The Prisoner
| The Prisoner | |
|---|---|
 La fama emblemo de la programo, Penny-farthing kun sunŝirmilo
| |
| televida serio | |
| Originala titolo | The Prisoner |
| Originala lingvo | angla lingvo |
| Origina lando | Unuiĝinta Reĝlando (Britio) |
| Ĝenro | sciencfikcia televida serio, espionage television series |
| Reĝisoro | Pat Jackson, Don Chaffey |
| Aktoroj | Patrick McGoohan |
| Muziko de | Ron Grainer |
| Amplekso | |
| Sezonoj | 1 |
| Epizodoj | 17 |
| Daŭro sen reklamoj | 48 |
| Elsendo | |
| Elsendita | 6 sep. 1967, 1 okt. 1967 – 1 feb. 1968 |
| Eksteraj ligiloj | |
| ĉe IMDb | |
La Malliberulo (angle The Prisoner) estas brita sciencfikcia televidserio, produktita por la ITV inter la jaroj 1967-1968. Ĉefrolita de Patrick McGoohan, ĝi estis koncipita de Patrick McGoohan kaj George Markstein [1], kaj produktita de ITC Entertainment de Sir Lew Grade por elsendo en ITV [2]. McGoohan scenaris kaj reĝisoris plurajn epizodojn, la plej multajn sub pseŭdonimo [3].
Kvankam nur 17 epizodoj estis faritaj, La Malliberulo iĝis unu el la plej legendaj kaj aklamitaj televidserialoj de ĉiuj tempoj. La serio estis enorma sukceso kaj tuj akiris enorman sektan sekvantaron. Hodiaŭ, la serio daŭre havas multajn fanklubojn kaj daŭre estas vaste menciita. The Prisoner estas vidita kiel serio kiu havis grandan influon en televidhistorio.
La televidserio estis kreita sub la influo de la politika paranojo kiu regis dum la Malvarma Milito, la kontraŭkulturo kaj hipiokulturo de la 1960-aj jaroj, kaj kreskanta zorgo pri registara entrudiĝo en privatan vivon. Ĝi estis filmita en Portmeirion en Kimrio kaj estis transformita en 17 unu-horajn epizodojn. Ĝi estis unue elsendita sur ITV en la UR de la 1an de oktobro 1967 ĝis la 4an de februaro 1968. Ĝi iĝis fenomeno kaj vivis kiel referencpunkto en brita popola kulturo [4][5].
Grava temo de la serio estas individuismo reprezentita de Nombro Ses, kontraŭ kolektivismo reprezentita de Nombro Du kaj la aliaj en la Vilaĝo. McGoohan deklaris ke la serio celita montri ekvilibron inter la du punktoj [6].
Fono de la produkto[redakti | redakti fonton]
La kreintoj de la serio estas la ĉefa aktoro McGoohan kaj George Markstein, kiu estis unu el la manuskriptintoj de la serio " Danger Man ", en kiu McGoohan ludis la ĉefan rolon kiel sekreta agento.
McGoohan asertas ke dum jaroj li havis en sia menso ideon por serio pri soleca kaj persekutita viro kiu estas en konflikto kun sia medio kaj ribelas kontraŭ ĝi. Kiam li iris al Portmeirion en Kimrio en 1966 por filmi epizodon de la "Trap" serio, li opiniis ke la loko estis unika kaj superreala kaj tial perfekta por liaj teoriaj serioj. Baldaŭ poste, McGoohan renkontis George Markstein. Markstein, kiu estis agento en la servo de Anglio en la Dua Mondmilito, rakontis al McGoohan pri reala kazo dum la milito, en kiu militkaptitoj kun informoj aŭ grava rolo estis malliberigitaj en sekreta loko, kie ili vivis kiel turistoj feriante. malgraŭ esti kaptitoj por ĉiuj intencoj kaj celoj. Markstein proponis krei serion pri ĉi tiu temo kiel rekta daŭrigo de "Malliberulo", tiel ke la rolulo de McGoohan rezignas de lia pozicio kaj estas sendita de siaj superuloj al sekreta loko kie homoj kun sentemaj informoj aŭ tiuj kiuj deĵoris en sekreta kaj grava pozicio estas malliberigitaj, por eviti la eblecon, ke ili fariĝu perfiduloj aŭ transfuĝuloj.
