Žakovce

Žakovce
hungare: Izsákfalva, germane: Eisdorf
municipo
Oficiala nomo: Žakovce
Lando	Slovakio
Regiono	Regiono Prešov
Distrikto	Distrikto Kežmarok
Historia regiono	Supra Hungarujo
Parto de	Spiŝo
Rivero	Žakovský potok
Situo	Žakovce
- alteco	671 m s. m.
- koordinatoj	49° 05′ 01″ N 20° 23′ 52″ O (mapo)
Areo	16,0314 km² (1 603,14 ha)
Loĝantaro	856 (31.12.2011)
Denseco	53,4 loĝ./km²
Unua skribmencio	1209
Horzono	MET (UTC+1)
- somera tempo	MET (UTC+2)
Poŝtkodo	059 73
Telefona antaŭkodo	+421-52
Aŭtokodoj	KK
NUTS	524123
Situo enkadre de Slovakio Situo enkadre de Slovakio
Situo enkadre de Regiono Prešov Situo enkadre de Regiono Prešov
Vikimedia Komunejo: Žakovce
Retpaĝo: www.zakovce.ocu.sk
Portalo pri Slovakio

Žakovce [ĵakovce], (hungare Izsákfalva [iĵAkfalva], germane Eisdorf) estas vilaĝo kaj municipo en Slovakio.

Situo

Žakovce situas laŭ traira flankovojo. Kežmarok troviĝas je 7 km.

Historio

La unua mencio okazis pri la vilaĝo en 1209 en formo "Isaac". Post invado de la tataroj en 1241 saksoj refondis la vilaĝon, kiuj minadis kupron kaj hidrargon. En 1412 la minvilaĝo estis hipotekita al Pollando. En 1787 587 vilaĝanoj loĝis en 70 domoj, en 1828 718 vilaĝanoj loĝis en 99 domoj. Ĝis 1892 la oficiala hungara loknomo estis Zsákóc, poste ĝi ricevis hungaran nomon pro la hungariga politiko. En 1910 laŭ la popolnombrado vivis en Izsákfalva 596 homoj, (plejparte germanoj). Ĝis Traktato de Trianon la komunumo apartenis al Hungara reĝlando, al Szepes (reĝa departemento), al distrikto de Kežmarok, poste al Ĉeĥoslovaka respubliko, dum la 2-a mondmilito kaj ekde 1993 al Slovakio. Post 1945 la germanoj deportiĝis al Germanio. En 2001 vivis en Žakovce 614 homoj, (595 slovakoj).

Vidindaĵoj

• romkatolika gotika preĝejo omaĝe al Sankta Nikolao, en la 18-a jarcento ĝi barokiĝis
• luterana preĝejo de 1793
• kastelo en la 18-a jarcento