Saltu al enhavo

Chen Ning Yang

Pending
El Vikipedio, la libera enciklopedio
Chen Ning Yang
Nobel-premiito
Persona informo
杨振宁
Naskiĝo 1-an de oktobro 1922 (1922-10-01)
en Hefejo,  Respubliko Ĉinio
Morto 18-an de oktobro 2025 (2025-10-18) (103-jaraĝa)
en Pekino
Lingvoj anglaĉinahispanagermanakataluna vd
Ŝtataneco Ĉinio (2015–2025)
Usono (1964–2015)
Tajvano (1949–2015)
Respubliko Ĉinio (1922–1949) Redakti la valoron en Wikidata vd
Alma mater Universitato de Ĉikago - doktoro de filozofio (1946–1948)
Pekina Universitato
Nacia Sudokcidenta Asociata Universitato - bakalaŭro de scienco
Ĉinghua Universitato - magistro de scienco
Universitato Nankai Redakti la valoron en Wikidata vd
Subskribo Chen Ning Yang
Familio
Patro Yang Wu-chih (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Edz(in)o Weng Fan (en) Traduki (2004–2025)
Du Zhili (en) Traduki (1950–2003) Redakti la valoron en Wikidata vd
Infanoj 3
Profesio
Okupo fizikisto
universitata instruisto
teoria fizikisto Redakti la valoron en Wikidata vd
Laborkampo partikla fiziko Redakti la valoron en Wikidata vd
Doktoreca konsilisto Edward Teller vd
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr

Chen Ning YANG (22-an de septembro 1922, Hofei, Anhwei, Ĉinio - 18-an de oktobro 2025) estis ĉindevena usona teoria fizikisto, kiu ricevis en 1957 Nobel-premion pri fiziko[1] kun Tsung-Dao Lee pro esploroj pri leĝoj de pareco kaj aliaj gravaj malkovroj pri bazaj korpuskloj.

Antaŭ tiu malkovro, la fizikistoj supozis, ke la parita simetrio havas ĝeneralan vallidon kiel leĝo pri energio-restado aŭ pri elektra ŝargo.

Lia patro estis matematika profesoro en proksimo de Peking, en la Ĉinghua Universitato. Li diplomiĝis en Kunming, en la Sudokcidenta Universitato en 1944, poste ricevis stipendion en 1946 en Usono, en la Ĉikaga Universitato.

Li doktoriĝis pri kernofiziko, poste laboris unu jaron en Ĉikago, kiel asistento de Enrico Fermi.

Yang laboris ekde 1949 en Princeton (New Jersey) en Institute for Advanced Study, oni nomumis lin en 1955 profesoro de la instituto. Li ricevis la usonan ŝtatanecon en 1964.

Li havis gravajn rezultojn en la teorio pri la malforta interefiko. Oni tion pensis kaŭzo de disiĝo de la bazaj korpuskloj. Oni malkovris en 1953 la K-mezonon, kiu montris diversajn disiĝojn.

Lee kaj Yang malkovris en 1956, ke ne ekzistas eksperimenta pruvo pri resto de la pareco en la malfortaj interefikoj.

Yang estis ekde 1965 profesoro de la Novjorka Ŝtata Universitato.

Referencoj

[redakti | redakti fonton]