Hulváky

	Hulváky
	germane Hulwaken
	municipa parto
	Domoj en Hulváky
	Oficiala nomo: Hulváky
Lando	Ĉeĥio
Regiono	Moraviasilezia regiono
Distrikto	Distrikto Ostrava-urbo
Municipo	Ostrava
Historia regiono	Moravio
Parto de	Mariánské Hory kaj Hulváky
Baseno	Ostrava baseno
Tipo de parto	Loka parto
Situo	Hulváky
- koordinatoj	49° 49′ N 18° 14′ O / 49.817 °N, 18.233 °O (mapo)
Unua skribmencio	1547
Horzono	MET (UTC+1)
- somera tempo	MET (UTC+2)
	Situo de Mariánské Hory enkadre de Ĉeĥio Situo de Mariánské Hory enkadre de Ĉeĥio
	Mariánské Hory enkadre de Moraviasilezia regiono Mariánské Hory enkadre de Moraviasilezia regiono
	Vikimedia Komunejo: Hulváky
	Portalo pri Ostrava

Koordinatoj: 49° 49′ N 18° 14′ O / 49.817 °N, 18.233 °O (mapo)

Hulváky (germane Hulwaken) estas loka parto de ostrava urboparto Mariánské Hory kaj Hulváky en Ĉeĥio. Ĝi situas sur katastra teritorio Zábřeh-Hulváky, kiu en la pasinteco kreis la nordan parton de la katastra teritorio Zábřeh nad Odrou. Vivas ĉi tie 914 loĝantoj (2021).

Historio

La unua mencio pri tiu ĉi loko estas el la jaro 1547, kiam olomouca episkopo Johano la 16-a Dubravius lasis en tiuj ĉi lokoj konstrui fiŝlagon. Tiu troviĝis proksime grava ŝoseo Krakovo – Opava – Moravia Ostrava – Český Těšín. Ĝuste la menciita profunda kavovojo nomiĝis germane Hohlweg, kio estas kavpado. La loka dialekto ŝanĝis ĝin al Hulwag kaj en la ĉeĥan tiel transiris la vorto Hulváky. Laŭ alia versio tiu ĉi loko nomiĝis Ulvágy kaj el ĝi poste estiĝis la hodiaŭa Hulváky. Sed domaro, kiu ĉi tie ekde la jaro 1889 estiĝadis, unue portis la nomon Prokopec, laŭ la unua dometisto František Prokop. La historio de Hulváky mallarĝe koneksis kun la ĉirkaŭaj municipoj: Nová Ves, Vítkovice, Čertova Lhotka kaj precipe kun Zábřeh nad Odrou, kies lokan parton ĝi kreis ekde la jaro 1850.

Ferfabriko Vítkovice komencis en la jaro 1889 konstrui por siaj laboristoj unu- kaj duetaĝajn domojn. Tiu ĉi laborista kolonio nombris en la jaro 1911 dudek domojn. Tiutempe vivis en Hulváky 3659 loĝantoj.

En la jaro 1896 estis establita duklasa municipa lernejo, en la jaro 1903 poste lernejo burĝa. La ferfabriko Vítkovice konstruis en la jaro 1912 privatan germanan lernejon, sed tiun vizitadis ankaŭ ĉeĥaj infanoj. En la jaro 1926 oni komencis instrui en la nova burĝa lernejo en strato Matrosovova. El la sesdekaj jaroj vizitadis ĝin kvanto de pli poste eminentaj futbalaj ludantoj, kiel estis ekz. Bernady, Benefi aŭ Vojáček. En 1982 ĉi tien estis transloĝigita meza ĝardenista lernejo el Zábřeh.

La ĉeĥa biblioteko estis malfermita en la jaro 1919. En la sama jaro estiĝis futbala klubo Slovan Hulváky, kiu ĝis la jaro 1932, kiam ĝi akiris la propran ludejon, devis ludi en diversaj lokoj de Ostrava. La futbalistoj estis tre sukcesaj, ĝis la komenco de la dua mondmilito ili gajnis kvarfoje silezian ĵupon.

Inter la jaroj 1924-1926 ĉi tie loĝis pli posta prezidento Klement Gottwald, kiu en Ostrava laboris kiel komunista redaktisto de Dělnický deník kaj Pravda chudoby.

En la 20-aj jaroj de la 20-a jarcento estiĝis sur teritorio de Nová Ves areo, al kiu oni komencis diri Ostrava Venecio. Eksteran restoracion ĉe lagetoj vizitadis ĉefe junaj homoj el la ĉirkaŭaĵo. La areo funkcias ankaŭ nuntempe.