McGoohan estis entuziasma pri la ideo, kiu kombinis bele kun la ideoj kiujn li pensis de la komenco kiel krudmaterialoj por lia teoria serio. Li prezentis la novan koncepton al Lou Grade, kiu tiam estis la estro de la unua privata televidfirmao de Anglio. Grade volis ke McGoohan daŭrigu agi en la "Trap" serio, sed McGoohan rifuzis kaj insistis pri evoluigado de sia kaj la ideo de Markstein. Laŭ McGoohan, Grade diris ke "ĝi sonas komplete freneza, do eble ĝi funkcios." Li akiris la serion, kun McGoohan en la gvidrolo kaj unu el la produktantoj. McGoohan ankaŭ skribis kaj reĝisoris plurajn epizodojn de la serio, foje sub malsamaj plumnomoj. Malgraŭ la originoj de la serio en "La Malliberulo", la kreintoj de la serio malaprobas la ideon ke ĝi estas bazita sur la antaŭa televidserio.
Intrigo[redakti | redakti fonton]
La fonrakonto estas rerakontita komence de preskaŭ ĉiu epizodo. Brita sekreta agento (supozeble la ĉeffiguro de la serio " Dangerous Man " kun la partopreno de la sama Patrick McGoohan) rifuzas la taskon kaj forlasas la servon. Li neniam estas vokita sub propra nomo, kaj la preciza naturo de lia tasko neniam estas eksplicite deklarita, kvankam multaj epizodoj disponigas indicojn.
Por tio, kelkaj sekretaj regantoj de la mondo kidnapas lin de lia hejmo en la sama tago, endormigante lin kun dormgaso dum pakado de liaj valizoj. Li vekiĝas en la konata ĉirkaŭaĵo de sia hejmo, lia meblaro estas en la samaj lokoj, sed vidante nekutiman pejzaĝon ekster la fenestro, li ekkomprenas ke li ne estas en Londono. Post prirezignado de lia pozicio, li estas kidnapita kaj tenita malliberulo en malgranda, izolita marborda urbo konata kiel La Villa.
Post demandado al lokaj loĝantoj, li malkovras ke la loko estas nomita La Vilaĝo, kie homoj ricevas nombrojn anstataŭe de nomoj. Lia numero estas "6". Ju pli malalta la nombro, des pli alta la nivelo en la hierarkio. La nomo de la ĉefa persono en la vilaĝo kaj ankaŭ la Ĉefa Fiulo de la filmo "N-ro 2" (li ricevas komandojn rekte de la mistera n-ro 1 kaj kontrolas la tutan arsenalon, teknikajn kapablojn de la Vilaĝo kaj nombron da homoj lojalaj al la reĝimo). La pozicio de la Ĉefa Fiulo estas okupata de nova persono ĉiufoje. Sed la ekranŝirmilo kiu antaŭas la sekvantan epizodon enhavas la saman dialogon inter n-ro 6 kaj n-ro 2.
(n-ro 6) - Kie mi estas?
(n-ro 2) - En la Vilaĝo.
(n-ro 6) - Kion vi bezonas?
(n-ro 2) - Informoj.
(n-ro 6) - De kiu flanko vi estas?
(n-ro 2) - Tio estus sugesto. Ni bezonas informojn. Informoj. INFORMOJ.
(n-ro 6) - Vi ne ricevos ĝin.
(n-ro 2) - Per hoko aŭ per fripono, ni ricevos ĝin.
(n-ro 6) - Kiu vi estas?
(n-ro 2) - Nova Numero Du.
(n-ro 6) - Kiu estas Numero Unu?
(n-ro 2) - Vi estas Numero Ses.
(n-ro 6) - Mi ne estas nombro. Mi estas libera persono/homo/viro!
(n-ro 2 timegigantaj ridoj)
Tie la aŭtoritatoj (kies identeco kaj lojaleco neniam estas klaraj) provas eltrovi kial Numero 6 prezentis sian demision. Ĉie en la serio, Numero 6 provas eskapi spitante ĉiujn provojn rompi sian volon. Li ankaŭ serĉas malkovri la identecon de la mistera Numero 1, kiu supoze prizorgas La Vilaĝon en iu speco de distopia estonteco. Direkte al la fino de la serio, la spektaklo devias sufiĉe konsiderinde de tiu skizo.
