Jorge Camacho: Malsamoj inter versioj

Jorge Camacho
	; Jorge Camacho en Roterdamo en 2007
Persona informo
Aliaj nomoj	Georgo Kamaĉo
Naskiĝo	18-a de Novembro 1966; en Ŝablono:Flagicon Zafra, Ekstremaduro, Hispanio
Lingvoj	hispana • Esperanto • angla • finna
Nacieco	hispano
Ŝtataneco	Hispanio
Okupo
Okupo	verkisto • tradukisto • esperantisto • profesoro • esperantologo
Esperanto
Verkis en Esperanto	liaj verkoj
Aliaj aktivaĵoj	gajninto de Premio Grabowski
Akademiano	eksmembro de AE membro de ALE
Esperantistiĝis en	1980
	v • d • r

Browse history interactively

[nekontrolita versio]

[kontrolita revizio]

← Iru al antaŭa ŝanĝo Iru al sekvanta ŝanĝo →

Enhavo forigita Enhavo aldonita

VidaVikiteksto

Enteksta

Kiel registrite je 17:25, 14 dec. 2015

Jorge CAMACHO (CORDÓN) [ĥorĥe kamaĉo] (naskiĝis la 18-an de Novembro 1966 en Zafra, Ekstremaduro) estas hispana esperantisto kaj Esperanto-verkisto.

Camacho esperantigis sian nomon al Georgo Kamaĉo (ne nur verknome, sed ankaŭ en renkontiĝoj, korespondado k.s.) de la komenco de la okdekaj jaroj ĝis 1995 aŭ 1996. Ĉi tiam li decidis uzi la saman nomon en kaj ekster Esperantujo, nome nur la originalan formon en la hispana lingvo.

Camacho eklernis esperanton en 1980. Li estis membro de Akademio de Esperanto de 1992 ĝis 2001. De 1995 ĝis 1999 li laboris en Bruselo kiel konferenca interpretisto de Eŭropa Unio, el la lingvoj angla kaj finna al la hispana. De 1999 li loĝas en Madrido, kie li plu laboris ĝis 2009 kiel konferenca interpretisto por Eŭropa Unio, el la lingvoj angla, finna kaj portugala al la hispana. De aprilo 2008 ĝis septembro 2010 li laboris kiel docento pri interpretado en Universidad Autónoma de Madrid. De 2009 li laboras en Biblioteca Nacional de España, la nacia biblioteko de Hispanujo.

Camacho estis alelektita al la Akademio de Esperanto en 1992. La 15an de aŭgusto 2001 li anoncis sian demision pro seniluziiĝo pri Esperantujo. Tamen, kvankam malpli ofte ol antaŭe, li restas aktiva per daŭra recenzado kaj verkado de poemoj. En 2007 li anoncis la fondon de Beletra Almanako, kies kunredaktoroj estas Probal Daŝgupto kaj István Ertl.

Plurfoje li gajnis premiojn en la Belartaj Konkursoj de UEA, en 1992 la Premion Grabowski.

Inter liaj preferataj verkoj kaj aŭtoroj troviĝas la Eposo pri Gilgameŝ, Jorge Luis Borges, Miĥail Bulgakov, Albert Camus (La mito de Sizifo), Karel Čapek, Miguel Espinosa, Omaro Ĥajamo, Konstantinos Kavafis, Danilo Kiŝ, Fernando Pessoa, Rafael Sánchez Ferlosio kaj Olaf Stapledon.

Kiel poeto, li sentas sin pli proksima al aŭtoroj kiel Edwin de Kock kaj Baldur Ragnarsson.

Camacho estas unu el la kunfondintoj de la Esperanta Respubliko.

En la UK 2013 en Rejkjaviko li pro sia verkado estis honorita per la Diplomo pri Elstara Arta Agado de UEA.^[1]

Verkoj

Camacho famiĝis pro siaj poemoj kaj noveloj de la malfruaj 1980-aj jaroj.

Siatempe Camacho estis ano de la t.n. Hispana Opo kaj nun estas membro de la ibera grupo aŭ Ibera Skolo de esperantlingvaj verkistoj.

En la 1990-aj jaroj li komencis publike kontraŭstari Giorgio Silfer pro lia interpreto de raŭmismo. Li mokis Silfer-on en la satira verko La Majstro kaj Martinelli (inspirita de romano de Miĥail Bulgakov) kaj kritikis liajn ideojn en La liturgio de l' foiro.

Listo de verkoj

Tradukoj

Poemoj de Á. González en Astura bukedo, 1987
Letero el Palestino (politika eseo de S. Alba, 1990)
Noveloj kaj poemoj de Jorge Luis Borges en La sekreta miraklo (2008)
Poemoj de diversaj aŭtoroj en Poezio: armilo ŝargita per futuro (2013)

Rakontoj kaj noveloj

Rakonto en La mirinda libro (1984)
Pandemonio (rakontaro, kun aliaj aŭtoroj, 1990)
Sur la linio (naŭ originalaj rakontoj, 1991)
Ekstremoj (kun Fernández, Neves, kaj Liven Dek, 1997)
La ĉapo de la sterko-vermo (nefikcia; traduko de la aŭtoro, 1995)
La Majstro kaj Martinelli (satira novelo, 1993)
Rakonto Varme vama verko en Beletra Almanako 7 (februaro 2010)
Rakonto Milito en kvar strekoj en Beletra Almanako 10 (februaro 2011)
kontribuis al Sferoj 6 (1988), Trezoro. La Esperanta novelarto (1989), Sferoj 8 (1993), Sferoj 10 (2000; trovu ĉe "Eksteraj ligoj" ligon al la tiuvoluma rakonto Se barbaroj iam), Mondoj 2001 (2001), Samideanoj (2006) kaj Vizaĝoj (2010).

Poemaroj

Ibere libere (kun Miguel Fernández, Gonçalo Neves kaj Liven Dek, 1993)
Celakantoj (kun postparolo de Mauro Nervi, eld. Bero, 2004)
Saturno (kun postparolo de G. Neves, dulingva hispana-esperanto, eld. Bero, 2004).
Eklipsas (kun postparolo de Baldur Ragnarsson, akompanaj hispanigoj kaj fotoj, eld. Bero, 2007).
Koploj kaj filandroj (kun postparolo de Miguel Fernández, eld. Mondial, 2009).
La silika hakilo (kun postparolo de Baldur Ragnarsson, eld. Mondial, 2011).
En la profundo (kun postparolo de Probal Dasgupta, eld. Mondial, 2013).

Eseoj

Amika rondo varma aŭ pri la verda junularo en Fonto, n-ro 117 (Septembro 1990)
Kion oni trovas en la tekstoj de “Persone” en Fonto, n-ro 132 (Decembro 1991)
Enkonduko en la verkaron de Miguel Espinosa en Menade bal püki bal (1998)
La liturgio de l' foiro (Elementoj por ekzegezo) (pamfleto movada, 1988/1999)
La mava lingvo: neologismoj kaj malneologismoj en esperanto (en Lingva arto, 1999)
Baldur Ragnarsson, duklinga poeziisto en La lingvo serena (2007)
Lingvaj manipulistoj en Beletra Almanako 1 (septembro 2007)
De hajko al hajko en Belarta rikolto 2013 (2013)
Vortoj en vortaroj en Beletra Almanako 18 (oktobro 2013)
Motivoj por ne kabei en Beletra Almanako 19 (februaro 2014)