Predajná
| Predajná | ||
| hungare: Garampéteri | ||
| municipo | ||
|
||
| Oficiala nomo: Predajná | ||
| Lando |  Slovakio
| |
|---|---|---|
| Regiono | Regiono Banská Bystrica | |
| Distrikto | Distrikto Brezno | |
| Historia regiono | Supra Hungarujo | |
| Parto de | Horehronie | |
| Riveroj | Jasenica, Hron | |
| Situo | Predajná | |
| - alteco | 461 m s. m. | |
| - koordinatoj | 48° 48′ 54″ N 19° 27′ 39″ O / 48.81500 °N, 19.46083 °O (mapo) | |
| Areo | 23,203 km² (2 320,3 ha) | |
| Loĝantaro | 1 354 (31.12.2011) | |
| Denseco | 58,35 loĝ./km² | |
| Unua skribmencio | 1284 | |
| Horzono | MET (UTC+1) | |
| - somera tempo | MET (UTC+2) | |
| Poŝtkodo | 976 63 | |
| Telefona antaŭkodo | +421 48 | |
| Aŭtokodoj | BR | |
| NUTS | 508934 | |
  Situo enkadre de Slovakio
| ||
 Situo enkadre de Regiono Banská Bystrica
| ||
 Vikimedia Komunejo: Predajná
| ||
| Retpaĝo: www.obecpredajna.sk | ||
 Portalo pri Slovakio
| ||
Predajná (hungare Garampéteri, hungare ĝis 1886 Predojná) estas vilaĝo en Slovakio, en Regiono Banská Bystrica, en Distrikto Brezno.
Situo
[redakti | redakti fonton]Predajná situas en valo, laŭ dekstra bordo de Hron, laŭ ĉefvojo Brezno-Banská Bystrica, la fervojo preteriras en la alia riveroflanko. Brezno troviĝas 15 km.
Historio
[redakti | redakti fonton]La unua mencio devenis el 1285 en formoj "Predynmyh, Predyuich". En la mezepoko oni minadis oron kaj arĝenton. Baldaŭe la vilaĝo iĝis kampurbo. Bierofarejo fondiĝis en 1800. En 1828 vivis tie en 107 domoj 834 homoj. En 1890 vaporosegilo ekfunkciis. En 1910 loĝis en Garampéteri 1071 homoj, (897 slovakoj, 157 hungaroj, 8 germanoj, 2 rutenoj kaj aliaj). Ĝis Traktato de Trianon la vilaĝo apartenis al Hungara reĝlando, al la departemento Zvolen, al distrikto de Brezno, poste al Ĉeĥoslovakio, inter 1938-1945 kaj ekde 1993 al Slovakio. En 2001 loĝis en Predajná 1346 homoj (1322 slovakoj, 11 ĉeĥoj, po 4 rutenoj kaj ciganoj; kaj aliaj).
Vidindaĵoj
[redakti | redakti fonton]- romkatolika gotika preĝejo omaĝe al Ŝanĝiĝo de Nia Sinjoro el la 15-a jarcento, en 1612 kaj en 1754 trakonstruiĝis
- romkatolika kapelo omaĝe al Sepdolora Dipatrino de 1861
- romkatolika kapelo omaĝe al Apoteozo de Sankta Kruco de 1835
- paroĥo de 1673, en la 18-a jarcento barokigita
- klasikisma nobeldomo el la 19-a jarcento
- tunelo de 1928, en 1971 renovigita