La Vilaĝo[redakti | redakti fonton]
La loko de la Vilaĝo estas nekonata. En "Multaj Feliĉaj Revenoj", ilia loko estas metita ien proksime de la " maroko, sudokcidenta Portugalio kaj Hispanio "—Numero 6 kalkulas tion kun iamaj kolegoj utiligante navigacionotojn kaj mapojn post mallonga fuĝo, kaj kiam li serĉas ĉi tiun areon li estas trompita kaj reĵetita tien - sugestante ke tiu takso estas ĝusta, kvankam ĝi eble bone estis preteksto utiligita fare de liaj iamaj kunuloj. En alia epizodo, Litovio, sur la balta marbordo "30 mejlojn de la pola landlimo" kvankam tio povus esti trompo. En la neelsendita versio de "The Chimes of Big Ben", Numero 6 konstruas aparaton kiu permesas al li labori ekster la Vilaĝ-ejo; Tiu sceno estis supozeble tranĉita por eviti deus ex machina kaj ne estas konsiderita "kanono" kun la cetero de la serio. La fina epizodo, "Fall Out", kvankam neniam rivelante la precizan lokon de la Vilaĝo, forte sugestas ke ĝi estas ene de veturdistanco de Londono. Krome ĝi ne aludas ajnan pramvojaĝadon kaj la Kanala Tunelo de Francio daŭre estis jardekoj for de estado kompletigita.
La Vilaĝo havas ĉiutagan gazeton nomitan la Tally Ho kaj emblemon en la formo de velocipedo kun markizino. La loko estas sub la kontrolo de Numero 2 (vidu malsupre). "Laborunuoj" aŭ "kreditaĵoj" funkcias kiel valuto en siaj butikoj, kaj estas konservitaj trako de truado en kreditkarto. Ĉie en la Vilaĝo, muziko ludas en la fono, plejparte alternante inter marŝbandmuziko kaj lulkantoj, periode interrompitaj per publikaj proklamoj. Amaskomunikilaro kaj signaĝo persiste asimilas boatadon kaj feriajn temojn.
La preciza grandeco de la Vilaĝo neniam estas montrita sur ekrano. Aldone al la urbo mem, estas konata inkludi hospitalkonstruaĵon iom for, same kiel arbaron, montajn kaj marbordajn regionojn. La Vilaĝo estas sufiĉe granda ke en unu epizodo ("Vivante en Harmonio") tuta Sovaĝa Okcidenta urbo estis konstruita en sia najbareco. En "Alveno" (kaj aliaj epizodoj) Numero 6 vidas la Vilaĝon de la aero, kvankam li estas ŝajne nekapabla ekvidi urbojn aŭ urbetojn en la ĉirkaŭa regiono. En aliaj epizodoj (depende de la fotilperspektivo), konstruaĵoj povas esti klare viditaj sur la kontraŭa flanko de la golfo. Tamen, ĉiuj mapoj de la Vilaĝo vidita en la serio montras nur la vilaĝon mem.
La Vilaĝ-scenoj estis filmitaj en Portmeirion, feria vilaĝo proksime de Penrhyndeudraeth en Kimrio, kaj en la MGM-studioj en Borehamwood en Anglio. Uzante la eksterojn de la MGM-studio, la produktado povis aldoni tutajn areojn al la Vilaĝo kiuj ne ĉeestis en reala vivo ĉe Portmeirion.
Sekureco kaj gvatado en la Vilaĝo (la blankaj balonoj).[redakti | redakti fonton]
Subtera kontrolcentro monitoras la fermitcirkvitajn fotilojn situantajn ĉie en la Vilaĝo. Konstantaj observantoj kontinue spionas ĝiajn loĝantojn kaj malsukcesigas la fuĝprovojn de Numero 6 kun la helpo de Rover, aparato simila al granda blanka balono kiu ĉasas kaj reduktas aŭ mortigas tiujn kiuj provas eskapi. La Rover origine estos robotmaŝino, simila al Dalek (vidu Doctor Who ), sed kiam la prototipo ne funkciis dum la filmigo de la unua epizodo, la filmteamo turnis sian atenton al veterbalono. en la ĉielo kaj uzis ĝin kiel inspiron.
Enloĝantoj uzas la frazon "Vidu vin" kiel adiaŭon, akompanitan de mangesto konsistanta el la dikfingro kaj montrofingro formanta cirklon super la dekstra okulo, kaj poste klinita antaŭen en saluto.
La gardistoj portas la saman stilon de turistvestaĵo kaj numeritaj insignoj kiel la malliberuloj, kaj preterintence miksas en la ĝeneralan populacion. Tiamaniere estas preskaŭ neeble por malliberuloj determini al kiuj enloĝantoj ili fidas kaj kiujn ili ne.
