Malaltebenaĵaj arbaroj de Sankt-Laŭrenca Golfo

Malaltebenaĵaj arbaroj de Sankt-Laŭrenca Golfo
ekoregiono • ekoregiono laŭ Monda Natur-Fonduso [+]
Lando	Kanado
Areo	39 368 km² (3 936 800 ha)
Birdospecioj	191
Mamulspecioj	46
Malaltebenaĵaj arbaroj de Sankt-Laŭrenca Golfo (Tero)
	Situo de la ekoregiono.
	Vikimedia Komunejo: Gulf of St. Lawrence lowland forests [+]
	v • d • r

La malaltebenaĵaj arbaroj de Sankt-Laŭrenca Golfo estas tersupraĵo-ekoregiono el la laŭrenc-tabula ekoprovinco de la nearktisa ekozono laŭ la tipologio de la Monda Natur-Fonduso (WWF). Biome la ekoregiono apartenas al mezvarmaj foliaj kaj miksaj arbaroj de orienta Kanado.

Priskribo[redakti | redakti fonton]

Situanta ĉe Sankt-Laŭrenca Golfo, la plej granda estuaro de la mondo, tiu ekoregiono kovras ĉion el Insulo de Princo Eduardo, Magdalen-Insuloj de Kebekio, la plej granda parto el orient-centra Nov-Brunsviko, Anapolis-Valo, Minas-Baseno kaj la marbordo de Northumberland-Markolo de Nov-Skotujo. Tiu areo havas oceanan klimaton de varmaj someroj kaj mildaj sed neĝoriĉaj vintroj kun meza ĉiujara temperaturo de proksimume 5 °C irante ĝis 15 °C en somero, la marbordoj estas pli freŝaj ol la insuloj aŭ la ŝirmitaj landinternaj valoj.

Flaŭro[redakti | redakti fonton]

La pli varma klimato permesas al pli da foliarboj kreski en Sankt-Laŭrenca Golfo ol en la plej granda parto el tiu parto de nordorienta Nordameriko. Arboj de la regiono inkludas orientan cugon (Tsuga canadensis), balzaman abion (Abies balsamea), amerikan ulmon (Ulmus americana), nigran fraksenon (Fraxinus nigra), vejmutan pinon (Pinus strobus), ruĝan aceron, (Acer rubrum), ruĝan kverkon (Quercus rubra), nigran piceon (Picea mariana), ruĝan piceon (Picea rubens) kaj glaŭkan piceon (Picea glauca).

Faŭno[redakti | redakti fonton]

La arbaroj estas hejmo al gamo da mamulaj bestioj inkludante amerikan nigran urson (Ursus americanus), alkon (Alces alces), blankavostan cervon (Odocoileus virginianus), ruĝan vulpon (Vulpes vulpes), neĝoŝuan leporon (Lepus americanus), Erethizon dorsatum (ronĝuloj), Martes pennanti (musteledoj), kanadon kastoron (Castor canadensis), rufan linkon (Lynx rufus), amerikan marteson (Martes americana), procionon (Procyon lotor) kaj ondatron (Ondatra zibethica).

La areo estas vivejo por sal marĉaj Coenonympha nipisiquit (nimfalisedoj) kaj aliaj senvertebruloj. Birdoj inkludas multajn marbirdojn, grandan kolonion de blucindra ardeo (Ardea herodias), la plej grandan restantan populacion de la endanĝerigita fajfanta pluvio (Charadrius melodus) kaj unu el la plej grandaj kolonioj de blankakresta kormorano (Phalacrocorax auritus) en la mondo.

Minacoj kaj konservado[redakti | redakti fonton]

La plej granda parto de tiu ekoregiono estis ŝanĝita per arbarekspluatado kaj senarbarigo por agrikulturo kun nur 3% el la origina vivejo restinta kaj tiu ĉi tre fragmentita. La nura granda bloko de sendifekta vivejo restas en la areo ĉirkaŭ Nacia Parko Kuĉibugvak en Nov-Brunsviko, kvankam eĉ ĉi tie arbodehakado estas daŭranta.

Bibliografio[redakti | redakti fonton]

angle Ricketts, T.H., E. Dinerstein, D.M. Olson, C.J. Loucks, et al. 1999 : Terrestrial Ecoregions of North America: A Conservation Assessment. World Wildlife Fund, United States and Canada, Island Press, Washington, D.C. pp. 337–340.

Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]

Nearktisaj mezvarmaj foliaj kaj miksaj arbaroj
NA0401 Alegan-altaĵaj arbaroj	Usono
NA0402 Apalaĉaj miksaj mezofitaj arbaroj	Usono
NA0403 Apalaĉaj-blukrest-montaraj arbaroj	Usono
NA0404 Centr-usonaj foliarbaroj	Usono
NA0405 Orient-centraj-teksasaj arbaroj	Usono
NA0407 Malaltebenaĵaj arbaroj oriente de Grandaj Lagoj	Kanado, Usono
NA0408 Malaltebenaĵaj arbaroj de Sankt-Laŭrenca Golfo	Kanado
NA0410 Novanglaj-akadiaj arbaroj	Kanado, Usono
NA0412 Ozark-altebenaĵaj arbaroj	Usono