Ľubica

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Tiu ĉi artikolo temas pri municipo. Pri samnomataj akvaj fluoj temas artikolo Ľubica (apartigilo).

Ľubica
hungare: Leibic, germane: Leibizz
municipo
Vido al Ľubica
Flago
Oficiala nomo: Ľubica
Lando Slovakio Slovakio
Regiono Regiono Prešov
Distrikto Distrikto Kežmarok
Historia regiono Supra Hungarujo
Parto de Spiŝo
Rivero Ľubica
Situo Ľubica
 - alteco 629 m s. m.
 - koordinatoj 49° 07′ 15″ N 20° 26′ 50″ O / 49.12083 °N, 20.44722 °O / 49.12083; 20.44722 (mapo)
Areo 26,4228 km² (2 642,28 ha)
Loĝantaro 4 209 (31.12.2010)
Denseco 159,29 loĝ./km²
Unua skribmencio 1271
Horzono MET (UTC+1)
 - somera tempo MET (UTC+2)
Poŝtkodo 059 71
Telefona antaŭkodo +421-52
Aŭtokodoj KK
NUTS 523682
Situo enkadre de Slovakio
Situo enkadre de Slovakio
Situo enkadre de Slovakio
Situo enkadre de Regiono Prešov
Situo enkadre de Regiono Prešov
Situo enkadre de Regiono Prešov
Vikimedia Komunejo: Ľubica
Retpaĝo: www.obeclubica.sk
Portalo pri Slovakio

Ľubica, hungare Leibic germane Leibizz estas urboaspekta vilaĝo kaj eksurbo en Slovakio. La vilaĝo situas en valo de rojo.

Historio[redakti | redakti fonton]

La unua mencio pri la setlejo devenis el 1251, tiam saksoj alvenis. En 1271 la setlejo urbiĝis, en 1364 ricevis rajton pri foiro, en 1535 pri tutlanda foiro, fine en 1656 pri tutlanda foiro jare po 3. Dum la mezepoko la urbo estis fama pri teksaĵistoj, drapofaristoj. En 1412 Sigismondo la 1-a (Sankta Romia Imperio) hipotekis 16 urbojn al Pollando ĝis 1772. La 16 hipotekitaj urboj hungare, poste slovake (la nuntempaj slovakaj loknomoj jam ne ĉiuj estas urboj):

Duránd Felka Gnézda Igló
Leibic Ólubló Mateóc Ménhárd
Nagyőr Podolin Poprád Ruszkin
Szepesbéla Szepesolaszi Szepesszombat Szepesváralja
Tvarožná Veľká Hniezdne Spišská Nová Ves
Ľubica Stará Ľubovňa Matejovce Vrbov
Strážky Podolínec Poprad Ruskinovce
Spišská Belá Spišské Vlachy Spišská Sobota Spišské Podhradie

La domojn oni konstruis precipe el ligno, tial okazis incendioj en 1659, 1680, 1768 kaj en 1837, dume pesto okazis en 1711. La loĝantoj okupiĝis pri agrikulturo (precipe aveno, sekalo, hordeo, pizo, lino). En 1910 en la urbo loĝis 2782 homoj, (1311 slovakoj, 1135 germanoj kaj 213 hungaroj). Ĝis Traktato de Trianon la urbo (havanta rangon konsilantrajta urbo) apartenis al Szepes (reĝa departemento), al distrikto de Késmárk, poste al Ĉeĥoslovakio. En 1946 la germanoj estis deportitaj. Nuntempe vivas en la vilaĝo preskaŭ senescepte slovakoj.

Vidindaĵoj[redakti | redakti fonton]

Famuloj[redakti | redakti fonton]