Príbovce
| Príbovce | |
| hungare: Pribóc, germane: Pribotz | |
| municipo | |
 Vido el Príbovce al Granda Fatro
| |
| Oficiala nomo: Príbovce | |
| Lando |  Slovakio
|
|---|---|
| Regiono | Regiono Žilina |
| Distrikto | Distrikto Martin |
| Historia regiono | Supra Hungarujo |
| Parto de | Turiec |
| Riveroj | Turiec, Blatnický potok |
| Situo | Príbovce |
| - alteco | 422 m s. m. |
| - koordinatoj | 49° 00′ 03″ N 18° 52′ 57″ O / 49.00083 °N, 18.88250 °O (mapo) |
| Areo | 5,970730 km² (597,1 ha) |
| Loĝantaro | 1 091 (31.12.2011) |
| Denseco | 182,72 loĝ./km² |
| Valkaldrono | Turčianska kotlina |
| Unua skribmencio | 1230 |
| Horzono | MET (UTC+1) |
| - somera tempo | MET (UTC+2) |
| Poŝtkodo | 038 42 |
| Telefona antaŭkodo | +421-43 |
| Aŭtokodoj | MT |
| NUTS | 512524 |
  Situo enkadre de Slovakio
| |
 Situo enkadre de Regiono Žilina
| |
 Vikimedia Komunejo: Príbovce
| |
| Retpaĝo: www.obecpribovce.sk | |
 Portalo pri Slovakio
| |
Príbovce hungare Pribóc, germane Pribotz [priboc] estas vilaĝo kaj municipo en Slovakio.
Situo[redakti | redakti fonton]
Príbovce situas laŭ rojo, laŭ ĉefvojo kaj fervojo Kremnica-Martin. La lasta urbo troviĝas je 12 km.
Historio[redakti | redakti fonton]
La loko estis loĝata jam dum la bronzepoko. La unua mencio okazis pri la vilaĝo en 1230 en formo "Terra Pribouch". En 1715 18 familioj pagis impostojn. En 1784 luterana lernejo ekfunkciis. En 1785 475 vilaĝanoj loĝis en 70 domoj, en 1828 452 vilaĝanoj loĝis en 65 domoj. En 1796 la tutlanda geografia libro taksis la vilaĝon unuaklasa. En 1815 tabakouzino komencis funkcii. En 1910 laŭ la popolnombrado vivis en Pribóc 659 homoj, (slovakoj en majoritato, hungaroj en minoritato). Ĝis Traktato de Trianon la komunumo apartenis al Hungara reĝlando, al Turóc, al distrikto de Turócszentmárton, poste al Ĉeĥoslovaka respubliko, dum la 2-a mondmilito kaj ekde 1993 al Slovakio. En 1944 gravaj bataladoj okazis apud la vilaĝo. En 2001 vivis en Príbovce 999 homoj, (983 slovakoj).
Vidindaĵoj[redakti | redakti fonton]
- romkatolika preĝejo kun ligna turo omaĝe al Sanktaj Simono Zeloto kaj Judaso Tadeo el la 15-a jarcento, en 1640 trakonstruita
- luterana preĝejo de 1783, impona turo alkonstruiĝis en 1901
- renesanca kastelo el la 16-a jarcento, baldaŭe dufoje trakonstruita
- baroka kastelo trakonstruita en la 19-a jarcento
- klasikisma nobeldomo el la 19-a jarcento
Famuloj[redakti | redakti fonton]
En la iama Rákópribóc (tiam kuntirita vilaĝo kun Nagyrákó) naskiĝis hungara kuracisto Károly Engel.