Jupitera ekvatoro kaj dicentrecojn inter 0,25 kaj 0,43.
-
Diagramo montranta la orbitojn de la neregulaj jupiteraj satelitoj. La pazifaa grupo estas videbla en centro-malalto. -
Diagramo montranta la orbitajn inklinaciojn de la lunoj de la pazifaa grupo en funkcio de la granda duonakso.
Notoj kaj referencoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Paĝaro pri planeda nomenklaturo ĉe la retejo de la usona geologia agentejo USGS (angle)
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Gvido pri la jupiteraj satelitoj, Jovian Satellite Fact Sheet (Datumoj pri la jupiteraj satelitoj) kaj Planetary Satellite Physical Parameters (angle)
- ↑ IAUC 7555: Sats OF JUPITER; 2001B; 2001C (angle)
- ↑ IAUC 7998: P/2002 T5; Sats OF JUPITER Nomoj de lunoj (angle)
- ↑ Angle, ĝi ricevis, la nomon de Megaclite, laŭ regulo kiu volas, ke la nomoj de retrogradaj lunoj finiĝu per "e" (tio, kiu estas neebla en esperanto)
Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]
- pole Megaklito, el "Księżyce planet Układu Słonecznego" Arkivigite je 2009-05-03 per la retarkivo Wayback Machine
- angle Megaklito (angla versio) Arkivigite je 2010-05-21 per la retarkivo Wayback Machine
- angle Dekunu novaj jupiteraj lunoj en 2000, (el la paĝaro de "Universitato de Havajo")
- germane La pazifaa grupo (el "Projekto Luno")
| ||||||||||||||||||
