Musée d'Orsay

Posedatoj
	Base Salons (en) ; À nos grands hommes (en) vd

Partoj
	restoracio vd

Musée d'Orsay
Musée d’Orsay
arta muzeo ; nacia muzeo ; produkta kompanio
Lando	Francio
Regiono	Francilio
Situo	7-a arondismento de Parizo
Urbo	Parizo
Adreso	62, rue de Lille; 7-a arondismento
Poŝtkodo	75343
Situanta sur	rue de Lille • Rue de Bellechasse
Arkitekto(j)	Victor Laloux vd
Estiĝo	1986
Malfermo	1986
Koordinatoj	48° 51′ 36″ N, 2° 19′ 37″ O (mapo)48.862.327Koordinatoj: 48° 51′ 36″ N, 2° 19′ 37″ O (mapo)
Musée d'Orsay (Parizo)
	Musée d'Orsay
Kolektoj	Franca kaj eŭropa artoj de 1848 ĝis 1914
Jaraj vizitantoj:	3 651 616 (2019)
Parto de	Établissement public du musée d'Orsay et du musée de l'Orangerie vd
Partoj
	restoracio vd
Posedatoj
	Base Salons (en) ; À nos grands hommes (en) vd
Premioj
	(2004) Peabody Awards (en) , kialo de la premio Great Performances; (2003) Peabody Awards (en) , kialo de la premio Great Performances; Muzeo de Francio; label Tourisme et Handicap (en) ; vd
Retpaĝo	www.musee-orsay.fr
	v • d • r

Por samtitolaj artikoloj vidu la paĝojn Gare d'Orsay kaj Musée d'Orsay (stacidomo).

Interior view of Musée d'Orsay (Orsay museum) in Paris

Musée d'Orsay estas post Louvre la dua plej grava muzeo en Parizo. Ĝi situas sur la maldekstra bordo de la rivero Sejno, en la 7-a arondismento de Parizo, vid-al-vide al la ĝardenoj Tuileries. Ĝi prezentas plejparte francan arton (pentroarton, skulptarton kaj dekorartojn) el la jaroj 1848-1914.

La kolekto de la muzeo enhavas la plej konatajn impresionismajn verkojn, de la pentristoj Claude Monet, Paul Cezanne, Camille Pissarro, Edgar Degas, August Renoir kaj aliaj. La muzeo ankaŭ montras skulptaĵojn kaj meblojn.

Sidejo de la muzeo estas eksa konstruaĵo de trajnostacidomo Gare d'Orsay, konstruita en eklektisma stilo en 1900 okaze de la Internacia ekspozicio. Ĝi servis por sia celo ĝis 1939 kaj post postmodernisma rekonstruo ĝi estis remalfermita kiel muzeo en 1986. Ĝi akceptas ĉiujare ĉ. 4 milionojn da vizitantoj.

Praktikaj informoj

La muzeo troviĝas apud la stacio Musée d'Orsay (subtera trajno RER, linio C) kaj metrostacio Solférino
Estas malfermite ĉiutage krom lundoj
Ĉiun unuan dimanĉon de la monato estas senpaga eniro
En la muzeo funkcias krome belvida restoracio kaj arta librovendejo

Literaturo

Orsay Museum Guide. Eld. Publisher Réunion des musées nationaux.280 p., 350 il. ISBN 2-7118-4763-2 (diverslingvaj versioj)
Rosenblum, Robert: Paintings in the Musee d'Orsay. Stewart, Tabori and Chang 1989. 686 p. ISBN 1-55670-099-7 (angle)
Slavné galerie světa: Musée D´Orsay Paříž. Praha: Knižní klub 2006. (ĉeĥe)

Galerio

Jean-Paul Laurens - Ekskomuniko de Roberto la Pia
Alexandre Cabanel - Morto de Francesca el Rimini
Claude Monet - Papavoj proksime al Argenteuil
Édouard Manet - La Tagmanĝo sur la herbo
Edgar Degas - Baletdancistinoj
Pierre-Auguste Renoir - Balo en Moulin de la Galette
Henri de Toulouse-Lautrec - Tualeto
Paul Signac - Haveno La Rochelle
Vincent van Gogh - Dormoĉambro de Vincent en Arles
Paul Gauguin - Tahitiaj virinoj surplaĝe
Auguste Rodin - Madame Vicuna
François Pompon - Blanka urso

Eksteraj ligiloj

Musée d'Orsay en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj)
Kategorio Musée d'Orsay en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj)

Oficiala retejo
Musée d'Orsay ĉe Twitter
Stanislavo Belov (2014-11-23) Branly kaj d'Orsay — perloj de Parizo (esperante). Blogger. Arkivita el la originalo je 2017-07-18. Alirita 2017-07-18 . (blogaĵo pri vizito en 2013)

Ĉi tiu artikolo ankoraŭ estas ĝermo.

Helpu al Vikipedio plilongigi ĝin. Se jam ekzistas alilingva samtema artikolo pli disvolvita, traduku kaj aldonu el ĝi (menciante la fonton). Bonvolu aldoni parametron por plibone kategoriigi la paĝon.