Klaŭdio
Klaŭdio | |||||
---|---|---|---|---|---|
![]() | |||||
Persona informo | |||||
Tiberius Claudius Caesar Augustus Germanicus | |||||
Naskonomo | Tiberius Claudius Drusus | ||||
Naskiĝo | 1-an de aŭgusto -10 en Lugdunum | ||||
Morto | 13-an de oktobro 54 en Romo | ||||
Mortis pro | hommortigo [#] | ||||
Mortis per | venenado [#] | ||||
Tombo | Maŭzoleo de Aŭgusto [#] | ||||
Religio | Romia religio [#] | ||||
Lingvoj | latina • antikva greka [#] | ||||
Ŝtataneco | Roma regno [#] | ||||
Familio | |||||
Dinastio | Julia-Klaŭdia dinastio [#] | ||||
Patro | Nero Claudius Drusus [#] | ||||
Patrino | Antonia la Juna [#] | ||||
Gefratoj | Livilla • Germaniko [#] | ||||
Edz(in)o | Plautia Urgulanilla • Aelia Paetina • Mesalino • Agripino la pli juna [#] | ||||
Amkunulo | Calpurnia • Cleopatra • Livia Medullina • Aemilia Lepida [#] | ||||
Infanoj | Tiberius Claudius Drusus • Claudia Julia • Claudia Antonia • Claudia Octavia • Britaniko • Nerono [#] | ||||
Parencoj | Nerono [#] | ||||
Profesio | |||||
Okupo | politikisto • historiisto • aŭguristo • verkisto [#] | ||||
| |||||
Romia imperiestro ![]() | |||||
Dum | 41 - 54 | ||||
Antaŭulo | Kaligulo | ||||
Sekvanto | Nerono | ||||
[#] | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Klaŭdio, latine: Tiberius Claudius Nero Caesar Drusus, originale: Tiberius Claudius Drusus Nero Germanicus, naskiĝis 1-an de aŭgusto -10 en Lugdunum, nuna Liono, mortis 13-an de oktobro 54; estis romia imperiestro el la Juli-Klaŭdia dinastio ekde 41 ĝis 54.
Biografio[redakti | redakti fonton]
Klaŭdio per milita forto disbatis la kvereladojn inter Judoj kaj aliaj loĝantoj de Aleksandrio kaj li donis plurajn privilegiojn al la tieaj Judoj por preventi pliajn problemojn. Li taskigis al Agripo regi por Romo Judeon kaj Samarion; post lia morto, en 44 p.Kr., la lando denove fariĝis Romia provinco.
En multaj regionoj Klaŭdio tre lerte sciis fari pacon (pere de konkero, kutime: Maŭretanio fariĝis provinco en 42 p.Kr.) aŭ li regigis nome de Romo talentajn personojn: ekzemple Mitridaton en Armenio. Li ankaŭ konstruigis la havenojn de Ostio.
Politike li estis malforta kaj fine estis venenita de sia edzino por sekurigi la povon al Nerono, sed li estis unu inter la plej bonaj kaj saĝaj mastrumantoj de la Romia imperio. Ĉar li ne havis bonan rilaton al la senato, li apogis sin je ege faksciaj liberigitoj, kiuj oficis kvazaŭ ministroj por li: Narciso (ab epistulis), Palado (a rationibus), Kalisto (a libellis), Polibio (a studiis) ktp.
Post lia morto, lia antaŭa ministro la filozofo Seneko verkis satiron pri li: La Apokolokintozo de l' Dia klaŭdio (aperis ĉe VoKo en Esperanto).
En Esperanto[redakti | redakti fonton]
- Louis Couperus, La naŭmaĥio en Pri vagabondoj kaj friponoj, pri damoj kaj kavaliroj. Gladiatoroj partoprenas en naŭmaĥio, estrita de geimperiestroj Klaŭdio kaj Agripina.[1]
- Apokolokintozo de la Dia Klaŭdio, La / Apocolocyntosis Divi Clavdii. Seneko. El la latina trad. G. Berveling. Chapecó: Fonto, 2016 (2-a eld). 65p. 21cm. Dulingva: E, latina. Senbrida satiro pri la romia imperiestro Klaŭdio.
Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]
Bildaro[redakti | redakti fonton]
Notoj[redakti | redakti fonton]
- ↑ Louis Couperus, Pri vagabondoj kaj friponoj, pri damoj kaj kavaliroj, U.E.A., 2008, 180 p. pp. 13-32.