Slovenská Ves
| Slovenská Ves | |
| hungare: Szepestótfalu, germane: Winschendorf | |
| municipo | |
 Preĝejo en Slovenská Ves
| |
| Oficiala nomo: Slovenská Ves | |
| Lando |  Slovakio
|
|---|---|
| Regiono | Regiono Prešov |
| Distrikto | Distrikto Kežmarok |
| Historia regiono | Supra Hungarujo |
| Parto de | Spiŝo |
| Rivero | Biela |
| Situo | Slovenská Ves |
| - alteco | 650 m s. m. |
| - koordinatoj | 49° 13′ 29″ N 20° 25′ 31″ O / 49.22472 °N, 20.42528 °O (mapo) |
| Areo | 22,4401 km² (2 244,01 ha) |
| Loĝantaro | 1 864 (31.12.2011) |
| Denseco | 83,07 loĝ./km² |
| Unua skribmencio | 1311 |
| Horzono | MET (UTC+1) |
| - somera tempo | MET (UTC+2) |
| Poŝtkodo | 059 02 |
| Telefona antaŭkodo | +421-52 |
| Aŭtokodoj | KK |
| NUTS | 523810 |
  Situo enkadre de Slovakio
| |
 Situo enkadre de Regiono Prešov
| |
 Vikimedia Komunejo: Slovenská Ves
| |
| Retpaĝo: www.slovenskaves.sk | |
 Portalo pri Slovakio
| |
Slovenská Ves (hungare Szepestótfalu [sepeŝtOtfalu], germane Winschendorf [vinŝendorf]) estas vilaĝo kaj municipo en Slovakio.
Situo[redakti | redakti fonton]
Slovenská Ves situas en valo de rojo, laŭ flankovojoj. Kežmarok troviĝas je 10 km.
Historio[redakti | redakti fonton]
La unua mencio okazis pri la vilaĝo en 1311 en latina formo "Villa Sclauonicalis". La hungara loknomo "Tothfolua" aperis en 1337. En 1443 tertremo detruis la vilaĝon, en 1444, 1663 kaj en 1911 incendioj okazis. En 1787 1017 vilaĝanoj loĝis en 137 domoj, en 1828 1275 vilaĝanoj loĝis en 174 domoj. En 1873 pro ĥolero 185 da vilaĝanoj mortis. Post 5 jaroj poŝto ekfunkciis. Fine de la 19-a jarcento multaj migris al Ameriko. En 1910 laŭ la popolnombrado vivis en Szepestótfalu 952 homoj, (slovakoj en majoritato, germanoj en minoritato). Ĝis Traktato de Trianon la komunumo apartenis al Hungara reĝlando, al Szepes (reĝa departemento), al distrikto de Kežmarok, poste al Ĉeĥoslovaka respubliko, dum la 2-a mondmilito kaj ekde 1993 al Slovakio. En 2001 vivis en Slovenská Ves 1789 homoj, (1736 slovakoj).
Vidindaĵoj[redakti | redakti fonton]
- romkatolika gotika preĝejo omaĝe al Dipatrino (Kandela) el la 14-a jarcento, en 1769 trakonstruita
- baroka kolono pri Maria el la 18-a jarcento
- nobeldomo el la 18-a jarcento, nun lernejo
- lignaj malnovaj loĝdomoj
Famuloj[redakti | redakti fonton]
En la iama Tótfalu naskiĝis hungara arkivisto Frigyes Sváby.
