Thomas Mann
| Thomas Mann | ||
|---|---|---|
Nobel-premiito 
| ||
 germana verkisto | ||
| Persona informo | ||
| Naskonomo | Paul Thomas Mann [#] | |
| Naskiĝo | 6-an de junio 1875 en Lubeko | |
| Morto | 12-an de aŭgusto 1955 (80-jara) en Zuriko | |
| Tombo | Kilchberg cemetery [#] | |
| Religio | luteranismo [#] | |
| Lingvoj | germana lingvo [#] | |
| Ŝtataneco | Germana Imperiestra Regno • Vajmara Respubliko • Nazia Germanio • Unua respubliko de Ĉeĥoslovakio • Usono [#] | |
| Alma mater | Munkena universitato • Teknologia Universitato Munkeno [#] | |
Subskribo 
| ||
| Familio | ||
| Patro | Thomas Johann Heinrich Mann [#] | |
| Patrino | Júlia da Silva Bruhns [#] | |
| Gefratoj | Carla Mann • Julia Löhr • Heinrich Mann • Viktor Mann [#] | |
| Edz(in)o | Katharina Mann [#] | |
| Idoj | Erika Mann • Klaus Mann • Golo Mann • Monika Mann • Elisabeth Mann-Borgese • Michael Mann [#] | |
| Profesio | ||
| Profesio | romanisto • eseisto • aŭtobiografo • novelisto • social critic • taglibro-verkisto • scenaristo • universitata profesoro • verkisto • aŭtoro [#] | |
| Verkoj | Der Zauberberg | |
| Honorigoj | Nobel-premio pri literaturo en 1929 | |
| [#] | Fonto: Vikidatumoj | |
Thomas MANN [Tomas Man] (naskiĝis la 6-an de junio 1875 en Lübeck, mortis la 12-an de aŭgusto 1955 en Zuriko) estis germana verkisto de romanoj kaj noveloj. Li ricevis la Nobel-premion pri literaturo en 1929.
Biografio[redakti | redakti fonton]
Thomas Mann estis la frato de Heinrich Mann kaj la patro de la aŭtoroj Erika Mann, Golo Mann kaj Klaus Mann. Post la morto de sia patro en 1891, li kun la familio translokiĝis al Munkeno kie li renkontis kaj poste edzinigis (1905) Katja Pringsheim. En la jaro 1929 li estis honorata per la Nobel-premio pri literaturo. Kiam la nazioj gajnis la ŝtatan potencon en 1933, Thomas Mann decidis ekziliĝi en Svislando. En 1938, kiam Adolf Hitler aneksigis Aŭstrion, Mann eskapis al Princeton (Usono), kaj poste al Kalifornio.
Sep jarojn post la fino de la dua mondmilito li revenis al Eŭropo.
Verkoj[redakti | redakti fonton]
- Buddenbrooks (1901)
- Tonio Kröger (1903)
- Tristan (1903)
- Königliche Hoheit (1909)
- Der Tod in Venedig (1912)
- Der Zauberberg (1924)
- Geschichten Jakobs (1933)
- Der junge Joseph (1934)
- Joseph in Ägypten (1936)
- Lotte in Weimar ("Lotte en Weimar", 1938)
- Doktor Faustus (1947)
- Der Erwählte (1951)
- Bekenntnisse des Hochstaplers Felix Krull ("Konfesoj de sinŝajniganta Feliks Krull", 1954)
- Betrachtungen eines Unpolitischen (Konsideroj de nepolitika)
- Leiden und Größe Richard Wagners (Sufero kaj grando de Richard Wagner)
En Esperanto aperis[redakti | redakti fonton]
- Tonio Kröger, tradukis Ŝiger Ujeki, Tokio: Zamenhof-klubo, 1977, 89+4 paĝoj.
- Lotte en Weimar (Lotte in Weimar), tradukis Karl Schulze, redaktis Ulrich Becker, Novjorko: Mondial (eldonejo), 2005, 445 paĝoj.
- La morto en Venecio (Der Tod in Venedig), tradukis Petro Buijnsters, Antverpeno: Flandra Esperanto-Ligo, 2006, 84 paĝoj.
Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]
- ĉapitro el la romano "Konfesoj de la kavalira fripono Feliks Krull, en traduko de Martin Haase
- En katalogo de Mondial
- En katalogo de UEA
| ||||||
