Zubrnice

Zubrnice
germane Saubernitz
municipo
Vido al la municipo de sudo. Maldekstre Zubrnica muzea fervojo, en horizonto televida elsendilo Ústí nad Labem - Buková hora
Flago Blazono
Oficiala nomo: Zubrnice
Ŝtato	Ĉeĥio
Regiono	Regiono Ústí nad Labem
Distrikto	Distrikto Ústí nad Labem
Administra municipo	Ústí nad Labem
Historiaj regionoj	Bohemio, Sudetio
Montaro	Bohemia mezmontaro
Konataj lokoj	Muzeo en naturo, Muzea fervojo
Situo	Zubrnice
- alteco	290 m s. m.
- koordinatoj	50° 38′ 58″ N 14° 13′ 14″ O (mapo)
Plej alta punkto
- alteco	650 m s. m.
Plej malalta punkto
- alteco	230 m s. m.
Katastro	6,74 km² (674 ha)
Loĝantaro	223 (2024)
Denseco	33,09 loĝ./km²
Unua skribmencio	1352
Horzono	MET (UTC+1)
- somera tempo	MET (UTC+2)
Poŝtkodo	400 02
NUTS 3	CZ042
NUTS 4	CZ0427
NUTS 5	CZ0427 568384
Katastraj teritorioj	2
Partoj de municipo	2
Bazaj setlejunuoj	2
Situo enkadre de Ĉeĥio Situo enkadre de Ĉeĥio
Vikimedia Komunejo: Zubrnice
Retpaĝo: www.obeczubrnice.cz
Portalo pri Ĉeĥio

Zubrnice (germane Saubernitz) estas municipo en Ĉeĥio situanta en distrikto Ústí nad Labem kun suma areo 674,18 ha kun amplekso de situoj proksimume 230 ĝis 650 m s. m. en pejzaĝa regiono de Bohemia mezmontaro. Vivas ĉi tie 223 loĝantoj (2024). Konstruareo inter montoj, la plej malalta situo de la municipo troviĝas en valo de rojo Luční potok, la plej alta sur nordorienta deklivo sub monto Buková hora (686,1 m s. m.). La municipo (municipa ofico) situas proksimume dek tri kilometroj oriente de centro de distrikta urbo Ústí nad Labem (Placo de paco). Parto de la konstruareo de vilaĝo de mezepoka deveno (dokumentita en la jaro 1352) kun vico da valoraj ekzemploj de popola arkitekturo. En la jaro 1988 estis malfermita por publiko ekspozicio de popolaj konstruaĵoj sub nomo Kolektejo de popola arkitekturo Zubrnice, ekde la 11-a de decembro 2018 sub nomo Muzeo en naturo Zubrnice ĝi estas konsisto de Nacia muzeo en naturo.

La najbaraj municipoj de la setlejo estas Těchlovice, Lovečkovice, Verneřice, Homole u Panny kaj Malé Březno.

Historio

La unua skribmencio pri la vilaĝo devenas el la jaro 1352. En la jaroj 1977 ĝis 1988 el iniciato de eksa Distrikta regionografia muzeo en Ústí nad Labem konstruado de ekspozicio de popola arkitekturo en natura pejzaĝo, popole markata "skanzeno". Kelkaj vilaĝaj konstruaĵoj estas renovigitaj kaj plenigitaj per transportitaj el lokoj, kie damaĝis al ili pereo, precipe el orienta parto de Bohemia mezmontaro.

Partoj de municipo

• Zubrnice
• Týniště

Loĝantaro

Evoluo de nombro de loĝantoj

La datoj devenas el datumbazo de Vikidatumoj

Jaro	Loĝantoj
1869	645
1880	724
1890	764
1900	659
1910	654
1921	638

Jaro	Loĝantoj
1930	693
1950	317
1961	330
1970	318
1980	254
1991	161

Jaro	Loĝantoj
2001	207
2014	240
2016	246
2017	248
2018	241
2019	239

Jaro	Loĝantoj
2020	234
2021	230
2022	231
2023	227
2024	223

Memorindaĵoj

En urbanisme kaj pejzaĝe unike situanta municipo en montoriĉa pejzaĝo de bohemia mezmontaro troviĝas kolektaĵo de valora konstruareo de popola arkitekturo, situas apud si konstruaĵoj de interagaj, trabfakaj kaj masonitaj. 

Baroka puto

Devena konstruaĵo el la jaro 1695, la tn. baroka puto, sur okflanka submasonaĵo ligna tegmentejo kun ŝinda tegmenteto, la unua objekto en la ekspozicio translokigita el Střížovice, ekde la jaro 1963 kultura memorindaĵo.

Domo n-ro 46 el Loubí

Etaĝa interaga kamera domo kun tre malnova kerno, en unu el muroj grejsa kvadro - ĉizita enjarigo 1700, devene ŝanĝaĵo de domo n-ro 46 en Loubí, ekde la jaro 1965 kultura memorindaĵo. En la jaroj 1994 ĝis 1995 ĝi estis sur la devena loko dismuntita kaj en la jaroj 2010 ĝis 2012 konstruita en la ekspozicio de muzeo en naturo (fono de la muzeo, kaso, eluzata kiel plurcela kleriga centro).

