Las Ventas de Retamosa
| Las Ventas de Retamosa | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| municipo en Hispanio | |||
|
|
| ||
| Flago | Blazono | ||
| Administrado | |||
| Lando | Hispanio | ||
| Regiono | Kastilio-Manĉo | ||
| Provinco | Toledo | ||
| Komarko | La Sagra | ||
| Poŝtkodo | 45183 | ||
| En TTT | Oficiala retejo [+] | ||
| Politiko | |||
| Urbestro | María Victoria Solana de León | ||
| Demografio | |||
| Loĝantaro | 3 104 (2010) | ||
| Loĝdenso | 163,37 loĝ./km² | ||
| Geografio | |||
| Geografia situo | 40° 9′ N, 4° 7′ U (mapo)40.155-4.1122222222222Koordinatoj: 40° 9′ N, 4° 7′ U (mapo) [+] | ||
| Alto | 618 m [+] | ||
| Areo | 19 km² (1 900 ha) | ||
| Horzono | UTC+01:00 [+] | ||
| |||
| |||
|
| |||
| Alia projekto | |||
 Vikimedia Komunejo Las Ventas de Retamosa [+]
| |||
Las Ventas de Retamosa (La Gastejoj de Genistejo) estas municipo de Hispanio, en la Provinco de Toledo, regiono de Kastilio-Manĉo. Limas kun la municipaj teritorioj de La Torre de Esteban Hambrán, Casarrubios del Monte, Camarena, Fuensalida kaj Santa Cruz del Retamar, ĉiuj el tiuj de la provinco de Toledo.
Loĝantoj[redakti | redakti fonton]
La loĝantoj nomiĝas Venteros. La censita populacio en 2010 estis de 3.104 loĝantoj kaj la denseco estas de 163,37 loĝ/km². Dum la 20a jarcento la populacio apenaŭ kreskis (nur el 544 loĝantoj al 804 loĝantoj), sed post tiam dum la unua jardeko de la 21a jarcento multobliĝis.
Situo[redakti | redakti fonton]
Las Ventas de Retamosa estas situa en la okcidenta parto de Kastilio-Manĉo en la komarko aŭ distrikto La Sagra en la norda parto de la provinco de Toledo, je altitudo de 618 m; je 38 km el Toledo, provinca ĉefurbo. La areo de ties teritorio estas de 19 km². La geografiaj koordinatoj estas 37º 56' N, 6º 37' Ok.
Ekonomio[redakti | redakti fonton]
Agrikulturo kaj brutobredado tradicie. Nune proksimeco al Madrido, ŝtata ĉefurbo, ebligas proponi loĝejon al madridanoj nekapablaj trovi ĝin tie je malalta kosto.
Historio[redakti | redakti fonton]
De la senhomigo de Camarena kaj de Casarrubios del Monte en la 18a jarcento, eliras gastejo kaj de tiu la domaro kiu estis ĝermo de la vilaĝo en 1542. Tio estis fondita de Antón Pérez kaj Francisco de Magadán Fernández.
Dependis de Casarrubios del Monte ĝis kiam en 1743, laŭ ordono de Filipo la 5-a, akiris la titolon de vilaĝo.
