Alphonse Lemerre
| Alphonse Lemerre | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| |||||
| Persona informo | |||||
| Alphonse Lemerre | |||||
| Naskiĝo | 9-an de aprilo 1838 en Canisy | ||||
| Morto | 15-an de oktobro 1912 (74-jaraĝa) en Parizo | ||||
| Lingvoj | franca vd | ||||
| Ŝtataneco | Francio vd | ||||
Subskribo 
| |||||
| Profesio | |||||
| Okupo | eldonisto • poeto • redaktisto vd | ||||
| Laborkampo | poezio • eldonejo • eldonado vd | ||||
| |||||
| vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Alphonse-Pierre LEMERRE (9a de aprilo 1838, Canisy - 15a de oktobro 1912, Parizo), estas franca eldonisto fama pro siaj eldonoj de parnasaj poetoj.
Kariero[redakti | redakti fonton]
En Parizo en 1860 li eklaboris en librovendejo. Pere de la mono el sia edzino, Lemerre ekeldonis en 1865: li sopiras por publikigi bonkvalitajn verkojn, de eleganta tipografio sur bela papero. Li baldaŭ eldonas kolektojn de Le Parnasse contemporain el la 3a de marto 1866, sub la direktorado de Louis-Xavier de Ricard kaj Catulle Mendès enhavante poemoj de Charles Baudelaire, Stéphane Mallarmé, Paul Verlaine, inter aliaj. Krome li publikigis ankaŭ revuojn, apartajn verkojn de poetoj kaj klasikaj kaj tiutempaj, diversajn kolektojn ktp. Li ekhavis propran presejon.
Li estis respublikana kaj kontraŭklerikala urbestro de Ville-d'Avray, krome li estis ligita al Normandio, kie li havis kastelojn kaj bienojn. Filoj kaj nepoj pluigis sian eldonan laboron.
Kelkaj aŭtoroj eldonitaj de Alphonse Lemerre[redakti | redakti fonton]
.jpg)
Parnasaj poetoj[redakti | redakti fonton]
- La pioniroj
- La plej grava
- Aliaj gravaj poetoj
- François Coppée
- Léon Dierx
- Albert Glatigny
- José-María de Heredia
- Jean Lahor
- Victor de Laprade
- Jeanne Loiseau (alinome Daniel Lesueur)
- Catulle Mendès
- Sully Prudhomme
- Kolektivaj kolektoj
Antologioj[redakti | redakti fonton]
- Anthologie des poètes français depuis les origines jusqu'à la fin du XVIIIe siècle.
- Anthologie des poètes français du XIX siècle, en 4 tomes, 1887-88.
- Anthologie des poètes latins, kun franca traduko fare de Eugène Fallex, 1877.
- Sonnets et eaux-fortes, 1869.
- Le Livre des sonnets, kun Histoire du Sonnet, de Charles Asselineau:
- dix dizains de sonnets choisis, 1874 ;
- quatorze dizains de sonnets choisis, 1875;
- seize dizains de sonnets choisis, (s.d., 1893 ?).
- Le Livre des ballades, soixante ballades choisies, 1876.
Grandaj aŭtoroj: antikvaj, klasikaj, romantikaj[redakti | redakti fonton]
- Tradukoj de Leconte de Lisle: grekaj tragediistoj (Skilo, Sofoklo, Eŭripido), Homero, Heziodo, Teokrito, Horaco, ktp.
- Aristofano (tr. Eugène Talbot)
- Dante
- Leopardi (tr. Alphonse Aulard)
- Ronsard
- La Pléiade
- Rabelais
- Shakespeare
- La Fontaine
- Corneille
- Molière
- Boileau
- Beaumarchais
- André Chénier
- Goethe
- Paul-Louis Courier
- Victor Hugo
- Auguste Brizeux
- Lamartine
- Musset
- Vigny
Aliaj tiutempaj aŭtoroj[redakti | redakti fonton]
- Paul Arène
- Anne Barratin
- Jules Barbey d'Aurevilly
- Charles Baudelaire
- Paul Bourget
- Émile Chevé
- Léon Cladel
- Alphonse Daudet
- Gustave Flaubert
- Anatole France
- Edmond kaj Jules de Goncourt
- Stanislas de Guaita
- Abel Hermant
- Jeanne Loiseau (kun plumnomo Daniel Lesueur)
- Frédéric Mistral
- Raymond Roussel (pagita de la aŭtoro)
- Sainte-Beuve
- Sutter-Laumann
- André Theuriet
- Paul Verlaine (pagita de la aŭtoro)
- Renée Vivien
Historio[redakti | redakti fonton]
- Histoire ancienne des Peuples de l'Orient jusqu'au premier siècle avant notre ère, de Paul Gaffarel.
