Kolkato

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Kolkato
(Kalkuto)
bengale: কলকাতা, hindie: कोलकता, angle: Kolkata (Calcutta)
urbo
Plej supera juĝejo en Kolkato
Flago
Oficiala nomo: कोलकता
Kromnomoj: Urbo de Ĝojo, Urbo de Palacoj
Lando Barato Barato
Asocia lando Okcident-Bengalo
Distrikto Kolkato
Historiaj regionoj Mogola Imperio, Brita Hindio
Memorindaĵo
Ponto Vidyasagar Setu
Rivero Hugli
Situo Kolkato
 - alteco m s. m.
 - koordinatoj 22° 34′ 11″ N 88° 22′ 11″ O / 22.56972 °N, 88.36972 °O / 22.56972; 88.36972 (mapo)
Areo 185,00 km² (18 500 ha)
Loĝantaro 4 486 679 (2011)
 - de metropolo 15 644 040
Denseco 24 252,32 loĝ./km²
Estiĝo 1690
Urbestro Sovan Chatterjee
Horzono BST (UTC+5:30)
Poŝtkodo 700 xxx
Telefona antaŭkodo +91-33-XXXX XXXX
Aŭtokodoj WB 01-79
Situo enkadre de Barato
Situo enkadre de Barato
Situo enkadre de Barato
Vikimedia Komunejo: Kolkata
Retpaĝo: www.kolkatamycity.com
Portalo pri Barato

Kolkato aŭ Kalkato (hinde कोलकता [kolkata], bengale কলকাতা, oficiala anglalingva nomo ĝis 1999 Calcutta) estas barata havena urbo kun ĉ. 5 milionoj da loĝantoj (14 milionoj en la aglomeraĵo).

Avenuo de Mahatma Gandhi
Tramo en Kolkato
Muzeo en Kolkato

Geografio

Kolkato situas ĉe la delto de la rivero Gango, ĉe la enfluo de ties brako Huglo en la Golfon de Bengalo, parto de la Hinda Oceano.

La alteco de la grandurbo estas 1.5-9 m (5-30 ft).[1] Multe de la grandurbo estis origine malseka regiono kiu estis sekigita dum la jardekoj por gastigi burĝonan loĝantaron.[2] La ceteraj senkonstruaĵaj areoj, konataj kiel la Orientkolkataj Malsekareoj, estis nomumitaj "humida regiono de internacia graveco" fare de la Ramsar Konvencio (1975).[3] Kiel ĉe la plej granda parto de la Indus-Ganga Ebenaĵo, la grundo kaj akvo estas ĉefe aluviaj en origino.

Ĝi estas ĉefurbo de la barata asocia lando Okcident-Bengalo kaj post Mumbajo kaj Delhio la tria plej grando urbo de Barato.

Historio

Inter 1700 kaj 1912 Kolkato estis la ĉefurbo de la brita kolonio Hindujo, poste ĝis 1947 ĉefurbo de Bengalio. En tiu tempo ĝi ricevis la angligitan nomon Calcutta [k'lkata]. En 2001 ĝi oficiale reŝanĝis sian nomon al kolkata.

Fort William, sidejo de la Brita Orienthinda Kompanio, komence de la 18a jarcento.
Avenuo Chowringhee kaj Moskeo Sultano Tipu en centra Kolkato.
Historia komerca centro.

La eltrovaĵo kaj arkeologia studo de Ĉandraketugarho, 35 kilometroj (22 mejl.) norde de Kolkato, disponigas indicon ke la regiono en kiu la grandurbo nun staras estis loĝita por pli ol du jarmiloj.[4][5] La registrita historio de Kolkata komenciĝis en 1690 kun la alveno de la angla Brita Orienthinda Kompanio, kiu plifirmigis sian komercon en Bengalio. Job Charnock, administranto kiu laboris por la Kompanio, estas tradicie kreditita kiel la fondinto de la grandurbo;[6] sed en respondo al publika peticio, la Kolkata Kasacia Kortumo decidis en 2003 ke la grandurbo ne havas fondinton.[7] La areo okupita fare de la aktuala grandurbo ampleksis tri vilaĝojn: Kalikata, Gobindapur, kaj Sutanuti. Kalikata estis fiŝkaptista vilaĝo; Sutanuti estis la vilaĝo de riverbordaj teksistoj. Ili estis parto de biendomo apartenanta al la Mogola imperiestro; la jagirdari (terkoncesio donacita fare de reĝo al liaj nobeloj) kaj ties impostaj rajtoj al la vilaĝoj estis tenitaj fare de la familio de terposedantoj Sabarna Roy Choudhury , aŭ zamindar'oj . Tiuj rajtoj estis transdonitaj al la Brita Orienthinda Kompanio en 1698.[8]