Numero 6[redakti | redakti fonton]
Numero 6 normale portas tre malhelbrunan jakon (ofte konfuzitan kun nigra, kaj ŝajnanta esti tia koloro en epizodoj) kun blanka tajlado, malhelblua aŭ nigra ĵerzo, nigraj ŝuoj kun nigraj plandumoj, kaj multaj Foje li ne portas sian identiga insigno kun la numero "6". Ekzistis almenaŭ du nigraj jakoj, kun etaj diferencoj en la blanka brodaĵo. Oni scias malmulte pri la pasinteco de Numero 6, krom ke li batalis en milito kaj naskiĝis la 19-an de marto 1928 (kiu estas la naskiĝtago de McGoohan). La retromemoro kiu aperas en "Once Upon a Time" indikas ke Numero 6 estis bombistŝipano, eventuale de RAF Bomber Command. Lia sidloko rilate al la piloto (portretita en iluzio fare de Numero 2) indikas ke li estis la navigisto de la ŝipo, de Havilland Mosquito. Ĉar Moskitoj funkciis en la Royal Air Force ĝis la fino de 1952, kaj estis uzitaj por trejnado por alia jardeko, estas tre verŝajne ke La Malliberulo trejnintus sur "Muskoj".
Malliberulo 6 rifuzas riveli la kialon de sia eksiĝo, malgraŭ la daŭraj laboroj de Numero 2 por eltiri informojn de li.
Komence Numero 6 elspezas sian energion serĉante manierojn eskapi, kaj poste en la serio lia atento estas deturnita al provado malkovri pli pri la Vilaĝo kaj ĝiaj nevideblaj regantoj. Iliaj provoj estas facile ĉesigitaj de la urbaj aŭtoritatoj. Tamen, iliaj klopodoj eltiri informojn postulas ĉiam pli drastajn iniciatojn kiam la serio progresas.
Numero 6 ĉiam supozas ke iu nomumita kiel " Numero Unu " estas en pagendaĵo de La Vilaĝo, sed ĉe neniu punkto iu el la videblaj aŭtoritatoj de La Vilaĝo malkaŝe agnoskas la ekziston de tia persono. Eĉ kiam la afero estas rekte diskutita kun Number Six, neniu klara deklaro estas eldirita (The Chimes of Big Ben). En liaj oficaj devoj, Number Two kaj la operacioteamo de la Vilaĝo neniam rilatis al li per titolo (En " Free For All ", Number Two rilatas al la deziro de Numero 6 renkonti Numero unu, sed ne vere ekzistas). Kelkaj interpretis tion kiel indikon ke ekzistas ne tia aĵo kiel " Numero Unu " en la persona signifo, sed prefere kiel la neekzistanta Granda Frato de la romano 1984 de George Orwell. Evidentiĝas, aliflanke, ke ekzistas iu kiu ŝajnas doni rektajn ordojn al Numero 2, ĉar en pluraj epizodoj, Numero 2 ŝajnas esti timigita per telefonvokoj de persono kiun li alparolas kiel " Senjoro ".
La postaj epizodoj montras malpli da provoj de fuĝo kaj pli psikologiaj temoj kiel la naturo de potenco kaj aŭtoritato, kaj ilia rilato al libereco. Lia ruzeco kaj rezisteco nur pliiĝas dum li estas tenita kaptita: en " Hammer Into Anvil " li reduktas Numeron 2 al paranoja frenezulo kies nervoj estas elĉerpitaj per trompo. Ĉar Numero 2 iĝas pli truda kaj malespera, la konduto de Numero 6 iĝas laŭstadie pli malĝentila, nefleksebla kaj ekscentra.
Kvankam la kialo de elektado de ses kiel la elektita nombro por la ĉeffiguro estas nekonata, kritikisto Alden Loveshade sugestis ke ĝi povas esti referenco al la kristana Malnova Testamento kaj la Judaj Sanktaj Skriboj. Komence de preskaŭ ĉiu epizodo, la ĉeffiguro insistas "ke mi ne estas nombro. mi estas libera viro!" En hebrea numerologio, la numero ses reprezentas la sesan tagon de Kreado kiam Dio kreis Homon, kaj estas tiel rekonita kiel "la nombro de homo." "Numero 6", tial, povas reprezenti la "individuon", kiu estas la komuna temo de la serio. Ĉi tio povus klarigi kial la rolulo insistas, ke li ne estas nombro, kvankam li neniam malkaŝas sian nomon. Li povus reprezenti nin ĉiujn.
