Reĝa bienaro de Francio

El Vikipedio, la libera enciklopedio

La nomo reĝa bienaro de Francio montras al la tuto de la landoj, bienoj kaj rajtoj, kiuj rekte dependis de la reĝo de la reĝlando Francio.

En Francio, okaze de la ekreĝado de Hugo Kapeto, tiu bienaro estis tre malgranda. La posedaĵoj, se oni taksas ilin laŭ teritorio, estis precipe en Francilio kaj en Orleanio, sed nekontinuaj, kun kelkaj unsuloj kiaj la bieno Attigny, restaĵo de la eksa fiscus. Ili venis precipe de la bienoj de la robertidoj, linio de la prauloj de la kapetidoj.

Kronologio de la kresko de la reĝa bienaro[redakti | redakti fonton]

Pli detalaj informoj troveblas en artikolo Teritoria estiĝo de Francio.

Mallongigoj : * (RB) = rilata al la reĝa bienaro * (RF) = rilata al la reĝlando Francio

Francio fine de la 10-a jarcento
  •  Reĝa bienaro
  • La unuaj kapetidoj estis, inter la gravaj feŭduloj, tiuj kiuj havis la malpli vastan teritorion. Pacience, uzante feŭdan rajton (aparte konfiskon de feŭdo el perfida vasalo), sed ankaŭ per lertaj geedziĝoj kun heredantinoj de gravaj feŭdoj, ankaŭ per aĉeto, ili pligrandigis la reĝan bienaron, kiu finiĝos per nedistingiĝo en la 16-a jarcento kun la reĝlando. Tamen uzo de apanaĝo tranĉis en la vasteco de la bienaro kaj kreis danĝerajn konkurantojn al la reĝa povo (aparte la duklando Burgonjo en la 14a-15a jc, kvankam estrata de kapetidoj devenantaj de la reĝo Johano la Bona, la dua kapetida Domo de Burgonjo).

    La rektaj kapetidoj[redakti | redakti fonton]

    Regno de Hugo Kapeto (987 – 996)[redakti | redakti fonton]

    Regno de Roberto la 2-a la Pia (996 – 1031)[redakti | redakti fonton]

    Francio komence de la 11-a jarcento
  •  Reĝa bienaro
    • 1016 : akiro de Burgonjo. La reĝo estas la nevo de la duko Henriko mortinta sen heredanto.(RB)

    Regno de Henriko la 1-a (1031 – 1060)[redakti | redakti fonton]

    Regno de Filipo la 1-a (1060 – 1108)[redakti | redakti fonton]

    Regno de Ludoviko la 6-a la Dika (1108 – 1137)[redakti | redakti fonton]

    • la reĝo pasigas la plej longan parton de sia reĝado por pacigi la reĝan bienaron obeigante iujn senjorojn (la siroj Montlhéry, Coucy, Puiset, Crécy...)

    Regno de Ludoviko la 7-a la Juna (1137 – 1180)[redakti | redakti fonton]

    Francio fine de la 12-a jarcento
  •  Reĝa bienaro
  • Regno de Filipo Aŭgusto (1180 – 1223)[redakti | redakti fonton]

    Filipo Aŭgusto kvarobligis la grandecon de la reĝa bienaro (blua).

    Regno de Ludoviko la 8-a la Leona (1223 – 1226)[redakti | redakti fonton]

    Regno de Ludoviko IX, kromnomita Sankta Ludoviko (1226 – 1270)[redakti | redakti fonton]

    Regno de Filipo la 3-a la Maltima (1270 – 1285)[redakti | redakti fonton]

    Regnoj de Filipo la 4-a la Bela kaj ties filoj[redakti | redakti fonton]

    Filipo la 4-a la Bela (1285 – 1314), Ludoviko la 10-a la Kverelema (1314 – 1316), Johano la 1-a la Postmorta (1316), Filipo la 5-a la Longa (1316 – 1322), Karlo la 4-a la Bela (1322 – 1328)

    La Kapetidoj-Valezianoj[redakti | redakti fonton]

    Regno de Filipo la 6-a de Valezio (1328 – 1350)[redakti | redakti fonton]

    Regno de Johano la 2-a la Bona (1350 – 1364)[redakti | redakti fonton]

    Regno de Karlo la 5-a (1364 – 1380)[redakti | redakti fonton]

    Regno de Karlo la 6-a (1380 – 1422)[redakti | redakti fonton]

    • 1382 : Karlo la 6-a donis la graflando de Dreux kiel doton al Margerita de Burbono edziniĝante ŝin kun Arnaud-Amanieu de Albret.
    • 1399 : la reĝo senposedigis la lastajn grafojn de Perigordo pri ties bienoj, kaj Perigordo refariĝos denove feŭdo en 1407, por la grafo de Angulemo Johano de Orleano.
    • 1416 : La apanaĝo de Berio revenis al la bienaro post la morto de la filino de la duko Johano de Berry onklo de la reĝo
    • 1416 : La reĝo rekreis la apanaĝon de Berio por sia filo Johano, kiu mortis en 1417.
    • 1417 : La reĝo donis la apanaĝon de Berio al sia filo Karlo

    Regno de Karlo la 7-a (1422 – 1461)[redakti | redakti fonton]

    Regno de Ludoviko la 11-a (1461 – 1483)[redakti | redakti fonton]

    Francio fine de la 15-a jarcento
  •  Reĝa bienaro
  • Regno de Karlo la 8-a (1483 – 1498)[redakti | redakti fonton]

    La Valezianoj-Orleanianoj[redakti | redakti fonton]

    Regno de Ludoviko la 12-a (1498 – 1515)[redakti | redakti fonton]

    Regno de Francisko la 1-a (1515 – 1547)[redakti | redakti fonton]

    Ekde la reĝado de Francisko la 1-a, la nocio de reĝa bienaro komencas identi al tiu de la tuta reĝlando. Restis kiel apanaĝo tiu de la burbonoj.

    Regno de Henriko la 2-a (1547 – 1559)[redakti | redakti fonton]

    • 1547 : Unua reĝo de Francio, kiu per sia nomo regnis sur Bretonio.
    • 1549 : Alençon estis definitive ligita al la reĝa bienaro post la morto de Margerita de Francio.
    • 1551 : Clermont aŭ Clairmont (estonta Clermont-Ferrand) fariĝis reĝa urbo, poste en 1610, neaprtigebla posedaĵo de la reĝlando.
    • 1551 : La episkopoj de Toul, Metz kaj Verdun estis lokitaj sur la kuratoreco de la reĝo de Francio laŭ interkonsento subskribita kun la germanaj porotestantaj princoj en Lochau. Ili estos okupitaj la sekvantan jaron.
    • 1556 : la reĝlando reprenis la graflandon de Dreux
    • 1558 : Francisko la 1-a duko de Guise, konkeris la havenon de Kalezo kaj Kalezion, angla de 211 jaroj.
    • 1566 : la reĝo donis kiel apanaĝon Alençon al Francisko de Francio.

    La Burbonoj[redakti | redakti fonton]

    Regno de Henriko la 4-a (1589 – 1610)[redakti | redakti fonton]

    Francio, de 1552 ĝis 1798
    Provincoj agnoskitaj eksterlandaj en 1732

    Notoj kaj referencoj[redakti | redakti fonton]

    Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]

    Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]

    Vikifonto[redakti | redakti fonton]

    • Édit d'union de la vicomté de Châtellerault à la Couronne de France (1482)
    • Union au domaine royal de Chastel-sur-Moselle et Bainville qui avaient appartenu au duché de Bar (1483)
    • Édit de réunion du comté de Provence à la couronne de France (1498)