En 1712, la britoj kompletigis la konstruadon de Fort William, situanta sur la orienta bordo de la Hooghli Rivero por protekti sian komercan faktorion.[9] Alfrontante oftajn bataletojn kontraŭ francaj trupoj, la britoj komencis ĝisdatigi siajn fortikaĵojn en 1756. La Naŭabo de Bengalio, nome Siraj-ud-Daulah, protestis kontraŭ la militarigo kaj la impostada malpagado. Lia averto iĝis ignorata, kaj la Naŭabo atakis; li kaptis Fort William kaj iniciatis la terurajn mortigojn de britaj militkaptitoj en la Nigra Truo de Kolkato, nome fiprizono en Fort William.[10] Roto de la brita kompanio (sipajoj) kaj de britaj soldatoj gviditaj de Robert Clive rekonkeris la grandurbon la sekvan jaron.[10] Per la Traktato de Allahabado de 1765 post la batalo de Buksaro, la Brita Orienthinda Kompanio ricevis respondecon pri imperia impostokolektado de la Mogola imperiestro en la provincoj Bengalio, Biharo kaj Oriso, dum la Mogol-regitaj Naŭabo pluregis la provincon.[11] Deklarita prezidantecurbo, Kolkato iĝis la ĉefsidejo de la Bengalia Prezidanteco. Kolkato estis nomita la ĉefurbo de la teritorioj de Hindio kontrolitaj de la Brita Orienthinda Kompanio en 1772.[12] En 1793, la rega povoj de la Naŭaboj estis nuligita kaj la Brita Orienthinda Kompanio komplete ekkontrolis kaj la urbon kaj la provincon. Komenciĝante en 1864, la montara stacio Ŝimla funkciis kiel administra ĉefurbo dum someroj.[13] Komence de la 19-a jarcento, la marĉoj ĉirkaŭantaj la grandurbon estis drenitaj; la registara areo estis aranĝita laŭ la bordoj de la Hooghly Rivero. Richard Wellesley, Ĝeneralgubernatoro de Hindio inter 1797 kaj 1805, estis ĉefrespondeca por la evoluo de la grandurbo kaj ĝia publika arkitekturo.[14] Dum la fino de la 18-a kaj la 19-a jarcento, la grandurbo estis centro de la komerco de opio de la Brita Orienthinda Kompanio.[15]

Ĉirkaŭ la 1850-aj jaroj, Kolkato havis du areojn: nome blanka urbo, kio estis ĉefe por britoj kaj centriĝis ĉirkaŭ Chowringhee; kaj nigra urbo, plejparte hinda kaj centrita ĉirkaŭ Norda Kolkato.[16] La grandurbo spertis rapidan industrian kreskon starte en la komenco de la 1850-aj jaroj, precipe en la industrioj tekstilaj kaj pri juto; tio instigis britajn firmaojn por masive investi en infrastrukturaj projektoj, kiuj inkludis telegrafligojn kaj stacidomon Howrah. La kunfandiĝo de brita kaj hinda kulturoj rezultigis la aperon de nova babua altrangeta klaso de bonmanieraj baratanoj, kies membroj ofte estis burokratoj, profesiuloj, gazetlegantoj, kaj anglofilaj; ili kutime apartenis al altkastaj hinduaj komunumoj.[17] En la 19-a jarcento, la Bengalia Renesanco kaŭzis pliigitan socikulturan sofistikecon inter urbokernaj loĝantoj. En Kolkato ekzemple vivis la nobelpremiulo Rabindranath Tagore. En 1883, Kolkato estis gastiganto de la unua nacia konferenco de la Hinda Landa Asocio, la unua deklarita naciisma organizo en Hindio.[18] Iom post iom, Calcutta iĝis centro por revoluciemaj organizoj asociitaj kun la hinda sendependeca movado. La provizora dispartigo de Bengalio en 1905 sekciita laŭ komunumaj (laŭreligiaj) linioj rezultigis ĝeneraligitan publikan agitadon kaj bojkoton de britaj varoj fare de la Swadeshi-movado.[19] Tiuj agadoj, kune kun la administre malavantaĝa loko de Kolkato ĉe la orientaj periferioj de Hindio, instigis la britojn por movi la ĉefurbon al Nov-Delhio en 1911.[20]

