Centlaj marĉarbaroj

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Centlaj marĉarbaroj
natura pejzaĝo • ekoregiono laŭ Monda Natur-Fonduso [+]

LandoMeksiko
Koordinatoj18° 20′ 0″ N, 92° 30′ 0″ U (mapo)18.33333333-92.5Koordinatoj: 18° 20′ 0″ N, 92° 30′ 0″ U (mapo) [+]

Areo17 028 km² (1 702 800 ha)

Centlaj marĉarbaroj (Tero)
Centlaj marĉarbaroj (Tero)
Situo de la ekoregiono.
Map
Centlaj marĉarbaroj
Vikimedia Komunejo:  Pantanos de Centla [+]
vdr

La centlaj marĉarbaroj estas tersupraĵa ekoregiono el la centramerika ekoprovinco de la neotropisa ekozono laŭ la tipologio de la Monda Natur-Fonduso (WWF). Biome la ekoregiono apartenas al tropikaj kaj subtropikaj humidaj foliarbaroj de sudorienta Meksiko.

Bildo de la centlaj marĉarbaroj trans akvejo.
Situo de la ekoregiono - biosfera rezervejo.

Priskribo[redakti | redakti fonton]

La ekoregiono kovras areon de 17 200 kvadrataj kilometroj en la subŝtatoj Tabasko kaj Kampeĉo apud la komunumo Centlo. La centlaj marĉarbaroj okupas la riverdelton de Usumacinto kaj Griĥalvo, kiuj elfluas en Meksikan Golfon kaj Terminos-Lagunon pere de multaj riverbranĉoj. La ekoregiono ampleksas tutjare inundatajn malsekejojn kaj marĉarbarojn kiuj estas subakvigataj dum la somera pluvsezono.

La usumacintaj mangrovoj troviĝas en la saleta akvo inter la centlaj marĉarbaroj kaj la malferma akvo de Terminos-Laguno kaj Meksika Golfo. La petenaj-verakrucaj humidaj arbaroj troviĝas okcidente kaj sude, kaj la jukatanaj humidaj arbaroj situas oriente.

Faŭno[redakti | redakti fonton]

Du el la plej famaj bestospecioj de la centlaj marĉarbaroj estas la moreleta krokodilo (Crocodylus moreletii) kaj Atractosteus spatula (Lepisosteidae), fiŝo kiu jam ekzistis en la epoko de la dinosaŭroj.

Minacoj kaj konservado[redakti | redakti fonton]

La centlaj marĉarbaroj iompostiome estas neniigitaj kaŭze de ilia graveco kiel fonto de nutraĵo kaj konstruligno. La lokaj fiŝkaptado, senarbarigo por agrikulturaj celoj kaj brutaropaŝtado, kaj industria poluado estas la plej gravaj minacoj al tiu vivejo.

La centlaj marĉarbaroj estas agnoskitaj kiel Biosfera Rezervejo en 1992.

Vidu ankaŭ[redakti | redakti fonton]


Neotropisaj tropikaj kaj subtropikaj humidaj foliarbaroj
NT0101 Araŭkariaj humidaj arbaroj  Argentino,  Brazilo
NT0102 Atlantik-marbordaj restingaoj  Brazilo
NT0103 Bahiaj marbordaj arbaroj  Brazilo
NT0105 Boliviaj jungaoj  Bolivio,  Peruo
NT0106 Kaating-enklavaj humidaj arbaroj  Brazilo
NT0116 Kokos-insulaj humidaj arbaroj  Kostariko
NT0117 Mar-andaj montarbaroj  Venezuelo
NT0120 Kubaj humidaj arbaroj  Kubo
NT0121 Montarbaroj de orienta Reĝa Kordilero  Ekvadoro,  Kolombio,  Peruo
NT0131 Jamajkaj humidaj arbaroj  Jamajko
NT0142 Napaj humidaj arbaroj  Ekvadoro,  Kolombio,  Peruo
NT0144 Nordorient-brazilaj restingaoj  Brazilo
NT0148 Centlaj marĉarbaroj  Meksiko
NT0150 Paranaj-paraibaaj landinternaj arbaroj  Argentino,  Brazilo,  Paragvajo
NT0151 Pernambukaj marbordaj arbaroj  Brazilo
NT0152 Pernambukaj landinternaj arbaroj  Brazilo
NT0153 Peruaj jungaoj  Peruo
NT0154 Petenaj-verakrucaj humidaj arbaroj  Gvatemalo,  Meksiko
NT0160 Marbordaj arbaroj de Serra do Mar  Brazilo
NT0162 Ĉiapas-patrinmontaraj humidaj arbaroj  Gvatemalo,  Meksiko,  Salvadoro
NT0164 Sud-floridaj rokejoj  Usono
NT0165 Sud-andaj jungaoj  Argentino,  Bolivio
NT0166 Humidaj arbaroj de sudokcidenta Amazonio  Brazilo,  Bolivio,  Peruo
NT0167 Talamankaj montarbaroj  Kostariko,  Panamo
NT0176 Verakrucaj humidaj arbaroj  Meksiko

Eksteraj ligiloj[redakti | redakti fonton]