Loĝantaro

Evoluo de nombro de loĝantoj

La datoj devenas el datumbazo de Vikidatumoj

Jaro	Loĝantoj
1869	0
1880	0
1890	0
1900	2 792
1910	3 627
1921	0

Jaro	Loĝantoj
1930	4 900
1950	0
1961	0
1970	0
1980	1 814
1991	948

Jaro	Loĝantoj
2001	1 119
2011	1 231
2021	914

Banejo en Hulváky

En la jaro 1928 estis laŭ projekto de arkitekto Jaromír Moučka komencita konstruado de somera banejo en ekspresiva funkcionalisma stilo. Temis pri unu el la unuaj artefaritaj banejoj en Ĉeĥoslovakio kun kapacito por preskaŭ 3800 personoj. Inter signifaj novaĵoj apartenis ekz. filtrado de akvo aŭ saltpontetoj. Somere de 1930 ĝi estis solene malfermita. Kostoj por ties konstruo atingis preskaŭ tri milionoj da kronoj. Ekipita ĝi estis de kegloludo, saŭno, bankuva banado, refreŝigejo, mankis eĉ ne frizistaj kaj kosmetikaj servoj. En la 90-aj jaroj la banejo ĉesis esti riparata kaj iom post iom ĝi malkreskis. En la jaro 2009 ostrava reprezentantaro decidis pri ties aĉeto kaj egaligo kun la tero. Sur ties loko devus elkreski novaj loĝejoj aŭ domo por emeritoj.

Monteto en Hulváky

Monteto en Hulváky estas altaĵo en katastro de Zábřeh-Hulváky kun deklivo 80 ‰ de vojkruciĝo en Nová Ves. Ĝi kreas signifan orientigan punkton en la ĉirkaŭaĵo. Estas en ĝi lokigitaj haltejoj de OTIS (haltejo de Transporta entrepreno Ostrava Hulváky kaj haltejo de Connex Morava Ostrava, Hulváky). Herboriĉa areo sur la monteto de tempo al tempo servas kiel loko por cirko. Sur la montetpiedo, apud la trolebusa returniĝejo (haltejo Sokola Tůmy), estas konstruata hejmo por emeritoj kaj komunuma centro por infanoj kun kombinitaj difektoj sur loko de la eksa fabriko Pyro Moravia. Post ties finigo iliaj klientoj devus esti 120 gemaljunuloj kaj 72 infanoj. Sed la konstruado estas pli longan tempon haltigita. La monteto en Hulváky estas ankaŭ menciita en kanto Revizio de veturbiletoj de Jaromír Nohavica. Laŭ planoj de Josef Kotas ĉi tie devis post la dua mondmilito elkreski grandega heliporto.

Arbaro en Hulváky

Arbaro en Hulváky troviĝas sur la monteto en Hulváky kaj ĝi etendiĝas sur katastroj de Mariánské Hory kaj Nová Ves. Ĝi estas dividita en tri partojn per stratoj 28. října kaj Plzeňská. La miksita arbaro kun superforto de foliaj arboj estis natura parto de urba fortikigo de Moravia Ostrava kaj signife ĝi kontribuis al mastrumado de la urbo. En la 19-a jarcento okazis granda malkresko de la arbaro en konekso kun konstruado de ferfabriko Vítkovice. Nuntempe la arbaro plenumas refreŝigejan funkcion por loĝantoj de Ostrava. La arbaron administras kompanio Ostravaj arbaroj kaj ĝi enfalas sub regionon Poruba.

La 30-an de aprilo 1945 matene en la arbaron en Hulváky kraŝis depafita soveta aviadilo. Ĝia komandanto, leŭtenanto Nikolaj Krivov, estis grave vundita kaj helpe de paraŝuto li descendis sur la futbalan ludejon en Hulváky. Poste li forrampis en pergolon malantaŭ loka gastejo, kie trovis lin Marie Tkáčová kaj ŝia filo Josefo. Germanoj ja trovis la paraŝuton, sed pro flugatakoj ili ne kapablis la esploradon fini. Ĉirkaŭ la 16-a horo en la arbaro aperis la unuaj sovetaj soldatoj, kiuj la vunditan aviadiston transprenis kaj transveturigis en malsanulejon en Krakovo. Ĉi tie li resaniĝis kaj poste li vizitis siajn savintojn. Lia mitralisto, la 19-a jara Nikolaj Ovĉininkov (en literaturo li estas ankaŭ indikata kiel Ovĉinikov), ne havis tian feliĉon kaj dum la kraŝo de la aviadilo li pereis. Omaĝe de li estis proksime de loko de la malfeliĉo senvualigita printempe de 1946 monumento de akademia skulptisto Karel Vávra.