Raŝtraguruo Surendranath Banerjee organizis nacian konferencon ĉe 1883. Tio estis la unua partio en Hindio en la 19a jarcento. En 1905 Kolkato protestis kontraŭ la sekcia dividado de Bengalio kaj bojkotis ĉiujn britajn varojn.[19] Iom post iom Kolkato iĝis grava kerno por la hindian sendependiga movado, aparte por la revoluciemaj partioj. La grandurbo kaj ĝia haveno estis bombitaj plurajn fojojn fare de la japanoj inter 1942 kaj 1944, dum la Dua Mondmilito.[21][22] Koincidante kun la milito, milionoj malsatis ĝismorte dum la bengala malsatega katastrofo de 1943 pro kombinaĵo de armeaj, administraj, kaj naturaj faktoroj.[23] Postuloj por la kreado de islama ŝtato kaŭzis en 1946 epizodon de komunuma perforto kiu mortigis ĉirkaŭ 4,000.[24][25][26] La Dispartigo de Hindio kaŭzis pliajn koliziojn kaj demografiajn ŝanĝojn - multaj islamanoj foriris al Orienta Pakistano, dum centoj da miloj da hinduoj fuĝis en la grandurbon.[27]

Dum la 1960-aj jaroj kaj 1970-aj jaroj, severaj malabundoj de energio, strikoj, kaj perforta marksisma-maoista movado de grupoj konataj kiel la Naksalitoj difektis multon da la infrastrukturo de la grandurbo, rezultigante ekonomian stagnon.[28] La Bangladeŝa Liberigo-Milito de 1971 kaŭzis masivan enfluon de miloj da rifuĝintoj, multaj el ili malriĉegaj, kio malfaciligis la infrastrukturon de Kolkato.[29] Dum la mezo de la 1980-aj jaroj, Mumbajo (tiam nomita Bombay) preterpasis Kolkaton kiel la plej popolriĉa grandurbo de Hindio. En 1985, Rajiv Gandhi duarangigis Kolkaton kiel "forvelkanta grandurbo" sub la lumo de ĝiaj socipolitikaj problemoj.[30] Post sendependeco en la jaro de 1951 kaj en 1956 la korporacia leĝaro estis ŝanĝita. Finfine en 1980 la Okcidenta Bengalia Registaro ŝanĝis tiun agon. En 1984 reviziita nova leĝo estis realigita. En la periodo 1977-2011, Okcidenta Bengalio estis regita de Kolkato fare de la Maldekstra Fronto, kiu estis dominita fare de la Komunista Partio de Barato (KPB). Ĝi estis la plej longdaŭra demokratie elektita komunista registaro de la mondo; Kolkato estis esenca bazo por hinda komunismo.[31][32][33] La ekonomia resaniĝo de la grandurbo kolektis impeton post la 1990-aj jaroj, kiam Barato komencis instali por-merkatajn reformojn. Ekde 2000, la informadika teknologio (IT) servosektoro revivigis la stagnan ekonomion de Kolkato. La grandurbo ankaŭ travivas konsiderindan kreskon en sia produktada bazo.

La flughaveno de la urbo, iam nomita "flughaveno Dum Dum" laŭ la apuda vilaĝaro, nun nomiĝas laŭ la bengala politikisto "Netaji" Subhash Chandra Bose.

Klimato

Kolkato havas tropikan klimaton. La ĉiujara averaĝa temperaturo estas 27 °C. La ĉiumonataj averaĝaj temperaturoj varias de 19-30 °C. La somero estas varma (precipe majo ofte kun pli ol 40 °C. Dum januaro estas nur 12 °C. La musono portas pluvon inter junio kaj septembro. Jare pluvas po 1582 mm.

Ekonomio

Two mid-height glass-clad buildings with trees in front
Sektoro V, ĉe Salt Lake areo por informadikaj kompanioj.
Sudurba Mall, unu el plej grandaj vendejaroj en Orienta Barato.

