Lars Onsager

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Lars Onsager
Nobel-premiito Alfred Nobel mirrored.png
Onsager 1968.jpg
Persona informo
Naskiĝo 27-an de novembro 1903 (1903-11-27)
en Christiania
Morto 5-an de oktobro 1976 (1976-10-05) (72-jara)
en Coral Gables
Tombo Grove Street Cemetery [#]
Etno Norvegoj [#]
Lingvoj nederlanda [#]
Loĝloko Oslo [#]
Ŝtataneco NorvegioUsonoReĝlando de Nederlando [#]
Alma mater Universitato Yale • Norwegian Institute of Technology [#]
Subskribo Lars Onsager
Familio
Infanoj Erling Onsager [#]
Profesio
Okupo fizikistoinĝenierokemiisto • teoria fizikisto • universitata instruisto [#]
Laborkampo fizika kemio [#]
Doktoreca konsilisto Peter Debye [#]
[#] Fonto: Vikidatumoj
Wikidata-logo.svg
Information icon.svg
vdr

Lars ONSAGER (27a de novembro, 1903 – 5a de oktobro, 1976)[1] estis norveg-devena usona fizik-kemiisto kaj teori-fizikisto. Li estis "Gibbs Profesoro" pri Teoria Kemio en la Universitato Yale. Li ricevis la Nobel-premion pri kemio en 1968.[2][3][4]

Li esploris pri termodinamiko. La rezulto de lia laboro pri la etendo de la gradiento de la temperaturo, bazo de la termodinamiko de la nereverteblaj procezoj, estis publikigitaj en 1929 sub la nomo de "rilato de reciprokeco de Onsager". Tiuj laboroj ne havis famon tiam, sed post la Dua Mondmilito ili estis agnoskitaj kaj finfine en 1968 pro ili li ricevis la Nobel-premion pri kemio.

Notoj[redakti | redakti fonton]

  1. Longuet-Higgins, H. C.; Fisher, M. E. (1978). "Lars Onsager. 27 November 1903-5 October 1976". Biographical Memoirs of Fellows of the Royal Society. 24: 443–471. doi:10.1098/rsbm.1978.0014. ISSN 0080-4606. S2CID 73226896.
  2. Montroll, Elliott W. (February 1977). “Lars Onsager”, Physics Today 30 (2), p. 77. doi:10.1063/1.3037438.  Arkivigite je 2013-09-28 per la retarkivo Wayback Machine
  3. The Nobel Prize in Chemistry 1968. Alirita 2016-03-07.
  4. (1996) Per Chr Hemmer: World Scientific Series in 20th Century Physics: Volume 17 : The Collected Works of Lars Onsager, World Scientific Series in 20th Century Physics 17. doi:10.1142/3027. ISBN 978-981-02-2563-6.