Amonia pikrato

Amonia pikrato

Kemia strukturo de la
Amonia pikrato

3D Kemia strukturo de la
Amonia pikrato

Alternativa(j) nomo(j)

Dunito
Karbazoato de amonio
Eksplodaĵo D
Pikratolo

Aspekto

Flavaj aŭ ruĝaj kristaloj

C₆H₂O(NO₂)₃NH₄

Fizikaj proprecoj

Molmaso

246.14 g•mol−1 g mol⁻¹

Smiles

C1=C(C=C(C(=C1[N+]
(=O)[O-])[O-])[N+](=O)[O-])
[N+](=O)[O-].[NH4+]

Denseco

1.719[1] g/cm³

Fandopunkto

265 °C (509 ℉; 538 K)

Solvebleco

Akvo:10 g/L (20 °C)

Sekurecaj Indikoj

Risko

R3 R23/24/25

Sekureco

S(S1/2) S28
S35 S37 S45

Pridanĝeraj indikoj

Danĝero

E
Eksplodo-
danĝera

T
Toksa

Xn
Noca por la sano

GHS etikedigo de kemiaĵoj^[1]

GHS Damaĝo-piktogramo

GHS Signalvorto

Damaĝa substanco

GHS Deklaroj pri damaĝoj

H201, H315, H317, H319, H402, H412

GHS Deklaroj pri antaŭgardoj

P210, P230, P240, P250, P261, P264, P270, P272, P273, P280, P302, P302+352, P305+351+338, P301+312, P332+313, P333+313, P337+313, P362, P363, P370+380, P372, P373, P501

Escepte kiam indikitaj, datumoj estas prezentataj laŭ iliaj normaj kondiĉoj pri temperaturo kaj premo
(25 °C kaj 100 kPa)

Amonia pikrato, pikrato de amonio aŭ C₆H₂O(NO₂)₃NH₄ estas eksplodema salo rezultanta el kompleta neŭtraliga reakcio inter la "pikrata acido" kaj amonia hidroksido. Kemie ĝi rilatas al la pli stabila eksplodaĵo trinitro-tolueno.

Ĝi estas la unua eksplodaĵo uzita en aerbombada operacio de la milita historio, plenumita de italaj pilotoj en Libio, en 1911. Ĝi estis grande uzata de la Usona Mararmeo dum la 1-a Mondmilito. Kvankam amonia pikrato estis ordinare konsiderata nesensiva substanco, ĉirkaŭ 1911 la Usona Armeo forlasis ĝian uzon favore de aliaj alternativoj.

Tamen, la Usona Mararmeo plu uzis ĝin en kirasdetrua artilerio kaj fajrarmilaro por marborda defendo. Pikrato de amonio povas uziĝi kiel antaŭanto de la alte stabila eksplodaĵo TATB aŭ 1,3,5-TriAmino-2,4,6-Trinitrobenzeno, unue senhidratigante ĝin al pikramida formo (ligante ĝin al amonio el amina grupo anstataŭe de amonijono) sekvata de posta aminigo.