Griza mevo
 | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
_adult_breeding_Oppdal.jpg) Plenkreskulo en reprodukta plumaro, Norvegio
| ||||||||||||||
| Biologia klasado | ||||||||||||||
| ||||||||||||||
| Larus canus | ||||||||||||||
| Konserva statuso | ||||||||||||||
 | ||||||||||||||
Aliaj Vikimediaj projektoj
| ||||||||||||||
La Griza mevo, Larus canus, estas mezgranda mevo, tio estas birdo de la familio de Laredoj kaj ordo de karadrioformaj.
Disvastiĝo kaj subspecioj
[redakti | redakti fonton]Ĝi reproduktiĝas en nordoriento de Norda Ameriko, kaj nordaj Eŭropo kaj Azio. Estas birdo kiu migras suden vintre, ekzemple en Eŭropo ĝis la Mediteraneo, el Siberio ĝis suda Ĉinio kaj el Kanado ĝis Kalifornio.
La Griza mevo kunhavas tri populaciojn, foje konsiderataj apartaj specioj: Larus canus canus, la Griza mevo, de okcidenta Eŭrazio; L. c. kamschatschensis, la Griza mevo de Kamĉatko, de orienta Eŭrazio; kaj L. c. brachyrhynchus, la Mallongbeka mevo, kiu reproduktiĝas en Alasko kaj okcidenta Kanado, jam tute akceptita kiel aparta specio. La eŭropa raso foje venas kiel vizitanta al orienta marbordo de Kanado kaj kiel rara vagulo al nordorienta Usono.
Aspekto
[redakti | redakti fonton]
.jpg)
Ĝi estas 38 ĝis 44 cm longa kaj havas enverguron de 106 ĝis 125 cm kaj pezon de 300 ĝis 500 g; ĝi estas konsiderinde pli eta ol la Arĝentmevo. Ĝi estas nur iom pli eta ol la Ringobeka mevo aŭ Delavara mevo kaj tre simila, sed ties beko estas pli mallonga, mallarĝa kaj kun pli verdeca nuanco de flavo, krom la manko de marko dum la reprodukta sezono.
Plenkreskuloj de Griza mevo estas helgrizaj supre kaj blankaj sube. La kruroj estas verdecaj. Ili havas nigrajn pintoflugilojn kun larĝaj blankaj "speguloj", ĉefe ĉe amerikaj birdoj. Junuloj have skvamecajn nigrobrunajn suprajn partojn, nigrecan bekon, malhelajn krurojn, nigran vostan strion kaj simplan flugilbildon. Ili atingas plenkreskulecon post tri jaroj. Vintre eĉ plenkreskuloj havas grizajn strion ĉe la nuko.
Reproduktiĝo
[redakti | redakti fonton]
La Griza mevo reproduktiĝas kolonie (laŭ grandaj aroj) apud akvo aŭ marĉoj. Ili konstruas kovritan neston surgrunde aŭ sur arbo, ankaŭ sur konstruaĵoj aŭ fostoj. La ino demetas 3 ovojn. Ambaŭ gepatroj kovas laŭvice dum malpli ol unu monato. Post eloviĝo ankaŭ ambaŭ gepatroj manĝigas la idojn, sed ĉefe la ino.
Kutimoj
[redakti | redakti fonton]La voĉo estas akra rideca krio.
Kiel plej granda parto de la mevoj de la genro Larus, tiuj estas ĉiomanĝantaj kaj povas ĉu manĝi kadavraĵojn ĉu ĉasi etajn predojn ĉu kleptoparaziti. Ĝi estas oportunema birdo, do, ili povas serĉi en urbaj rubejoj aŭ sekvi terkulturajn veturilojn en kamparaj internaj regionoj por preni vermojn aŭ etajn senvertebrulojn kiujn la veturiloj fortimigas.
Ili vivas ĝis 24 jarojn.
Referencoj
[redakti | redakti fonton]- ↑ BirdLife International. (2019). “Larus canus”, IUCN Red List of Threatened Species 2019, p. e.T22694308A155576460. doi:10.2305/IUCN.UK.2018-2.RLTS.T22694308A155576460.en. Alirita 13a de Aprilo 2021..
Fontoj
[redakti | redakti fonton]- BirdLife International (2004). Larus canus. Internacia Ruĝa Listo de Endanĝeritaj Specioj, eldono de 2006. IUCN 2006. Elŝutita 11a de Majo 2006.
- "National Geographic" Field Guide to the Birds of North America ISBN 0-7922-6877-6
- Seabirds, an Identification Guide de Peter Harrison, (1983) ISBN 0-7470-1410-8
- Handbook of the Birds of the World Vol 3, Josep del Hoyo editor, ISBN 84-87334-10-5
- "National Audubon Society" The Sibley Guide to Birds, de David Allen Sibley, ISBN 0-679-45122-6
Eksteraj ligiloj
[redakti | redakti fonton]- Informaro pri Specio Griza mevo - Laboratorio Cornell pri Ornitologio
- La Griza mevoLarus canus - USGS Patuxent Birdidentigejo
- Informaro kaj Fotoj de Griza mevo - Birdoj kaj Birdumo ĉe Suda Dakoto
- filmoj pri Griza mevo ĉe Interreta Birdo Kolekto
- Franclingva ejo pri Griza mevo