Bahiaj marbordaj arbaroj
| Bahiaj marbordaj arbaroj | ||||
|---|---|---|---|---|
| ekoregiono | ||||
 | ||||
| ekoregiono • ekoregiono laŭ Monda Natur-Fonduso [+] | ||||
| Lando | Brazilo | |||
| Areo | 109 815 km² (10 981 500 ha) | |||
| Biomoj de regiono | Atlantikaj arbaroj | |||
| Birdospecioj | 466 | |||
| Mamulspecioj | 166 | |||
|
||||
La bahiaj marbordaj arbaroj estas tersupraĵa ekoregiono el la orient-sudamerika ekoprovinco de la neotropisa ekozono laŭ la tipologio de la Monda Natur-Fonduso (WWF). Biome la ekoregiono apartenas al tropikaj kaj subtropikaj humidaj foliarbaroj. Temas pri parto de la Atlantikaj arbaroj, samtempe biodiverseco-riĉaĵejo de Naturprotekto Internacie kaj tutmondaj 200-regiono, el la oriento de Brazilo.
Priskribo[redakti | redakti fonton]
La bahiaj marbordaj arbaroj okupas zonon kiu larĝas proksimume 150 kilometrojn laŭlonge de la marbordo de la Atlantika Oceano de orienta Brazilo, en la subŝtatoj de Bahio kaj Espirito-Santo. La Itapicuru-Rivero konstituas la nordan limon de la ekoregiono, kiu etendiĝas sude ĝis apud la Itapemirim-Rivero. La ekoregiono estas limigita oriente per la Atlantika Oceano kaj la enklavoj de la Atlantik-marbordaj restingaoj kaj la Bahiaj mangrovoj. Okcidenten, la arbaroj transiras al pli sekaj bahiaj landinternaj arbaroj.
La arbaroj kovras la terciar-sedimentajn altebenaĵojn kiuj etendiĝas ekde la marbordo okcidenten ĝis la pli malaltaj deklivoj de Serra da Mantiqueira. La superregantaj grundoj estas tropikaj nutraĵ-malriĉaj flav-ruĝaj latosol kaj podzoloj.
Klimato[redakti | redakti fonton]
La ekoregiono havas tropikan klimaton kun jara precipitaĵo variante ekde 1 200 ĝis 1 800 mm, egale distribuita tra la jaro. La suda parto de la ekoregiono povas travivi sekan periodon ekde majo ĝis septembro.
Flaŭro[redakti | redakti fonton]
La kvar-stratuma atlantika ĉiamverda humida arbaro estas la superreganta vegetaĵara tipo.
Faŭno[redakti | redakti fonton]
Endanĝerigataj mamuloj en la ekoregiono estas Kolharara bradipo (Bradypus torquatus) kaj Leontopithecus chrysomelas, endemia en Brazilo.
Konservado kaj minacoj[redakti | redakti fonton]
Malpli ol 5% de la originaj arbaroj estas sendifektaj. Protektitaj areoj de la ekoregiono inkluzivas la Biologian Rezervejon de Sooretama kaj la Arbaran Rezervejon de Linhares.
Bibliografio[redakti | redakti fonton]
- angle Mori, S.A., and Boom, B.M. 1983 : Southern Bahian moist forest. The Botanical Review, 49:146-232.
- portugale Peixoto, A. L., and A.H. Gentry 1990 : Diversidade e composição florística da mata de tabuleiro na Reserva Florestal de Linhares (Espiríto Santo, Brasil). Revista Brasileira de Botânica, 13:19-25.
- portugale Prance, G.T. 1979 : The taxonomy and phytogeography of the Chrysobalanaceae of the Atlantic coastal forests of Brazil. Revista Brasileira de Botânica, 2:19-39.
Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]
Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]
- angle Ekoregiono NT0103 : Bahiaj marbordaj arbaroj (WWF)
- angle Bahiaj marbordaj arbaroj (WWF-Wildworld)
- angle Bahiaj marbordaj arbaroj (Wildworld) - Nacia Geografia Societo
- angle Bahiaj marbordaj arbaroj (The Encyclopedia of Earth)
- angle Bahiaj marbordaj arbaroj (Globalspecies) Arkivigite je 2016-03-07 per la retarkivo Wayback Machine
- angle Situo de la ekoregiono : tajpu Bahia coastal forests
- angle Tutmondaj 200; numero 48 : Atlantikaj arbaroj (WWF) Arkivigite je 2017-01-29 per la retarkivo Wayback Machine
- angle Atlantikaj arbaroj (Naturprotekto Internacia)
