Cirila alfabeto

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Cirila alfabeto

Tipo

Alfabeto
Epoko ekde mezo de la 10a jarcento
Deveno

Fenica skribo
 → Greka alfabeto
  → Glagolico
   → Cirila alfabeto

Parencaj sistemoj Latina alfabeto
Kopta skribo
Armena alfabeto
Glagolico
Unikoda intervalo
  • U+0400–U+052F
  • U+2DE0–U+2DFF
  • U+A640–U+A69F
ISO 15924 Cyrl
skribsistemo
Dum 9-a jarcento - nuntempe
vdr
Distribuo de la cirilaj alfabetoj

La cirilaj alfabetoj estas familio da alfabetoj devenantaj el Kirilico kaj uzataj por skribi en kelkaj plejparte – sed ne nur – slavaj lingvoj. La plej vaste parolata inter ili estas la rusa lingvo. La cirila alfabeto estas uzata en pluraj minoritataj lingvoj de Rusio kaj la ukraina, la belorusa, la bulgara, la kazaĥa, la makedona, la mongola kaj la serba lingvo.

Ekde la aliĝo de Bulgario al la Eŭropa Unio, cirila alfabeto estas unu el la tri oficialaj eŭropuniaj alfabetoj.

Pli frue cirila alfabeto estis uzata ankaŭ en lingvoj uzbeka, turkmena, kirgiza kaj azerbajĝana, sed tiuj lingvoj uzas nuntempe latinan aŭ araban skribon. En Uzbekio cirila skribo estas daŭre uzata, paralele kun la latina.

La alfabetoj nomiĝis laŭ Cirilo (Кирилъ/Κύριλλος) el Tesaloniko, kiu tamen kreis ne la unuan cirilan alfabeton (Kirilicon), sed la pli fruan Glagolicon.

La ekzakta kreinto estas nekonata. Sed oni scias, ke la alfabeto ekestis en Bulgario dum la 9-a aŭ 10-a jarcento laŭ modelo de la greka. Apude por kelkaj sonoj nekonataj en la greka lingvo glagolicaj literoj aldoniĝis, ekzemple Ш (Ŝ), Ж (Ĵ).

Historio

Erare atribuita al sankta Cirilo el Tesaloniko, el kiu ĝi prenas ĝian nomon, la unua cirila alfabeto estis kreita dum la 9a kaj 10a jarcentoj surbaze de la majusklaj literoj de la greka alfabeto.

La cirila alfabeto

La cirila alfabeto uzata por diversaj lingvoj. Kiam ne aperas prononcindiko, por iu litero en iu lingvo, tio signifas ke la litero ne estas uzata en la menciita lingvo. Iuj literoj estas uzataj en ĉiuj lingvoj, aliaj nur en kelkaj aŭ eĉ en nur unu lingvo.

Maj min belorusa bulgara makedona mongola rusa serba
kun latinaj ekvivalentoj
ukraina
А а [a] [a] [a] [a] [a] A A [a] [a]
Б б [b] [b] [b] [p] [b] B b [b] [b]
В в [v] [v] [v] [ŭ] [v] V v [v] [v]
Г г [h] [g] [g] [g] [g] G g [g] [h]
Ґ ґ [g]
Д д [d] [d] [d] [t] [d] D d [d] [d]
Ѓ ѓ [dj]
Ђ ђ Đ đ [dj]
Е е [je] [e] [e] [je] [je] E e [e] [e]
Ё ё [jo] [jo] [jo]
Є є [je]
Ж ж [ĵ] [ĵ] [ĵ] [ĉ] [ĵ] Ž ž [ĵ] [ĵ]
З з [z] [z] [z] [ts] [z] Z z [z] [z]
I i [i]
Ѕ Ѕ [dz]
И и [i] [i] [i] [i] I i [i] [a]
І і [i]
Ї ї [ji]
Й й [j] [j] [j] [j] [j]
Ј ј [j] J i [j]
К к [k] [k] [k] [k] [k] K k [k] [k]
Л л [l] [l] [l] [l] [l] L l [l] [l]
Љ љ [lj] Lj lj [lj]
М м [m] [m] [m] [m] [m] M m [m] [m]
Н н [n] [n] [n] [n] [n] N n [n] [n]
Њ њ [nj] Nj nj [nj]
О о [o] [o] [o] [o] [o] O o [o] [o]
Ө ө [o]
П п [p] [p] [p] [p] [p] P p [p] [p]
Р р [r] [r] [r] [r] [r] R r [r] [r]
С с [s] [s] [s] [s] [s] S s [s] [s]
Т т [t] [t] [t] [t] [t] T t [t] [t]
Ќ ќ [cj]
Ћ ћ Ć ć [cj]
У у [u] [u] [u] [u] [u] U u [u] [u]
Ў ў [ŭ]
Ф ф [f] [f] [f] [f] [f] F f [f] [f]
Х х [ĥ] [ĥ] [ĥ] [ĥ] [ĥ] H h [ĥ] [ĥ]
Ц ц [c] [c] [c] [c] [c] C c [c] [c]
Ч ч [ĉ] [ĉ] [ĉ] [ĉ] [ĉ] Č č [ĉ] [ĉ]
Џ џ [ĝ] [ĝ]
Ш ш [ŝ] [ŝ] [ŝ] [ŝ] [ŝ] Š š [ŝ] [ŝ]
Щ щ [ŝt] [ŝĉ] [ŝĉ] [ŝĉ]
Ъ ъ « ŝva » sono [d] [e] [e]
Ы ы [a] [a] [a]
Ь ь [b] [b] [c] [b] [b] [b]
Э э [e] [e] [e]
Ю ю [ju] [ju] [ju] [ju]
Я я [ja] [ja] [ja] [ja] [ja]
a.[a] guturalo, kiel y en la pola kaj ĉeĥa, ы en la rusa
b.[b] мягкий знак (mjagkij znak), (maldura signo) indikas ke la antaŭa konsonanto estas palatala
c.[c] sensona
d.[d] « ŝva » sono kiel a en angla about, e en germana Gabe
e.[e] (sensona), твёрдый знак (tvjordij znak), dura signo

Notoj kaj fontoj

Bibliografio

  • Robert Bringhurst. (2002) The Elements of Typographic Style (versio 2.5). Hartley & Marks. ISBN 0-88179-133-4.

Vidu ankaŭ

Eksteraj ligiloj