Kolkato estas la ĉefa komerca kaj financa centro de orienta kaj nord-orienta Barato kaj hejmo de la Kolkata Borso.[34][35] Ĝi estas grava komerca kaj armea haveno, kaj estas la nura grandurbo en orienta Barato kiu havas eksterlandan flughavenon. Iam la gvida grandurbo de Barato, poste Kolkato travivis ekonomian malkreskon en la jardekoj sekvantaj la sendependecon de Hindio pro krutaj loĝantarkreskoj kaj pliiĝo je batalema sindikatismo, kiu inkludis oftajn strikojn.[36] De la 1960-aj jaroj ĝis la fino de la 1990-aj jaroj, pluraj fabrikoj estis fermitaj kaj entreprenoj translokiĝis. La manko de kapitalo kaj resursoj aldonitaj al la deprimita stato de la ekonomio de la grandurbo kaŭzis nebonvenan kromnomon: la "forvelkanta grandurbo".[37] La riĉaĵoj de la grandurbo pliboniĝis post kiam la hinda ekonomio estis liberaligita en la 1990-aj jaroj kaj ŝanĝoj en ekonomia politiko estis realigitaj fare de la okcidentbengala subŝtata registaro.[36]

Demografio

Laŭ provizoraj rezultoj de la nacia censo en 2011, la Kolkato-distrikto, kiu okupas areon de 185 km² (71 kv. mejl.), havis loĝantaron de 4,486,679 personoj;[38] ĝia loĝdenso estis 24,252/ km² (62,810/kv. mejl.).[38] Tio reprezentas malkreskon de 1.88% dum la jardeko 2001-11, kaj La seksa proporcio estas 899 inoj per 1000 maskloj - sub la nivelo de la landaveraĝo. [39] La rilatumo estas deprimita per la enfluo de laboristaro de maskloj de ĉirkaŭaj kamparaj areoj, de la resto de Okcidenta Bengalio, kaj de najbaraj ŝtatoj, plejparte el Biharo, kaj Utar-Pradeŝo, kaj el Oriso; tiuj viroj ofte postlasas siajn familiojn.[40] La alfabeteco-procentaĵo de Kolkato de 87.14%[39] superas la tut-baratan averaĝon de 74%.[41] La urba aglomeraĵo havis loĝantaron de 14,112,536 en 2011.[42]

Kolkata urba aglomeraĵa kresko
Censo Totalo
1981 9,194,000  —
1991 11,021,900 19.9%
2001 13,114,700 19.0%
2011 14,112,536 7.6%
Fonto: Censo de Barato[42]

Bengalaj homoj formas la plimulton de la loĝantaro de Kolkato; Marŭari'oj kaj Bihari'oj formas grandajn malplimultojn.[43] Inter la pli malgrandaj komunumoj de Kolkato estas ĉinoj, tamiloj, nepalanoj, orijaj, teluguaj, asamanoj, gujaratioj, anglo-hindoj, armenoj, grekoj, tibetanoj, maharaŝtrianoj, konkanioj, malajalioj, panĝabanoj, kaj parsioj. La nombro da la armenoj, grekoj, judoj, kaj aliaj eksterlandoriginaj grupoj malkreskis dum la 20-a jarcento. La juda loĝantaro de Kolkato estis 5,000 dum la Dua Mondmilito, sed malkreskis post hinda sendependeco kaj la establado de Israelo;[44] antaŭ 2013, ekzistis nur 25 judoj en la grandurbo.[45] La sola Ĉinkvartalo de Barato estas en orienta Kolkato;[46] siatempe hejmo al 20,000 etnaj ĉinoj, ĝia loĝantaro falis al proksimume 2,000 aktuale en 2009[46] kiel rezulto de multoblaj faktoroj inkluzive de repatriigo kaj neo debarata civitaneco post la Ĉin-barata Milito de 1962, kaj enmigrado al eksterlandoj por pli bonaj ekonomiaj ŝancoj.[47] La ĉina komunumo tradicie laboris en la loka tinktureja industrio kaj prizorgis ĉinajn restoraciojn.[46][48]

Politiko kaj administrado

Transporto

Sansistemo

Eduksistemo

Kulturo

Amaskomunikiloj

Sporto

Vidindaĵoj

Katedralo de sankta Paŭlo en Kolkato
Ĝenerala poŝtoficejo en Kolkato
  • Viktoria Memorialo
  • Moskeo Sultano Tipu
  • Katedralo de sankta Paŭlo
  • Ponto Howrah
  • Stacidomo Howrah
  • Ponto Vidjasagar

