Charles Édouard Guillaume

Charles Édouard Guillaume
Nobel-premiito
Persona informo
Charles Édouard Guillaume
Naskiĝo	15-an de februaro 1861 (1861-02-15) en Fleurier
Morto	13-an de junio 1938 (1938-06-13) (77-jaraĝa) en Sèvres
Tombo	Cimetière de Fleurier vd
Lingvoj	franca vd
Ŝtataneco	Svislando • Francio vd
Alma mater	Svisa Federacia Instituto pri Teknologio Zuriko • Universitato de Zuriko vd
Familio
Edz(in)o	Emilie Marie Anne Taufflieb vd
Profesio
Okupo	fizikisto • scienca esploristo vd
Laborkampo	fiziko vd
Honorigoj Honorigoj Nobel-premio pri fiziko • Oficiro de la Honora Legio • Granda Oficiro de la Honora Legio • Guthrie Lecture • Gabor Medal and Prize vd
Membrecoj Membrecoj Akademio pri Sciencoj de Sovetunio • Reĝa Sveda Akademio de Sciencoj • Zofingia • Rusia Akademio de Sciencoj vd
vd	Fonto: Vikidatumoj

Charles Édouard GUILLAUME (15-an de februaro 1861, Fleurier, Svislando – 13-an de junio 1938, Sèvres, Francio) estis franca fizikisto, kiu ricevis la Nobel-premion pri fiziko en 1920 pro la malkovro de invaro (specifa fer-nikela alojo).

Guillaume en 1883 iĝis kunlaboranto de la Internacia Mezurafera Ofico en Sèvres, poste en 1915 ties direktoro. Li ekzamenis dum esploroj la hidrargan termometron kaj la litron kiel volumenan unuon. Li konstatis pri tiu lasta, ke ĝi egalas ne al 1.000.000 cm³ sed al 1.000.028 cm³.

Li fokisis ekde 1890 je la alojoj kaj malkovris, ellaboris la invarton kaj elinvarton. La termodilatiĝa valoro de la invarto (volumena ŝanĝiĝo je ŝanĝiĝo de la temperaturo), la malgranda elasteca valoro de la elinvarto estis uzata en diversaj sciencaj mezuriloj.