Prahistoriaj lokoj kaj ornamitaj grotoj de la valo de Vézère
| Prahistoriaj lokoj kaj ornamitaj grotoj de la valo de Vézère | ||||
|---|---|---|---|---|
|
| ||||
| france Sites préhistoriques kaj grottes ornées de la vallée de la Vézère
| ||||
| Monda heredaĵo | ||||
| ||||
| Lando |  Francio
| |||
| Regiono Departemento |
Akvitanio Dordogne | |||
| Tipo | Kultura | |||
| Kriterioj | (i) (iii) | |||
| Fonto | 85 | |||
| Regiono** | Eŭropo kaj Nordameriko | |||
| Geografia situo | 44° 57′ 0″ N, 1° 0′ 0″ O (mapo)44.951Koordinatoj: 44° 57′ 0″ N, 1° 0′ 0″ O (mapo) | |||
| Registra historio | ||||
| Registrado | 1979 (3-a sesio) | |||
Geografia lokigo sur la mapo : Francio
| ||||
| * Traduko de la nomo en la listo de la monda heredaĵo. ** Regiono laŭ Unesko. | ||||
La prahistoriaj lokoj kaj ornamitaj grotoj de la valo de Vézère konsistigas aron de esceptaj prahistoriaj lokoj, disaj laŭ kvardek kilometroj laŭ la valo de la rivero Vézère inter Les Eyzies-de-Tayac kaj Montignac, en Francio en la departemento Dordogne, en la regiono Akvitanio.
Enskribo en la monda heredaĵo
[redakti | redakti fonton]Tiuj lokoj estis enskribitaj en la monda heredaĵo de Unesko en oktobro 1979. La enskribo estas precipe pri la ornamitaj grotoj inter la plej gravaj por la studo de la surroka arto de la malfrua Paleolitiko, sed ankaŭ iuj arkeologiaj lokoj.
La priskribo de la kultura heredaĵo enskribita de Unesko mencias 147 paleotlitikaj kuŝejoj kaj 25 ornamitaj grotoj, sur areo de 30 km per 40 km proksimume, same kiel milcentoj de litikaj ostaj kaj artaj restaĵoj tie malkovritaj : 500 000 objektoj el tajlita silekso, 844 diversaj iloj kaj artverkoj.
Kompleta listo de ĉiuj tiuj lokoj ne estas starigebla sur tiu paĝo, sed iuj kuŝejoj kaj grotoj estas nome enskribitajt.
Listo de la ĉefaj klasitaj lokoj enskribitaj de Unesco
[redakti | redakti fonton]
Aliaj lokoj en la listo, ankaŭ ofte enskribitaj inter la naciaj monumentoj
[redakti | redakti fonton]Aliaj lokoj situas en la vilaĝoj :
- Les Eyzies-de-Tayac (el kiuj la ŝirmejo Pataud, la groto Bernifal) ;
- Le Bugue (el kiuj la groto Bara-Bahau) ;
- Marquay (el kiuj la groto de La Grèze kun bizono skulptita en bareliefe, la ŝirmejo de Laussel kun bareliefaj homaj figuroj, origina loko de la Vénus à la Corne, la ŝirmejoj de Masnègre datiĝanta de la perigordio, de Pigeonnier, de Cacaro, Pageyrol, kaj Bout-du-Monde, kaj la groto de Puymartin) ;
- Montignac sur Vézère (el kiuj la groto de Regourdou, kie estis trovitaj restaĵoj de neandertalanoj kaj de ursoj, kaj la prahistoria kuŝejo de La Balutie) ;
- Manaurie-Rouffignac (el kiuj la groto de Veyssou : surrokaj gravuraĵoj) ;
- Savignac-de-Miremont, kuŝejo de La Ferrassie ;
- Saint-Cirq de La Bugue ;
- Saint-Léon-sur-Vézère (el kiuj la lokoj de Sous-le-Roc, de La Rochette, La Tuilière) ;
- Sergeac (ŝirmejo Reverdit kun skulptaĵoj, ŝirmejo de Four, Labattut, La Souquette, Roc d'acier, ŝirmejo Castanet kaj Blanchard : aŭrinjakaj pentraĵoj kaj juvelaro, prifosadoj okazantaj) ;
- Tursac (el kiuj la prahistoriaj kuŝejoj de Liveyre, la ŝirmejo Cellier, la ŝirmejo de la Forêt, la ŝirmejo de Le Ruth, la Roque Barbel, la ŝirmejo de la Maison forte de Reignac, la ŝirmejo Facteur, la ŝirmejoj de Langle, de Villepin, de Le Boulou).
Kialoj por enskribo
[redakti | redakti fonton]| “ | Iuj el la figuraj aroj en la grotoj de la rivero Vézère estas tutmonde konataj kiel ĉefverkoj de la prahistoria arto : la « Venuso de Laussel » kaj la altreliefa « Friso de la ĉevaloj » en Cap Blanc (Marquay), kaj precipe la famaj surrokaj pentraĵoj de la groto Lascaux (Montignac) kies malkovro, en 1940, markis daton en la historio de la prahistoria arto : tiuj scenoj de ĉasado lerte komponitaj, arigas proksimume centon da bestaj figuroj, mirigaj pro la precizeco de observado, riĉeco de koloroj kaj viveco de la rezulto.
La objektoj kaj la artverkoj trovitaj en la valo de la rivero Vézère estas raregaj atestaĵoj de civilizacioj delonge malaperintaj, tre malfacile kompreneblaj. Tiuj restaĵoj, ekstreme valoraj por la kono de tre malnovaj periodoj de la homhistorio, multe antaŭis Antikvecon, devenantaj eĉ de paleolitiko. Ili havas universalan intereson, same escepta laŭ historia vidpunkto kiel laŭ etnologia, antropologia aŭ estetika vidpunkto. |
” |
Vizitoj
[redakti | redakti fonton]Iuj el tiuj lokoj ne estas publike alireblaj, kiel la groto de Lascaux. Tamen, pli ol la duono estas ankoraŭ malfermitaj al vizitoj. Plie, kopioj estis faritaj (Lascaux II) por ebligi al la publiko malkovron de tiu escepta heredaĵo.
Vidu ankaŭ
[redakti | redakti fonton]Eksteraj ligiloj
[redakti | redakti fonton]- Prahistoriaj lokoj kaj ornamitaj grotoj de la valo de Vézère en la interretejo de Unesko
- Prahistorio en la Valo de Vézère en la interretejo de "Pôle International de la Préhistoire"
- La groto de Lascaux en la interretejo de ministerio pri kulturo kaj komunikado de Francio
- La ornamitaj grotoj kaj la enrokaj ŝirmejoj de la prahistoria Perigordo Arkivigite je 2009-11-24 per la retarkivo Wayback Machine en la interretejo "Hominides.com"
- Turismoficejo de la Valo de Vézère (informoj pri vizitado de la lokoj)
Vidu ankaŭ
[redakti | redakti fonton]- Prahistoria arto.
- Meza Paleolitiko :
- Neandertala homo (Homo neanderthalensis) ;
- Musterio.
- Malfrua Paleolitiko :
- Homo de Kro Magnon (Homo sapiens) ;
- Aŭrinjakio ;
- Perigordio : Ŝatelperonio aŭ « Frua Perigordio », kaj Gravetio aŭ « Malfrua Perigordio » ;
- Solutreio ;
- Magdalenio.