Ĝemelurboj

Esperantistoj

Vidu ankaŭ

Notoj

  1. PIA01844: space radar image of Calcutta, West Bengal, India. NASA (15a Aprilo 1999). Alirita 15a Januaro 2012.
  2. Chatterjee, S.N.. (2008) Water Resources, Conservation and Management. New Delhi: Atlantic Publishers and Distributors. ISBN 81-269-0868-8.
  3. (25a Julio 2006) “Microbial genetic resource mapping of East Calcutta wetlands”, Current Science 91 (2), p. 212–17. 
  4. Singh, Upinder. (2008) A history of ancient and early medieval India: from the Stone Age to the 12th century. New Delhi: Pearson Education. ISBN 978-81-317-1677-9.
  5. Das, S., "Pre-Raj crown on Clive House: abode of historical riches to be museum", The Telegraph, 15a Januaro 2003. Kontrolita 26a Aprilo 2006.
  6. Nair, P. Thankappan. (1977) Job Charnock: the founder of Calcutta : in facts and fiction : an anthology. Kolkata: Engineering Times Publications.
  7. Gupta, Subhrangshu, "Job Charnock not Kolkata founder: HC says city has no foundation day", The Tribune (Chandigarh), 18a Majo 2003. Kontrolita 7a Decembro 2006.
  8. (2009) Calcutta mosaic: essays and interviews on the minority communities of Calcutta. New Delhi: Anthem Press. ISBN 978-81-905835-5-8.
  9. (June 1986) “The early British port cities of India: their planning and architecture circa 1640–1757”, Journal of the Society of Architectural Historians 45 (2), p. 95–114. doi:10.2307/990090. 
  10. 10,0 10,1 Hunter, William Wilson. (1886) The Indian Empire: its peoples, history, and products. London: Trübner & co, p. 381–82.
  11. Ahmed, Farooqui Salma. A Comprehensive History of Medieval India: From Twelfth to the Mid-Eighteenth Century. Pearson Education India. ISBN 978-81-317-3202-1.
  12. "100 years since Kolkata lost the crown", 12a Decembro 2011. Kontrolita 29a Julio 2014.
  13. Sharma, Ursula. (1986) Women's work, class, and the urban household: a study of Shimla, North India. London: Tavistock Publications. ISBN 978-0-422-79320-9.
  14. Dutta, Krishna. (2003) Calcutta: a cultural and literary history. Oxford, UK: Signal Books. ISBN 978-1-902669-59-5.
  15. (2006) “Narcotics and empire”, The Hindu; Frontline 23 (10). Alirita 3 March 2012.. 
  16. Hardgrave, Robert L. Jr. (1990) “A portrait of Black Town: Balthazard Solvyns in Calcutta, 1791–1804”, Changing visions, lasting images: Calcutta through 300 years. Bombay: Marg Publications, p. 31–46. ISBN 81-85026-11-4.
  17. Chaudhuri. (2001) The autobiography of an unknown Indian (PDF), New York: New York Review of Books, p. v–xi. ISBN 0-940322-82-X.
  18. Stępień, Jakub. (2011) “Indian way to independence. The Indian National Congress”, Towards freedom. Ideas of "solidarity" in comparison with the thought of the Indian National Congress (PDF), Kraków, Poland: Wydawnictwo Stowarzyszenia "Projekt Orient", p. 58–59. ISBN 978-83-933917-4-5.
  19. 19,0 19,1 . Swadeshi Movement. Banglapedia. Asiatic Society of Bangladesh. Alirita 14a Septembro 2007.
  20. Hall, Peter. (2002) Cities of tomorrow. Oxford, UK: Blackwell Publishing, p. 198–206. ISBN 0-631-23252-4.
  21. . The bombing of Calcutta by the Japanese. BBC (15a Septembro 2005). Alirita 26a Aprilo 2006.
  22. Pacific War timeline: New Zealanders in the Pacific War. New Zealand Ministry for Culture and Heritage. Alirita 13a Oktobro 2008.
  23. (1973) “Poverty and famines”, p. 52–85. 
  24. Frederick Burrows, 22a Aŭgusto 1946, A copy of a secret report written on 22 August 1946 to the Viceroy Lord Wavell, from Sir Frederick John Burrows, concerning the Calcutta riots http://www.bl.uk/reshelp/findhelpregion/asia/india/indianindependence/indiapakistan/partition4/index.html The British Library IOR: L/P&J/8/655 f.f. 95, 96–107, alirita la 25an de Februaro 2012
