Sokotraj kserofitaroj
| Sokotraj kserofitaroj | ||||
|---|---|---|---|---|
| ekoregiono | ||||
 | ||||
| ekoregiono • ekoregiono laŭ Monda Natur-Fonduso [+] | ||||
| Koordinatoj | 12° 30′ 31″ N, 53° 42′ 19″ O (mapo)12.50872222222253.705166666667Koordinatoj: 12° 30′ 31″ N, 53° 42′ 19″ O (mapo) [+] | |||
| Areo | 3 796 km² (379 600 ha) [+] | |||
|
||||
 |
||||
| Sokotraj kserofitaroj | ||||
La sokotraj kserofitaroj estas tersupraĵa ekoregiono el la sahel-sudana ekoprovinco de la afrotropisa ekozono laŭ la tipologio de la Monda Natur-Fonduso (WWF). Ĝi etendiĝas tra la insularo de Sokotro kiu estas administrata de Jemeno kaj Somalujo. La ekoregiono kongruas kun la tutmondaj 200-regiono sokotr-insula dezerto. Fitogeografie, la sokotraj kserofitaroj estas aparta flaŭra provinco el la Sudano-Zambezia Regiono de la Paleotropika Regno. La ekoregiono ankaŭ estas unuflanke parto de la biodiverseco-riĉaĵejo Korno de Afriko, aliflanke signita Mondan Naturheredaĵon de Unesko.
Priskribo[redakti | redakti fonton]
.jpg)
Biome la ekoregiono apartenas al dezertoj kaj kserofitaroj. Ĝi okupas 3 800 kvadratajn kilometrojn. La insuloj estas famaj por sia plantodiverseco, inkluzive la Sokotra draceno kaj variado de sukulentoj. Sokotra Insularo ofte estas konsiderata kiel parto de Mezoriento pro la jemena kuratoreco, sed geografie kaj biogeografie ĝi daŭrigas Kornon de Afriko. La superreganta pejzaĝo de Sokotro estas vasta altebenaĵo de kretacea kalkoŝtono averaĝigante altitudojn de 300 ĝis 700 metroj.
Flaŭro[redakti | redakti fonton]
La marbordaj ebenaĵoj kaj malaltaj landinternaj montetoj estas kovritaj je maldensaj deciduaj arbustaroj superregataj de la endemia Croton socotranus kaj dissemitaj arboj de Euphorbia arbuscula, Dendrosicyos socotranus, kaj Ziziphus spina-christi. Gresoj kaj herboj disvolviĝas post sufiĉa pluvo. La plej disvastigita vegetaĵara tipo estas karakteriza specioriĉa maldensa arbustaro trovita je la marbordaj montetoj ĉe la piedoj de la montoj, kaj je la kalkaj talusoj. Du endemiaj plantoj, Croton socotrans kaj Jatropha unicostata, estas la ĉefaj ĉeestantaj arbustoj kiuj pleje abundas en Sokotro. Sukulentaj arboj, kiel Euphorbia arbuscula, Dracaena socotranus, kaj Adenium obesum spp. Socotranum kaj altkreskantaj arboj, kiaj Boswellia spp., Sterculia africana var. Socotrana, kaj Commiphora spp. ankaŭ ĉeestas [1] .
Endemiismoj[redakti | redakti fonton]
850 plantospecioj vegetas en Sokotra Insularo el kiuj proksimume 230 ĝis 260 (28 ĝis 32 %) estas endemiaj. Ankaŭ ekzistas dek endemiaj genroj : Ankalanthus, Ballochia, Trichocalyx, Duvaliandra, Socotranthus, Haya, Lachnocapsa, Dendrosicyos, Placoda, kaj Nirarathamnos; kaj unu preskaŭ endemia plantofamilio (Dirachmaceae). Iuj el la plantoj de Sokotro reprezentas la lastajn postvivantajn membrojn de sia genro.
Estas nur sep tersupraĵaj mamuloj, la plimulto da ili estas enkondukita, kvankam unu kiroptero (Rhinopoma spp.) kaj unu soriko (Suncus sp.) eble estas endemiaj. El la 178 konataj birdospecioj, ses estas endemiaj : Cisticola haesitatus, Cisticola incanus, Emberiza socotrana, Nectarinia balfouri, sokotra sturno (Onychognathus frater), sokotra pasero (Passer insularis) [2].
Minacoj kaj konservado[redakti | redakti fonton]
La ekoregiono estas krize endanĝerigita. La ĉefaj minacoj estas la kreskado de turismo kaj la industriiĝo. Kaŭze de habitatofragmentado kaj detruo, pluraj endemiaj plantospecioj estas endanĝerigitaj.
La origina klimaksa vegetaĵaro estas ŝanĝita per kombinado de paŝtiĝado kaj hakado por brulligno. Tamen, relative freŝdataj studaĵoj [3] indikas ke la vegetaĵaro ankoraŭ troviĝas en sufiĉe bona situacio.
Referencoj[redakti | redakti fonton]
Bibliografio[redakti | redakti fonton]
- angle Davis, S.D., V.H.Heywood, and A.C.Hamilton (eds.) 1994 : Centres of plant diversity. Vol 1 : Europe, Africa, Southwest Asia and the Middle East. World Fund for Nature and IUCN, Oxford, UK. 354 pp.
- angle Mies, B.A., and F.E.Beyhl 1998 : Vegetation ecology of Soqotra. Pp. 35-82 in : H.J. Dumont (ed.) Proceedings of the first international symposium on Soqotra Island : present and future, Aden 1996. Soqotra Technical Series, Volume 1. UNDP, NY, USA.
- angle Stattersfield, A.J., M.J. Crosby, A.J. Long, and D.C. Wege, 1998 : Endemic Bird Areas of the World. Priorities for Biodiversity Conservation. BirdLife Conservation Series, No. 7. BirdLife International, Cambridge, UK. 846 pp.
- angle White, F. 1983 : The vegetation of Africa, a descriptive memoir to accompany the UNESCO/AETFAT/UNSO Vegetation Map of Africa (3 Plates, Nothwestern Africa, Northeastern Africa, and Southern Africa, 1:5,000,000). UNESCO, Paris.
Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]
- Araba dikbekulo
- Ekologia klasifiko de la tersupraĵoj
- Konservada stato de ekoregiono
- Sokotra dikbekulo
- Sokotra kormorano
Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]
- angle Ekoregiono AT1318 : Sokotraj kserofitaroj (WWF)
- angle Sokotraj kserofitaroj (WWF-Wildworld)
- angle Sokotraj kserofitaroj (Wildworld) - Nacia Geografia Societo
- angle Sokotraj kserofitaroj (The Encyclopedia of Earth)
- angle Sokotraj kserofitaroj (Globalspecies) Arkivigite je 2019-02-04 per la retarkivo Wayback Machine
- angle Tutmondaj 200; numero 126 : Sokotr-insula dezerto (WWF) Arkivigite je 2012-04-22 per la retarkivo Wayback Machine
- angle Biodiverseco-riĉaĵejo Korno de Afriko (Naturprotekto Internacie)
- hispane La nekredeblaj arboj de la Sokotra Insularo, Jemeno
- angle Reĝa Botanika Ĝardeno, Edinburgh Arkivigite je 2011-06-11 per la retarkivo Wayback Machine