Nová Baňa

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Nová Baňa
hungare: Újbánya, germane: Königsberg
urbo
Nová Baňa
Blazono
Oficiala nomo: Nová Baňa
Ŝtato Slovakio Slovakio
Regiono Regiono Banská Bystrica
Distrikto Distrikto Žarnovica
Historia regiono Supra Hungarujo
Parto de Tekov
Montaroj Štiavnické vrchy
Parto(j) Stará Huta
Riveroj Hron, Novobanský potok, Starohutský potok
Situo Nová Baňa
 - alteco 442 m s. m.
 - koordinatoj 48° 25′ 28″ N 18° 38′ 21″ O / 48.42444 °N, 18.63917 °O / 48.42444; 18.63917 (mapo)
Areo 61,256 km² (6 125,6 ha)
Loĝantaro 7 422 (31.12.2007)
Denseco 121,16 loĝ./km²
Unua skribmencio 1337
Horzono MET (UTC+1)
 - somera tempo MET (UTC+2)
Poŝtkodo 968 01
Telefona antaŭkodo +421 45
Aŭtokodoj ZC
NUTS 517097
Situo enkadre de Slovakio
Situo enkadre de Slovakio
Situo enkadre de Slovakio
Situo enkadre de Regiono Banská Bystrica
Situo enkadre de Regiono Banská Bystrica
Situo enkadre de Regiono Banská Bystrica
Vikimedia Komunejo: Nová Baňa
Retpaĝo: www.novabana.sk
Portalo pri Slovakio
Preĝejo de Nová Baňa
Artefarita lago de Nová Baňa
Industria parto deNová Baňa

Nová Baňa (hungare Újbánya germane Königsberg) estas urbo en Slovakio, en Regiono Banská Bystrica, en Distrikto Žarnovica.

Situo[redakti | redakti fonton]

La urbo situas en valo de Hron, laŭ dekstra bordo de Hron, laŭ la ĉefvojo Bratislavo-Zvolen, laŭ fervojo Zvolen-Levice. La lasta troviĝas 27 km.

Historio[redakti | redakti fonton]

Germanoj fondis la komunumon en 1345, kiu tuj iĝis privilegia urbo. Oni minis arĝenton kaj oron.

Alianco de minurboj dum la mezepoko en la regiono (la loknomoj estas unue hungare (uzataj ĝis 1920)), poste laŭ la nuna slovaka formo:

Okazis pesto en 1645. La turkoj faris ĉion ruina kaj la homojn granparte murdis en 1665. Emeriko Thököly rabis la urbon en 1670. Slovakoj rekonstruis la urbon kaj la minejon en 1720. La minado daŭris ĝis 1887, la fortikaĵo preskaŭ tute malkonstruiĝis. En 1910 en la urbo loĝis 4813 da loĝantoj (4256 slovakoj, 470 hungaroj). Ĝis 1919 ĝi apartenis al Hungario, al Bars. Poste ĝi apartenis al Ĉeĥoslovakio, ekde 1993 al Slovakio. Post la 2-a mondmilito la hungaroj senrajtiĝis laŭ Dekretoj de Beneš. En 2002 loĝis en la urbo 7505 da homoj (7318) slovakoj.

Vidindaĵoj[redakti | redakti fonton]

Legendo de la pilgrimejo[redakti | redakti fonton]

Estis tre seka vetero en 1863, kiam ŝafistoj ekrigardis, ke ŝafo skrapadas la teron, baldaŭe naskiĝis fonto. Onidire okazis miraklaj resanigoj kaj lumoefikoj. Episkopo de Banská Bystrica nomumis ĝin pilgrimejo en 1866.