  25. (2000) “The 1992 Calcutta riot in historical continuum: a relapse into 'communal fury'?”, Modern Asian Studies 34 (2), p. 281–306. doi:10.1017/S0026749X0000336X. 
  26. Suhrawardy, H. S.. (1987) “Direct action day”, Memoirs of Huseyn Shaheed Suhrawardy. Dhaka, Bangladesh: The University Press, p. 55–56. ISBN 984-05-1087-8.
  27. Gandhi. (1992) Patel: a life. Ahmedabad, India: Navajivan.
  28. "India's riptide of modern aspiration has not reached Kolkata – but that can't last", 4a Februaro 2011. Kontrolita 25a Januaro 2012.
  29. Bennett. (1996) London review of books: an anthology. London: Verso Books, p. 63–70. ISBN 1-85984-121-X.
  30. Follath, Erich, "From poorhouse to powerhouse", Spiegel Online, 30a Novembro 2005. Kontrolita 15a Januaro 2011.
  31. Biswas, S., "Calcutta's colorless campaign", BBC News, 16a Aprilo 2006. Kontrolita 26 April 2006.
  32. Dutta, Krishna. (2003) Calcutta: a cultural and literary history. Oxford, UK: Signal Books, p. 185–87. ISBN 978-1-902669-59-5.
  33. Singh, Chandrika. (1987) Communist and socialist movement in India: a critical account. New Delhi: Mittal Publications, p. 154–55. ISBN 978-81-7099-031-4.
  34. Genesis and growth of the Calcutta Stock Exchange. Calcutta Stock Exchange Association. Alirita 26a Aprilo 2006.
  35. Doing Business in India 2009. Monda Banko (30a Junio 2009). Alirita 29a Januaro 2012.
  36. 36,0 36,1 Dutta, Tanya, "Rising Kolkata's winners and losers", BBC, 22a Marto 2006. Kontrolita 11a Decembro 2011.
  37. Dutta, Sudipta, "Calcutta chronicles", 1a Februaro 2009. Kontrolita 6a Decembro 2011.
  38. 38,0 38,1 Area, population, decennial growth rate and density for 2001 and 2011 at a glance for West Bengal and the districts: provisional population totals paper 1 of 2011: West Bengal. Registrar General & Census Commissioner, India. Alirita 26a Januaro 2012.
  39. 39,0 39,1 Sex ratio, 0–6 age population, literates and literacy rate by sex for 2001 and 2011 at a glance for West Bengal and the districts: provisional population totals paper 1 of 2011: West Bengal. Registrar General & Census Commissioner, India. Alirita 29a Januaro 2012.
  40. Dutta, Romita, "Kolkata sees dip in population, suburbs register an increase", 5a Aprilo 2011. Kontrolita 10a Decembro 2011.
  41. Population census 2011. Census of India 2011, Government of India. Alirita 6a Decembro 2011.
  42. 42,0 42,1 Urban agglomerations/cities having population 1 million and above (PDF). Provisional population totals, census of India 2011. Registrar General & Census Commissioner, India (2011). Alirita 26a Januaro 2012.
  43. Basic statistics of Kolkata. Kolkata Municipal Corporation. Arkivita el la originalo je 16a Majo 2008. Alirita 2a Novembro 2008.
  44. Basu, Moni, "Twilight comes for India's fading Jewish community", CNN, 29a Marto 2010. Kontrolita 25a Februaro 2012.
  45. Zach Marks. "The Last Jews of Kolkata", New York Times, 24a Oktobro 2013.
  46. 46,0 46,1 46,2 Banerjee, Himadri; Gupta, Nilanjana; Mukherjee, Sipra, eds. (2009). Calcutta mosaic: essays and interviews on the minority communities of Calcutta. New Delhi: Anthem Press. pp. 9–10. ISBN 978-81-905835-5-8. Alirita la 29an de Januaro 2012.
  47. (2005) India and China in the colonial world|. New Delhi: Social Science Press, p. 60–64. ISBN 81-87358-20-3.
  48. "Calcutta's Chinatown facing extinction over new rule", 18a Aprilo 2011. Kontrolita 25a Aprilo 2011.