Ĝenevo

Ĝenevo
ĉefurbo de kantono de Svislando • universitata urbo • urbo en Svislando • urbego • komunumo en Svislando
Kantono	Ĝenevo
Distrikto	Ne estas distriktoj en la Kantono Ĝenevo
Koordinatoj	46° 12′ N 6° 9′ O / 46.200 °N, 6.150 °O (mapo)
Areo	15,86 km²
Alteco	375 m super marnivelo
Poŝtkodo	1200
Komunumkodo	6621
	v • d • r

Reviziita versio de ĉi tiu paĝo, aprobita je 23 maj. 2015, estis bazita sur ĉi tiu versio.

Tiu ĉi artikolo temas pri la urbo en Svisio. Ekzistas similnoma urbo en Italio, vidu Ĝenovo.

Ĝenevo (france Genève [ʒəˈnɛv], germane Genf [ɡɛnf], itale Ginevra [d͡ʒiˈne:vra], romanĉe Genevra [d͡ʒeˈne:vra]) estas urbo en Svislando, ĉefurbo de la samnoma kantono Ĝenevo, ĉe la okcidenta rando de lago Lemano, kie elfluas la rivero Rodano. Je la 31-a de decembro 2007 ĝi havis 185.726 enloĝantojn. La plejparto el ili parolas la francan, kiu estas la oficiala lingvo de la urbo kaj kantono.

Historio

La pravilaĝon fondis la kelta popolo de la Alobrogoj. Cezaro vokis tiun vilaĝon Geneva (De Bello Gallico, 1:7).
En la 5-a jarcento, Ĝenevo iĝis ĉefurbo de Burgundio.
En 563 cunamo detruis la urbon.
En 1536 alvenis Kalvino, kiu iniciatis teokratian regadon. La Respubliko de Ĝenevo aŭ en franca République de Genève estis antikva ŝtato de Eŭropo ekzistanta inter 1541, dato de sia proklamo fare de Jean Calvin, kaj 1798, dato de sia aligo fare de Francio, post 1813, dato de sia restaŭrado. Ĝenevo apartenis al la napoleona Unua Franca Imperio ĝis 1813. En 1814-1815, la ĝeneva ŝtato iĝis svisa kantono de la Svisa Konfederacio de la 22a kantonoj.

Vidindaĵoj

Ĉe la suda rando de Rodano kaj Lemano situas la Rues-Basses [rü bas] (Malaltaj Stratoj), komerca centro de la urbo (stratoj Rue du Rhône, Rue de la Confédération, Rue de Rive, Place Molard).
En la plej alta punkto de la Malnova Urbo estas la Preĝejo de Sankta Petro (Temple St-Pierre), la katedralo de Ĝenevo.
Norde de la lago estas la Palaco de la Unuiĝintaj Nacioj (Palais des Nations).
Parko Délices kun la Instituto kaj Muzeo Voltaire

Esperanto en Ĝenevo

En Ĝenevo okazis la 2-a Universala Kongreso de Esperanto en 1906 kaj la 17-a UK en 1925. Universala Esperanto-Asocio havis sian sidejon en tiu ĉi urbo de la fondiĝo en 1908 ĝis 1919, post jaro en Berno denove en Ĝenevo ekde 1920 kaj de tiam ĝis 1947. En tiu jaro la sidejo eknomiĝis Serva Centro. Ĝi funkciis ĝis 1960/1962 ĉefe kiel stokejo de la Biblioteko Hector Hodler; la plej multajn librojn oni en tiuj jaroj transportis al la Centra Oficejo en Roterdamo.

En 1922 la kantono Ĝenevo invitis la unuan Tutmondan Konferencon pri Instruado de Esperanto. En 1927 Prago ĉefurbo de Ĉeĥoslovakio okazigis la duan Tutmondan Konferencon pri Instruado de Esperanto. La Tria Tutmonda Kolokvo pri instruado de Esperanto okazos en la jaro 2015 en la kantono Neŭŝatelo.

En 1980 la Serva Centro malaperis el la statuto.

En 2007 Ĝenevo gastigis la Ĝeneralan Kunvenon de Svisa Esperanto-Societo.

En 2008 okazis ĉe Unuiĝintaj Nacioj komuna simpozio de UN kaj UEA pri lingvaj rajtoj.

En la jaro 2009 la urbo mem renovigis kaj denove inaŭguris la memorŝildon pri Zamenhof en la Strato Vieux-Collège 12. Tiu memorŝildo rememorigas pri la veno de Zamenhof al la urbo Ĝenevo en la jaro 1905. En Ĝenevo troviĝas la esperanto-klubo La Stelo kaj la esperanto-klubo Espéranto Genève-Régions.

Esperantistoj el Ĝenevo

Famaj civitanoj de Ĝenevo

Johano Calvino (1509-1564), teologo kaj protestanta refomatoro.
Johano Diodato (1576-1649), diplomato, hebreisto, kalvinisto, teologo kaj biblitradukisto, profesoro pri la hebrea en la Universitato de Ĝenevo.
Théodore Tronchin (1709-1781), kuracisto.
Jean-Jacques Rousseau (1712-1778), filozofo kaj verkisto.
Guillaume-Henri Dufour (1787-1875), generalo de la Svisa Armeo dum Apartfederacia Milito, kunfondinto de la Ruĝa Kruco kaj ties unua prezidanto.
Pierre Edmond Boissier (1810-1885), botanikisto.
Henri Dunant (1828-1910), iniciinto kaj kunfondinto de la Ruĝa Kruco, nobelprimiito pri paco.
Hungara politikisto Albert Apponyi kaj hungara antropologo Aurél Török mortis en Ĝenevo.