Hulfteggpasejo

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Hulfteggpasejo
Hulftegg-Pasejkulmino
montpasejo
Alteco 954 m
Geografia situo CH1903: 715426 / 246832 (mapo)47.3622222222228.9666666666667Koordinatoj: 47° 22′ N, 8° 58′ O; CH1903: 715426 / 246832 (mapo)
Hulfteggpasejo (Kantono Sankt-Galo)
Hulfteggpasejo (Kantono Sankt-Galo)
DEC
Hulfteggpasejo
Hulfteggpasejo
Situo de Hulfteggpasejo
Hulfteggpasejo (Svislando)
Hulfteggpasejo (Svislando)
DEC
Hulfteggpasejo
Hulfteggpasejo
Situo de Hulfteggpasejo
Map
Hulfteggpasejo
Lando Svislando
Montaro Alpoj
Akvodislimo inter Töss - Turo
Ligas Fischenthal - Mühlrüti
Infrastrukturo vojo, poŝtaŭto
vdr

Hulfteggpasejo estas montpasejo en la Antaŭalpoj inter Togenburgo en Kantono Sankt-Galo kaj la Tössvalo en Zurika Oberlando en Kantono Zuriko. La pasejo estas la akvodislimo inter la riveroj Töss kaj Turo.

Priskribo[redakti | redakti fonton]

La paseja vojo komenciĝas en Steg (komunumo Fischenthal) sur alteco de 699 m s.m.. La vojo unue pasas la valon de fontrivero de Töss preter la setlejo Fuchsloch kaj tiam grimpas en 3 serpentokurvoj al la pasejkulmino sur alteco de 954 s.m., kiu situas komplete sur la teritorio de Kantono Sankt-Galo en distanco de 4 km de Steg. En du serpentkurvoj la vojo tiam denove malsupren kondukas al ĝia finpunkto en Mühlrüti (komunumo Mosnang) sur alteco de 758 m s.m. en distanco de 3 km de la pasejkulmino respektive 7 km de la elirpunkto en Steg.

Trafiko[redakti | redakti fonton]

Poŝtaŭtohaltejo sur la Hulfteggpasejkulmino

La pasejvojo estis finkonstruita en la jaro 1867. De Bütschwil poŝtaŭtolinio kondukas al la pasejkulmino.

Turismo[redakti | redakti fonton]

La pasejkulmino estas elirpunkto de biciklaj vojoj al la montoj Hörnli kaj Schnebelhorn. Sur la pasejkulmino situas la gastejo Hulfteggpass, kiu estas ŝatata ekskurscelo de biciklistoj kaj motorbiciklistoj.

Historio[redakti | redakti fonton]

La unua dokumenta mencio de la pasejo Hulftegg datiĝas el la jaro 1656 kiel Hulfteren. En la 18-a kaj 19-a jarcentoj la pasejo havis signifon por la bovkomerco kaj kotontransporto. La vojo kun longeco de 10 kilometroj kaj larĝeco de 5 metroj estis malfermita en la jaro 1867 post trijara konstrutempo, 37 jarojn post la lanĉo de la projekto.

Esperanto-movado[redakti | redakti fonton]

En la paseja restoracio okazis komence de la 20-a jarcento diversaj Esperanto-kunvenoj. La 28-an de majo 2016 Svisa Esperanto-Societo revenis al la restoracio sur la pasejkulmino por sia 113-a ĝenerala kunveno.

La 7- an de septembro 2016 grupo de esperantistoj plantis tie arbon.

Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]

Kantono Sankt-Galo