Numero 2[redakti | redakti fonton]
La Vilaĝo estas malkaŝe administrita fare de oficiro nomumita kiel "Numero 2". La identeco de Numero 2 kutime ŝanĝiĝas en ĉiu epizodo. Ekzistas du Numero 2 kun ripetaj aperoj: Leo McKern aperis en tri epizodoj, kaj Colin Gordon en du. Kun la escepto de " Fall Out ", tio estis la rezulto de la aktoroj ludantaj siajn rolojn en du sinsekvaj epizodoj filmitaj unu post la alia. Colin Gordon estis filmita en " La Generalo " tuj sekvita fare de " AB kaj C. " McKern aperis en la piloto de la serio, " The Chimes of Big Ben ", kaj tiam en la unua epizodo produktita por la serio, " Once Upon to Time ".
La diversaj Numero 2 ŝajnas uzi diversajn simbolojn de sia aŭtoritato. Unu el la plej okulfrapaj estas la Sigelo, granda ora medaljono, en la stilo de urbestraj skarpoj, kun la velocipedemblemo kaj la oficiala titolo "Ĉefadministranto". Tio povas nur esti vidita en unu epizodo, "It's Your Funeral". La du plej videblaj signoj estas multkolora koltuko kaj la bunta bastono de pluvombrelo (uzata kiel bastono). Plej multaj, sed ne ĉiuj, Numero 2 ŝajnas uzi ĉi tiujn simbolajn objektojn.
Ŝajne la ĉefa tasko de Numero 2 estas rompi la volon de Numero 6. Laŭlonge de la serio, Numero 2 provas malkovri kial Numero 6 ĉesas. Numero 6 rifuzas respondi, deklarante nur ke ĝi estis "afero de konscienco." Vario de pridemandado, timigado, medikamentoj, kaj menskontrolteknikoj estas utiligitaj fare de Numero 2s. La kuraĝo de Numero 6 malhelpas la uzon de Numero 2 de brutalaj metodoj - rutine utiligitaj sur aliaj malliberuloj - kontraŭ li.
La unua epizodo, " Alveno ", establis ke la homoj kiuj transprenis kiel Numero 2 estis rotaciitaj sur regula bazo. Kelkaj adorantoj interpretis la eliminon de Numero 2 nur kiel puno por fiasko, sed ekzistis nur du individuoj kiuj konvenas ĉi tiun kategoriigon. La epizodo "Libera por Ĉiuj" sugestas ke Numero 2 povus esti "demokratie elektita fare de homoj." Tamen, tio estis parto de provo utiligita fare de Numero 2 por rompi la volon de Numero 6.
Unu el tiuj Numero 2 estis memorita en La Vilaĝo kiel la lasta Numero 2 (tiu ludita fare de McKern). Ĉi tiu Numero 2 ŝajnas havi pozicion de iu distingo. En la fina epizodo, "Fall Out", McKern uzas la Enirejon de la sinjoro ĉe la Palaco de Westminster, indikante ke li estas parlamentano, heredis titolon aŭ per naskiĝo aŭ tra la krono. Alternativa interpreto estas ke la Palaco de Westminster estas simbolo de demokratio, kontraste al la temo de totalismo kaj la subpremado de la individuo.
Formato kaj enscenigo[redakti | redakti fonton]
La serio evoluigas frapajn kaj ofte superrealajn intrigojn, kaj ĝiaj temoj inkludas hipnoton, halucinogenajn drogtravivaĵojn, identecŝtelon, menskontrolon, kaj sonĝmanipuladon.
Kvankam 17 epizodoj estis filmitaj, McGoohan origine nur intencis filmi sep. La kanalo deziris kompletan serion de 26 epizodoj, kaj 17 estis interkonsentitaj kiel kompromiso. Ekzistas debato kiel al ĉu la serio estis finita per reciproka interkonsento aŭ nuligita. Laŭ The Prisoner: The Official Companion to the Classic TV Series de Robert Fairclough, la serio estis fakte nuligita, devigante McGoohan skribi la finan epizodon "Fall Out" en nur kelkaj tagoj.
Simile al Twin Peaks, la spektanto vidas la plej grandan parton de la rakonto de la vidpunkto de la ĉefrolulo, kiu ofte ne komprenas kio okazas. En siaj provoj kompreni ĝin, kelkaj homoj komencis spekti ĝin. La fina epizodo kaŭzis tiel multe da konfuzo ke la relevidstacio estis superfortita kun telefonvokoj kaj McGoohan estis ĉikanita eĉ en sia propra hejmo fare de konfuzitaj spektantoj petantaj klarigojn.
