Honoré-Gabriel Riqueti de Mirabeau
| Honoré-Gabriel Riqueti de Mirabeau | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| |||||
.svg)
| |||||
| Persona informo | |||||
| Honoré Gabriel Riqueti, comte de Mirabeau Honoré-Gabriel Riqueti de Mirabeau | |||||
| Naskiĝo | 9-an de marto 1749 en Le Bignon-Mirabeau, Orleanio,  Reĝlando Francio
| ||||
| Morto | 2-an de aprilo 1791 (42-jaraĝa) en Parizo, Seine,  Reĝlando Francio
| ||||
| Mortis per | inflamo vd | ||||
| Tombo | Panteono de Parizo vd | ||||
| Lingvoj | franca vd | ||||
| Ŝtataneco | Reĝlando Francio vd | ||||
| Alma mater | Aix University • universitato Paul Cézanne Aix-Marseille III vd | ||||
| Partio | Society of 1789 vd | ||||
Subskribo 
| |||||
| Familio | |||||
| Dinastio | Riquet de Caraman family vd | ||||
| Patro | Victor de Riqueti, marquis de Mirabeau vd | ||||
| Gefratoj | André Boniface Louis Riquetti de Mirabeau • Louise de Mirabeau vd | ||||
| Amkunulo | Marie Thérèse Sophie Richard de Ruffey vd | ||||
| Infanoj | Jean-Marie-Nicolas Lucas de Montigny vd | ||||
| Profesio | |||||
| Alia nomo | Karel van Ligtdal vd | ||||
| Okupo | ĵurnalisto • politikisto • diplomato • verkisto • ekonomikisto • oratoro vd | ||||
| |||||
| |||||
| vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Honoré Gabriel Riqueti, grafo de Mirabeau, plej ofte nomita simple Mirabeau, en Esperanto Mirabeo[1] (naskiĝis la 9-an de marto 1749 ĉe Bignon-Mirabeau, mortis la 2-an de aprilo 1791 en Parizo) estis samtempe aŭ sinsekve franca revoluciulo, samkiel verkisto, diplomato, framasono, ĵurnalisto kaj politikisto franca.
Kromnomita «l'Orateur du peuple» (la oratoro de la popolo) kaj «la Torche de Provence» (la torĉo de Provenco), li iĝis la unua simbolo de la parlamenta oratoreco en Francio.
Biografio[redakti | redakti fonton]
La 30an de majo 1791, jariĝo de la morto de Voltaire, la Konstitucifara Asembleo, spite fortajn kontraŭojn (la membroj de la pastraro konstituis kvaronon de la deputitoj) decidis transmeti liajn restaĵojn en ĵus starigitan Panteonon. La 4an de aprilo, post la morto de Mirabeau okazinta la 2an, la Asembleo dekretis, ke la nova konstruaĵo de Sankta Ĝenoveva estos destinita al ricevo de la cindrojn de la granduloj. Mirabeau estis la unua «panteonigita». Voltaire sekvis la 11an de julio. Ĉar la korpo de Mirabeau estis retirita el tiu monumento kiel sekvo de la malkovro de la fera kaŝejo (kun sekreta korespondado inter la reĝo kaj Mirabeau inter aliaj), Voltaire iĝis la plej antikva gasto de la Panteono. Lia kuracisto estis Pierre Jean Georges Cabanis.
Verkoj de Mirabeau[redakti | redakti fonton]
Diskursoj[redakti | redakti fonton]
- 1785 : Dénonciation de l’agiotage au roi et à l’assemblée des notables
- 1787 : Suite de la dénonciation de l’agiotage au roi et à l’assemblée des notables
- 10a de majo 1789 : Sur la liberté de la presse (pri gazetlibero)
- 26a de septembro 1789 : sur la Contribution du quart
- 6a de marto 1790 : Au club des Jacobins, discours contre la traite des Noirs (kontraŭ sklaveco)
- 20a kaj 22a de majo 1790 : sur le Droit de paix et de guerre
- Novembre 1790 kaj januaro 1791 : sur la Constitution civile du clergé (pri la pastraro)
- Februaro de 1791 : sur l’Émigration (pri elmigrado)
Verkoj[redakti | redakti fonton]
- Essai sur le despotisme, - 1775 Londres, rete;
- Lettres originales de Mirabeau, écrites du donjon de Vincennes, pendant les années 1777, 1778, 1779 et 1780, contenant tous les détails sur sa vie privée, ses malheurs et ses amours avec Sophie Ruffei, markizino de Monnier, kolektitaj de Pierre Louis Manuel. (Temas pri lafamaj Lettres à Sophie)
- Des lettres de cachet et des prisons d'État, 1780, [rete http://books.google.fr/books?id=Dah8sfu6ZHEC]
- Errotika Biblion, Abstrusum excudit, Rome (pour Paris), 1783 [réédition critique par Jean-Pierre Dubost sous le titre Erotika Biblion, Honoré Champion, Paris, 2009]
- Ma Conversion, Paris, 1783 [réédité notamment sous le titre Le Libertin de qualité ; repris dans Romanciers libertins du XVIIIe siècle, Tome II, Bibliothèque de la Pléiade, Paris 2005]
- Considérations sur l’ordre de Cincinnatus, ou Imitation d’un pamphlet anglo-américain, suivies… d’une Lettre… du général Washington… et d’une Lettre de feu M. Turgot,… au Dr. Price sur les législations américaines, Londres, 1784, [rete http://gallica.bnf.fr/document?O=N074539]
- Lettres à M. Lecoulteux de la Noraye sur la Banque de Saint-Charles et la Caisse d'escompte, Paris 1785
- Sur les actions de la Compagnie des eaux, Paris, 1785
- Le Rideau levé ou l’éducation de Laure, 1786, Pridisputata [rete http://www.diplomatie.gouv.fr/fr/IMG/rtf/RIDEAU-2.rtf]
- Sur Moses Mendelssohn, sur la réforme politique des juifs et en particulier sur la Révolution tentée en leur faveur en 1753 dans la Grande-Bretagne, Londres, 1787, [rete http://gallica.bnf.fr/document?O=N041681]]
- De la monarchie prussienne sous Frédéric le Grand, vol. 1, Londres, 1788
- Arlequin réformateur dans la cuisine des moines, ou Plan pour réprimer la gloutonnerie monacale, 1789, Rome (pour Paris), [rete http://gallica.bnf.fr/document?O=N110679]
- Élégies de Tibulle, suivies des Baisers de Jean Second - 2 Volumes - Traduction de Mirabeau - Paris, 1798
- Chefs-d'œuvre oratoires de Mirabeau, précédé d'une notice biographique, tome Premier, éd. Collin de Plancy, 1822
- L’œuvre érotique du comte de Mirabeau, (inclut Erotika Biblion, Ma Conversion, Hic et hec Pridisputata Le Rideau levé, ou l’éducation de Laure Pridisputata, Le chien après les moines, Le degré desâges du plaisir) introduction, essai bibliographique et notes de Guillaume Apollinaire, Bibliothèque des curieux, Paris, 1921 [rete http://gallica.bnf.fr/document?O=N206962];
Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]
Notoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ Fonto: Kiel traduki okdek franclingvajn vortojn kaj Kiel esperantigi proprajn nomojn Arkivigite je 2015-09-24 per la retarkivo Wayback Machine (2011), P212
.jpg)