Kapelo de La plej sankta Triunuo

Malgranda sakrala konstruaĵo kun trabfaka navo apud ŝoseo ĝis Lovečkovice, al la loko ĝi estis translokigita en la jaro 1992 el pereintaj Žichlice (distrikto Teplice), tureto sen sonorilo, ekde la jaro 1964 kultura memorindaĵo.

Preĝejo de sankta Maria Magdalena

Sakrala konstruaĵo sur loko de devene gotika preĝejo (dokumentita en la 14-a jarcento) sur monteto en la municipo, en la jaroj 1723 ĝis 1739 baroke reguligita fare de ĉeĥa arkitekto kaj konstruisto de itala deveno, Octavio Broggio (1670 – 1742), ekde la jaro 1963 kultura memorindaĵo. La turo kaj firstotureto de la preĝejo sen sonorilo, en luzerno du horloĝaj florkronoj.

Muelejo n-ro 27 Týniště

Akva muelejo kun muelejo el la 18-a jarcento, ekde la jaro 1978 kultura memorindaĵo. Ĝi estis konstruita sur supra fluo, tio signifas la akvo fluas al mueleja rado de supre.

Muelejo n-ro 28 Týniště

Sur devenaj fundamentoj de akva muelejo n-ro 28 sur katastra teritorio Týniště (akvomuelejo sur mapo de stabila katastro markita "Schelmühle") konstruita interaga etaĝa domo n-ro 59 kun trietaĝa ŝildo, transportita el Homole u Panny, interne rekonstruita mueliga mekanismo, la tn. artista konsisto de la muelejo, transportita el Hamry u Hlinska.

Vilaĝa lernejo n-ro 26

Masonita etaĝa konstruaĵo el la jaro 1863 sur loko de ligna teretaĝa lernejo el la jaro 1768, en la objekto ekspozicio de vilaĝa lernejo el duono de la 20-a jarcento (celita en periodon mallongtempe post la dua mondmilito), ekde la jaro 1993 memorige protektata, en la jaro 1997 malfermita por publiko.

Vilaĝa vendejo n-ro 74

Ekspozicio en ampleksa domo, la tn. vilaĝa vendejo trafikata de fino de la 19-a jarcento ĝis komenco de la 1950-aj jaroj, al la tempo respondas interna ekipaĵaro, ekzemple devena vendeja ŝranko, grandaj provizujoj por kafo kaj aliaj, ekde la jaro 1985 la objekto estas kultura memorindaĵo.

Agrikultura domo n-ro 61

Ampleksa kamparana domo el fino de la 18-a jarcento, situanta en la vilaĝplaco, ekde la jaro 1978 kultura memorindaĵo. Bazo estas etaĝa domo kun masonita teretaĝo, interaga etaĝo kaj kun sekigejo de lupolo, la tn. lupola domo el la jaro 1808, un tipa aerumigaj fendoj en tegmento (ili ebligis sekigi lupolon en du subtegmentejaj etaĝoj). Konsisto de tiu ĉi unika varm-aera sekigejo de frukto, senfuma kaj kun transporteblaj avelarbotenujoj, lastaj funkciaj de sia speco en Bohemia mezmontaro. En la areo ankaŭ interaga garbejo el Lukov, ŝedo por veturiloj el Řepčice kaj trabfaka garbejo el Bohemia mezmontaro. En la areo ankaŭ interaga garbejo el Suletice.

Fervoja stacio n-ro 25

Konstruaĵo de fervoja stacio el la jaro 1890, ekde la jaro 1985 kultura memorindaĵo (industria heredaĵo), konsisto de la jaro 1998 de memorige protektata fervojlinio Velké Březno – Lovečkovice. La malgranda stacidomo kun konstruaĵo de fervoja stacio estas proksimume 300 m malproksima al sudokcidento de la vilaĝplaco.

En la jaro 1996 en rondo de fervoja stacio estis malfermita la unua ekspozicio de historio de loka fervojo Velké Březno – Verneřice – Úštěk, sur parto de la fervojo ekde la jaro 2010 parta trafiko de historiaj fervojaj veturiloj, vojo de branĉtrako kun nomo Loka fervojo Velké Březno – Úštěk (fervojlinio Velké Březno – Lovečkovice – Verneřovice / Úštěk). La stacidomo aperas ankaŭ en filmo Rebelové (reĝisoro Filip Renč).

Rilataj artikoloj

• Muzeo en naturo Zubrnice
• Fervojlinio Velké Březno – Verneřice / Úštěk (Muzea fervojo Zubrnice)

Pluaj fotoj

• 
  Akva muelejo n-ro 27
• 
  Zubrnica vilaĝplaco el ŝoseo II/260 (direkte de Leština)
• 
  Vido al la vilaĝo de nordo, el deklivo super rojo Zubrnický potok (agrikulturaj objektoj)
• 
  Preĝejo de sankta Maria Magdalena
• 
  Kapelo de La plej sankta Triunuo
• 
  Mezo de la vilaĝo, alirejo en Muzeon en naturo Zubrnice