Ĝenerale, la serio apartenas al la distopia ĝenro, kvankam ĝi enhavas multajn aventurojn kaj spionelementojn. La deklarita ĝenro estas fantazio, dramo, detektivo. La ĉefa aktoro, Patrick McGoohan, mem skribis la scenaron por la fina epizodo (pro tio ĝi forlasis la detektivan dramĝenron de la antaŭaj epizodoj, iĝante superrealismo).
Mirindaj elementoj - la insulo estas ekipita per la plej nova teknologio de la 60-aj jaroj: pordoj, kiuj malfermiĝas per laŭta bruado de elektraj motoroj kiam homo alproksimiĝas, foteloj kaj seĝoj moviĝantaj el la planko, diversaj instrumentoj kaj aparatoj por prilaborado de fervoraj enloĝantoj, magnetofono, kaŝitaj fotiloj, komputiloj sur trudkartoj, sendrataj radioriceviloj kaj dissendiloj. Teruraj "rovers-" gardistoj (prezentitaj kiel blankaj, vivgrandaj ŝveleblaj balonoj, flirtitaj de la vento kaj trenitaj sur ŝnuro) patrolas la teritorion, kaptante (envolvante kaj trenante), batante aŭ mortigante konfliktigantojn.
Mencioj[redakti | redakti fonton]
- En la eldonado de la brita grupo Iron Maiden, almenaŭ 2 kantoj (skribitaj en la 80'oj) en la normŝanĝa muzikalbumo, The Number of the Beast, kiu estis kreitaj surbaze de tiu serio: (En la enkonduko, Patrick McGoohan mem estas aŭdita paroli)
1. The Prisoner "La Malliberulo" ĉe la komenco de kiu la dialogo inter la Ĉeffiguro (n-ro 6) kaj la Ĉefa Fiulo (n-ro 2) estas prenita el la serio. Refreno "Mi ne estas nombro!" Mi estas libera viro..." Citaĵo el la vortoj de la ĉeffiguro de la serio. 2. Back to the Village "Reen en la Vilaĝo" estas bazita sur la intrigo de la sama serio, ĉar preskaŭ ĉiam la provoj de la ĉeffiguro de la serio finiĝis en fiasko kaj li revenis al la Vilaĝo.
- La albumo de la itala grupo Devil Doll - The Girl Who Was... Death estas dediĉita al la serio.
- Estas ankaŭ malofta komponaĵo skribita de la grupo Techno - Gravity (Tom Bland, Randy Webb), la kanto nomiĝas We Want Information. La kanto mem prezentas la menciitan dialogon inter n-ro 6 kaj n-ro 2.
- La kanto "SomehowArt - I'm Not A Number" havas provitan dialogon inter numero 2 kaj numero 6.
Interesaj faktoj[redakti | redakti fonton]
- IMDB-rangigo: 9.10 (2,703)
- La rolon de la mistera Vilaĝo ludis la turisma altiro Portmeirion - italstila vilaĝo ĉe la marbordo de Kimrio. McGoohan ŝatis la vilaĝon dum la filmado de la televidserio Dangerous Man, unu el kies epizodoj estis filmita en Portmeirion.
- Usona refilmigo de la serio estis publikigita en 2009, ĉefroligante Ian McKellen kaj James Caviezel.
- Ĉe la fino de la filmo The Matrix (La Matrico), Neo, forkurante de agentoj, trovas sin en la ĉambro de maljunulino, kiu trikas kaj rigardas televidon, sur la televida ekrano estas viro en nigra mantelo de la televidserio "La Malliberulo".
- En la sesa epizodo de la 12-a sezono de La Simpsonoj, rajtigis "The Computer Wore Menace Shoes (La Komputilo portis minacantajn ŝuojn)", la serio estas parodiita. Homer alvenas sur la insulon kiel rezulto de kidnapo kaj ricevas numeron 5-a numero 6 estas tradicie Patrick McGoohan, kiu prezentiĝis kiel gaststelulo.
- La serio ankaŭ estas menciita en la aklamita furorlibro 99 Francs de franca verkisto Fredric Beigbeder. La aŭtoro desegnas analogion inter la maldungo de kreinto kaj la rezigno de servo de la ĉeffiguro de la serio.
