Hôrka
| Hôrka | |
| hungare: Lándzsásötfalu, germane: Horke | |
| municipo | |
| Oficiala nomo: Hôrka | |
| Lando |  Slovakio
|
|---|---|
| Regiono | Regiono Prešov |
| Distrikto | Distrikto Poprad |
| Historia regiono | Supra Hungarujo |
| Parto de | Spiŝo |
| Parto(j) | 5
|
| Situo | Hôrka |
| - alteco | 600 m s. m. |
| - koordinatoj | 49° 01′ 13″ N 20° 23′ 45″ O / 49.02028 °N, 20.39583 °O (mapo) |
| Areo | 11,3060 km² (1 130,6 ha) |
| Loĝantaro | 1 798 (31.12.2011) |
| Denseco | 159,03 loĝ./km² |
| Unua skribmencio | 1311 |
| Horzono | MET (UTC+1) |
| - somera tempo | MET (UTC+2) |
| Poŝtkodo | 059 12 |
| Telefona antaŭkodo | +421-52 |
| Aŭtokodoj | PP |
| NUTS | 523488 |
  Situo enkadre de Slovakio
| |
 Situo en Regiono Prešov
| |
 Vikimedia Komunejo: Hôrka
| |
| Retpaĝo: obechorka | |
 Portalo pri Slovakio
| |
Hôrka (hungare Lándzsásötfalu [lanĝaŝotfalu], germane Horke) estas unuigita vilaĝo kaj municipo en Slovakio.
Geografio[redakti | redakti fonton]
Hôrka situas laŭ ĉefvojo Spišská Nová Ves-Poprad (same aŭtovojo kaj fervojo estas tre proksime). La lasta urbo troviĝas je 8 km.
Historio[redakti | redakti fonton]
Hôrka naskiĝis en la 19-a jarcento pro unuiĝo de jenaj 5 vilaĝoj:
Prímovce[redakti | redakti fonton]
La unua mencio okazis pri la vilaĝo en 1312 en latina formo "villa Primi", poste en 1399 en hungara formo "Primfalua". En 1787 47 vilaĝanoj loĝis en 8 domoj, en 1828 79 vilaĝanoj loĝis en 10 domoj. En 1796 la tutlanda geografia libro taksis la vilaĝon duaklasa. Foje la vilaĝo nomiĝis ankaŭ "Primóc". Baldaŭe Primfalu unuiĝis kun Horka.
Kišovce[redakti | redakti fonton]
La unua mencio okazis pri la vilaĝo en 1324 en hungara formo "Hisfalua". Longe oni minadis manganon. En 1787 192 vilaĝanoj loĝis en 38 domoj, en 1828 238 vilaĝanoj loĝis en 32 domoj. Baldaŭe Kisóc unuiĝis kun Horka.
Svätý Ondrej[redakti | redakti fonton]
La 3 loknomoj signifas: Sankta Andreo. Tiu vilaĝo estis loĝata jam dum la ŝtonepoko. La unua mencio okazis pri la vilaĝo en 1317 en latina formo "Sanctus Andreas", la hungara nomo "Zenthandras" aperis en 1382. En 1787 186 vilaĝanoj loĝis en 24 domoj, en 1828 148 vilaĝanoj loĝis en 20 domoj. Inter 1850-54 la vilaĝo estis distriktejo. La vilaĝo profitis el kuracfonto. Baldaŭe Szentandrás unuiĝis kun Horka.
Miklušovce[redakti | redakti fonton]
La 3 loknomoj signifas: Nikolao-vilaĝo. Ankaŭ tiu vilaĝo unuiĝis kun Horka.
Hôrka[redakti | redakti fonton]
La unua mencio okazis pri la vilaĝo en 1347 en hungara formo "Bosafalua". En 1787 78 vilaĝanoj loĝis en 12 domoj, en 1828 61 vilaĝanoj loĝis en 9 domoj. Baldaŭe la ceteraj vilaĝoj aliĝis al Horka, sed la nova hungara loknomo esprimas la kvinopon. En 1910 laŭ la popolnombrado vivis en Lándzsásötfalu 368 homoj, (slovakoj en majoritato, poloj kaj ciganoj en minoritato). Ĝis Traktato de Trianon la unuigita komunumo apartenis al Hungara reĝlando, al Szepes (reĝa departemento), al distrikto de Spišská Sobota, poste al Ĉeĥoslovaka respubliko, dum la 2-a mondmilito kaj ekde 1993 al Slovakio.
Vidindaĵoj[redakti | redakti fonton]
- romkatolika preĝejo omaĝe al Sankta Andreo el la 13-a jarcento, post 5 jarcentoj trakonstruita
- baroka kapelo de 1736