Selice
| Selice | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| municipo de Slovakio | |||
| Administrado | |||
| Poŝtkodo | 925 72 | ||
| En TTT | Oficiala retejo [+] | ||
| Demografio | |||
| Loĝantaro | 2 872 (2021) [+] | ||
| Loĝdenso | 75 loĝ./km² | ||
| Geografio | |||
| Geografia situo | 48° 6′ N, 17° 58′ O (mapo)48.0933333317.96888889Koordinatoj: 48° 6′ N, 17° 58′ O (mapo) [+] | ||
| Alto | 113 m [+] | ||
| Areo | 38,36 km² (3 836 ha) [+] | ||
| |||
|
| |||
| Alia projekto | |||
 Vikimedia Komunejo Selice [+]
| |||
Selice, hungare Szelőce estas vilaĝo en Slovakio, en regiono Nitra, en Distrikto Šaľa.
Bazaj informoj[redakti | redakti fonton]
- Areo: 40 km²
- Loĝantaro: 2910
- Supermara alteco: 113m
- Aŭtokodo: SA...
- Poŝtkodo: 952 72
- Telefonprefikso: 31
Situo[redakti | redakti fonton]
Selice situas sur ebenaĵo, laŭ traira flankovojo. Šaľa troviĝas 12 km-ojn for.
Historio[redakti | redakti fonton]
La unua mencio devenis el 1078. En 1910 loĝis en la vilaĝo 1703 da homoj (plejparte hungaroj. Ĝis Traktato de Trianon la vilaĝo apartenis al Nyitra (reĝa departemento), al distrikto de Vágsellye pli poste jam kiel Selice al Ĉeĥoslovakio, ekde 1993 al Slovakio. Inter 1938-1945 Szelőce rehungariĝis. La unua Arbitracio de Vieno deklaris, ke tiuj komunumoj, kie la hungaroj vivas en majoritato, apartenu al Hungario. Post la 2-a mondmilito multe da hungaroj estis deportitaj al Sudetoj kaj al Hungario. La restaĵo iĝis senrajta laŭ Dekretoj de Beneš. En 2001 en la vilaĝo loĝis 2832 da homoj, ((1682 hungaroj kaj 1011 slovakoj.
Longe ekzistis ankaŭ memstara vilaĝo Sók, ekde 1947 jam vilaĝparto de Selice.
Vilaĝservoj estas biblioteko, gimnazio.
Vidindaĵoj[redakti | redakti fonton]
- katolika preĝejo omaĝe al Sankta Mikaelo de 1785
Famuloj[redakti | redakti fonton]
En la iama Sók naskiĝis hungara advokato Sándor Réső Ensel (pli aĝa).