- En Hearts in Atlantis de Stephen King, la dialogo inter numero 2 kaj numero 6 estas utiligita kiel surskribo. Tiu dialogo tiam estas ripetita fare de du roluloj en la libro.
Serio[redakti | redakti fonton]
Estas 17 epizodoj entute. Montrite de 1967 ĝis 1968. Ĉiu epizodo havas daŭron de 50 minutoj.
| Epizoda
numero |
epizoda nomo | elsenda dato | Numero Du rolita de | Intrigeto |
|---|---|---|---|---|
| Epizodo 1 | Arrival (Alveno) | la 5-an de septembro 1967 | Guy Doleman
George Baker |
Post vekiĝo en la Vilaĝo kaj malkovrado de lia kaptiteco, Number Six trovas amikon de ekstere kiu povas havi manieron eskapi. |
| Epizodo 2 | The Chimes of Big Ben (La Sonoridoj de Big Ben) | la 8-an de oktobro 1967 | Leo McKern | Nova malliberulo, Nadia, povas havi informojn pri la Vilaĝo kiu faras fuĝprovon realigebla. |
| Epizodo 3 | A, B kaj C. | la 15-an de oktobro 1967 | Colin Gordon | Malespera Numero Du provas manipuli la sonĝojn de Number Six por malkovri al kiu li estas lojala. |
| Epizodo 4 | Free for All (Senpaga por Ĉiuj) | la 22-an de oktobro 1967 | Eric Portman
Rachel Herbert |
Prezentite kun la ŝanco, Numero Ses staras en la elekto por la pozicio de Numero Du. |
| Epizodo 5 | The Schizoid Man (La Skizoida Viro) | la 29-an de oktobro 1967 | Anton Rodgers | Numero Du anstataŭigas Numeron Ses kun duplikato por malfortigi lian senton de reala identeco. |
| Epizodo 6 | The General (La Generalo) | la 5-an de novembro 1967 | Colin Gordon | Ultrarapida studa aparato dizajnita fare de elstara malliberulo prezentas eble la plej grandan minacon al la sendependeco de Numero Ses. |
| Epizodo 7 | Many Happy Returns (Multaj Feliĉaj Revenoj) | la 12-an de novembro 1967 | Georgina Cookson | Post vekiĝo por trovi la Vilaĝon dezerta, Number Six revenas al Anglio sed ne scias al kiu fidi tie. |
| Epizodo 8 | Dance of the Dead (Danco de la Mortintoj) | la 26-an de novembro 1967 | Mary Morris | Numero Ses provas savi amikon kiu estas ronde esti detruita fare de La Vilaĝo. |
| Epizodo 9 | Checkmate (Ŝakmato) | la 3-an de decembro 1967 | Peter Wyngarde | Numero Ses kredas ke li havas manieron distingi malliberulojn de gardistoj, kaj formas grupon por fuĝprovo. |
| Epizodo 10 | Hammer Into Anvil (Martelo en amboson) | la 10-an de decembro 1967 | Patrick Cargill | Numero Ses venĝas sur sadisma Numero Du por la morto de alia malliberulo. |
| Epizodo 11 | It’s Your Funeral (Ĝi estas Via Entombigo) | la 17-an de decembro 1967 | Derren Nesbitt
Andre Van Gyseghem |
Por savi malliberulon kiu estas starigita, Number Six devas interveni en potencrivaleco en La Vilaĝo kaj malhelpi la murdon de Numero Du. |
| Epizodo 12 | A Change of Mind (Ŝanĝo de menso) | la 31-an de decembro 1967 | John Sharpe | Numero Du kreas agitiĝon en la Vilaĝo por ostracigi Number Six, kaj tiam prenas eĉ pli drastajn iniciatojn resanigi Six de sia "malreciteco." |
| Epizodo 13 | Do Not Forsake Me, Oh My Darling
(Ne Forlasu Min, Mia Karulo) |
la 7-an januaro 1968 | Clifford Evans | Post havado de liaj cerboprocesoj enigitaj en la korpon de alia viro, Number Six revenas al Anglio por serĉi mankantan scienciston. |
| Epizodo 14 | Living in Harmony (Vivante en Harmonio) | la 14-an de januaro 1968 | David Bauer | En Malnova Okcidenta scenaro, eksiĝinta juristo trovas sin kaptita en urbo nomita Harmony kie la juĝisto volas ke li estu la nova ŝerifo - unu maniero aŭ alia. |
| Epizodo 15 | The Girl Who Was Death
(La Knabino Kiu Estis Morto) |
la 21-an de januaro 1968 | Kenneth Griffith | Numero Ses rakontas infanrakonton en kiu li malhelpas la murdoprovojn de bela virino malhelpante la planojn de sia megalomania patro. |
| Epizodo 16 | Once Upon a Time (Iam estis...) | la 28-an de januaro 1968 | Leo McKern | Numero Du subjektoj Numero Ses al unu lasta, malespera provo subigi lin, la Absolutan Gradon - traŭmata sperto kiu ne finiĝos ĝis unu el ili fleksos. |
| Epizodo 17 | Fall Out (Elfali) | la 4-an de februaro 1968 | Leo McKern | Numero Ses finfine malkovras kiu Numero unu estas kaj fuĝas de la Vilaĝo. Aŭ eble ne? |
Epizodoj kiuj ne estis filmitaj[redakti | redakti fonton]
Pluraj scenaroj kaj intrigoj de la serio neniam estis filmitaj; kelkaj el ili estis publikigitaj en duvoluma kolekto de The Prisoner scenaro redaktitaj fare de Robert Fairclough kaj publikigitaj fare de Reynolds kaj Hearn en 2005 kaj 2006.
