Titano (luno): Malsamoj inter versioj

El Vikipedio, la libera enciklopedio
[nekontrolita versio][nekontrolita versio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Neniu resumo de redakto
Neniu resumo de redakto
Linio 7: Linio 7:
| Periodo = 15,945 d
| Periodo = 15,945 d
| Cirkulrapido = 31,501
| Cirkulrapido = 31,501
| Kategorio = [[Satelito]] de [[Saturno (planedo)|Saturno]]
| Kategorio = [[Satelito]] de [[Saturno]]
| Meza_diametro = 5152
| Meza_diametro = 5152
| Surfaco = 83 387 550
| Surfaco = 83 387 550
Linio 42: Linio 42:
Dosiero:Liquid_lakes_on_titan.jpg|Metanaj lagoj sur Titano: radara bildo de la sondilo "Cassini", 2006. La koloroj ne estas veraj.
Dosiero:Liquid_lakes_on_titan.jpg|Metanaj lagoj sur Titano: radara bildo de la sondilo "Cassini", 2006. La koloroj ne estas veraj.
</gallery>
</gallery>
<br>
{{SunSistemo}}


==Eksteraj ligiloj:==
==Eksteraj ligiloj:==
Linio 50: Linio 52:


[[Kategorio:Lunoj]]
[[Kategorio:Lunoj]]
[[Kategorio:Lunoj de Saturno]]
[[Kategorio:Sunsistemo]]
[[Kategorio:Sunsistemo]]



Kiel registrite je 19:43, 6 aŭg. 2008

Titano
Proprecoj de la orbito
Granda duonakso 1 221 870 km
Discentreco 0,0288
Inklinacio rilate planed-ekvatoron 0,34854°
Sidera periodo 15,945 d
Meza cirkulrapido 31,501 km/s
Fizikaj proprecoj
Kategorio Satelito de Saturno
Meza diametro 5152 km
Surfaco 83 387 550 km²
Maso 134,52×1021 kg
Meza Denso 1,8798 g/cm³
Ekvatora falakcelo je surfaco ekvatoron: 1,352 m/s²
Fuĝrapido 2,639 km/s
Rotacia periodo sinkrona
Inklinacio de la rotacia akso
Albedo 0,22
Laŭŝajna lumeco 7,9
Absoluta magnitudo -1,2
Proprecoj de la atmosfero
Temperaturo surfaca
min. – meza – maks.
93,7 K
Ĉefaj komponantoj

98,4% nitrogeno, 1,6% metano

Historio kaj alioj
Malkovrinto Christiaan Huygens
Malkovrinta dato 25-a de marto 1655
vdr

Titano estas la multe plej granda luno de Saturno (pli granda ol Merkuro). Ĝi estis malkovrita la 25-an de marto, 1655 de la nederlanda astronomo Christiaan Huygens; kaj estis la unua satelito malkovrita en nia sunsistemo post la Galilejaj lunoj de Jupitero. En nia sunsistemo, ĝi estas la sola konata luno, kiu havas plenan atmosferon.

Je Januaro 2007, scientistoj anoncis, ke estas klaraj indikoj por lagoj de likva metano sur la surfaco de Titano. Estas neniu alia mondo, krom la Tero, kie oni jam malkovris stabilajn korpojn de likvo.

La atmosfero (ĉirkaŭe 98.4 % nitrogeno, 1.6 % metano) enhavas organikajn kombinaĵojn kaj, laŭ la astrosciencistoj, similas la primitivan kemian kondiĉon de la Tero. Sed ol la Tero, la surfaca temperaturo estas multe pli malalta (−179 °C). Atmofera premo ĉe la surfaco estas 146.7 kPa -- pli ol ĉe la Tero.

La 14-an de januaro, 2005 la sondilo "Huygens" [Hojĥens] (de Eŭropa Spaca Agentejo, ESA) atingis la grundon de Titano, post 7 jarojn longa vojaĝo sur la NASA-a (Usona Spaca Agentejo) kosmoŝipo "Cassini" [Kasini]. La misio "Cassini-Huygens" startis en 1997. Dum Cassini orbitis ĉirkaŭ Titano kaj analizis la saturnan lunon el spaco, la robota laboratorio Huygens studis la konsiston de la atmosfero de Titano, registris fizikajn datenojn kaj sonojn, kaj fotis la titanan surfacon. Huygens estas la unua homara kosmoveturilo, kiu atingis la surfacon de luno aŭ planedo en la ekstera parto de la sunsistemo, transe de Marso.

La unuaj bildoj ŝajne montris mallongajn, stumpajn drenadajn kanalojn direktiĝantajn al "marbordo", kaj glaciajn blokojn disŝutitajn ĉirkaŭ la alteriĝo-punkto.

La astrosciencistoj esperas, ke la misio de Huygens povos plibonigi niajn sciojn pri la primitiva Tero, kie la vivo ekis.


Eksteraj ligiloj:

Ŝablono:LigoElstara Ŝablono:LigoLeginda Ŝablono:LigoElstara Ŝablono:LigoElstara