- Histoire grecque, de Louis Petit de Julleville.
- Histoire romaine, de Eugène Talbot.
- Histoire d'Israël, de E. Ledrain. Vol. 1: 1re partie, ĝis la falo de Omrides; Vol. 2: 2e partie, ĝis la subpremado de la insurekcio de judoj dum regado de Hadriano.
- Histoire du Moyen Âge, de Pierre Gosset (sen mencio de aŭtoro), 1876.
- Histoire populaire du Christianisme, de Leconte de Lisle, 1871
- Histoire de la littérature grecque, de Eugène Talbot.
- Histoire de la littérature romaine, de Eugène Talbot.
- Histoire de la littérature française, de Charles Gidel, kvinvoluma:
- vol. I. Depuis son origine jusqu'à la Renaissance, 1878 ;
- vol II, Depuis la Renaissance jusqu'à la fin du XVIIe siècle, 1882 ;
- vol. III. Depuis la fin du XVIIe siècle jusqu'en 1815, 1883 ;
- vol. IV kaj V, Depuis 1815 jusqu'à nos jours.
- Histoire des littératures étrangères, de Eugène Hallberg. Vol. 1: Littératures scandinave, allemande, hollandaise, depuis leurs origines jusqu'en 1850; Vol. 2 : Littératures anglaise, slave, depuis leurs origines jusqu'en 1850.
- Histoire des temps modernes, depuis la seconde moitié du XVe siècle jusqu'à nos jours, de Edgar Zévort
- Histoire populaire de la Révolution française, de Leconte de Lisle (sen mencio de aŭtoro), 1871.
- Histoire universelle, de Marius Fontane:
- Les Iraniens. Zoroastre (de 2500 à 800 av. J.-C.), 1881 ; texte sur Gallica ;
- Inde védique (de 1800 à 800 av. J.-C.), 1881 ; texte sur Gallica ;
- Les Égyptes (de 5000 à 715 av. J.-C.), 1882 ; texte sur Gallica ;
- Les Asiatiques. Assyriens, Hébreux, Phéniciens (de 4000 à 559 av. J.-C.), 1883 ; texte sur Gallica ;
- La Grèce (de 1300 à 480 av. J.-C.), 1885 ; texte sur Gallica ;
- Athènes (de 480 à 336 av. J.C.), 1894 ; texte sur Gallica ;
- Rome (de 754 à 63 av. J.-C.), 1891 ; texte sur Gallica ;
- Le Christianisme (de 67 av. J.-C. à 117 ap. J.-C.), 1894 ; texte sur Gallica ;
- Les Barbares (de 117 à 395 ap. J.-C.), 1897 ; texte sur Gallica ;
- Mahomet (de 395 à 632 ap. J.-C.), 1898 ; texte sur Gallica ;
- La Papauté. Charlemagne (de 632 à 877 ap. J.-C.), 1901 ; texte sur Gallica ;
- L’Europe (de 872 à 1122 ap. J.-C.), 1902 ; texte sur Gallica ;
- Les Croisades (de 1096 à 1327 ap. J.-C.), 1904 ; texte sur Gallica ;
- La Renaissance (de 1250 à 1516 ap. J.-C.), 1910 ; texte sur Gallica.
- Œuvres de Jules Michelet
- Histoire de France. Le Moyen Âge, 8 volumoj;
- Histoire de France, 11 volumoj. Couverture: du seizième siècle à Louis XVI;
- Histoire de la Révolution française, 9 volumoj.
Verkoj de Alphonse Lemerre mem[redakti | redakti fonton]
- Le Livre du bibliophile, 1874, sen mencio de aŭtoro; delonge atribuita al Alphonse Lemerre; fakte, la manuskrito estas de Anatole France[1].
- Le Vers français, Versification et Poétique, kun Maxime Fromont.
Referencoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ Vidu la verkon ĉe Gallica.
- En tiu ĉi artikolo estas uzita traduko de teksto el la artikolo Alphonse Lemerre en la franca Vikipedio.