- "La eksterulo" de Moris Farhi (plena scenaro inkludita en Volumo 1)
- "Bileto al Eterneco" de Eric Mival (sinoptiko inkludita en Volumo 1)
- "Amiko aŭ Malamiko" de Mival (sinoptiko inkludita en Volumo 1)
- "Don't Get Yourself Killed" de Gerald Kelsey (plena scenaro inkludita en Volumo 2)
Rolantaro[redakti | redakti fonton]
- Patrick McGoohan kiel numero ses
- Leo McKern kiel numero du
- Colin Gordon kiel numero du
- Eric Portman kiel numero du
- Peter Wyngarde kiel numero du
- Patrick Cargill kiel numero du
- Alexis Kanner kiel numero 48
- Kenneth Griffith kiel Schnipps/La Prezidanto
- Angelo Muscat kiel la ĉefservisto
- Peter Swanwick kiel la skipestro
- Frederick Piper kiel la Admiralo
Referencoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ Steven Paul Davies (17 August 2000) Merciful release. Alirita 28 March 2019.
- ↑ Vinciguerra, Thomas, "A Spy Trapped in a Nightmare of Psychedelia", The New York Times, 19 October 2008.
- ↑ Anthony Clark The Prisoner (1967–68). Alirita 23 March 2019.
- ↑ Rogers, Dave. (1992) The Prisoner & Danger Man. [London]: Boxtree. ISBN 978-1852832605.
- ↑ Celebration as cult show The Prisoner turns 50 (29 September 2017). Alirita 28 March 2019.
- ↑ Gregory, Chris. (1997) Be Seeing You--: Decoding The Prisoner. Indiana University Press, p. 101–102. ISBN 978-1860205217.
Bibliografio[redakti | redakti fonton]
- Carrazé, Alain & Oswald, Hélène: The Prisoner: A Televisionary Masterpiece. London: W. H. Allen Ltd., 1990. ISBN 1-85227-338-0.
- Cox, Alex: I Am (Not) a Number: Decoding The Prisoner. Oldcastle Books, 2018. ISBN 978-0-8573-0175-8.
- Rakoff, Ian: Inside the Prisoner: Radical Television and Film in the 1960s. B. T. Batsford, 1999. ISBN 0-7134-8413-6.
- Stevens, Alan & Moore, Fiona: Fall Out: The Unofficial and Unathorised Guide to The Prisoner. Prestatyn: Telos Publishing, 2013. ISBN 978-1-84583-862-1.
- White, Matthew & Ali, Jaffer: The Official Prisoner Companion. New York: Warner Books, 1988. ISBN 0-446-38744-4
Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]
- The Prisoner en Interreta filma datumbazo (angle)
- The Prisoner ĉe Rotten Tomatoes
- The Prisoner ĉe la Projekto por Malferma Katalogo
- La Kaptita Enigmo 1976 kunula libro de televida prezento diskutanta teoriojn pri la serio
- En bildoj: La Malliberulo ĉe 50 – BBCa artikolo
- Ses voja sekteca prezento La Malliberulon preparis nin por la moderna mondo – BFIa artikolo
- La Kaptita artikolo ĉe brita Filma Instituto Screen Online
- "Kial La Malliberulo eltenas" de John Financo, The Wall Street Journal, 2009-01-20