Kalia malikato

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Kalia malikato
kalia malikato
Plata kemia strukturo de la Kalia malikato
kalia malikato
Tridimensia kemia strukturo de la Kalia malikato
Bryophyllum pinnatum planto kiu enhavas kalian malikaton.
Alternativa(j) nomo(j)
  • Malikato de kalio
  • E351
  • Hidrokso-butano-duoato de kalio
  • Hidrokso-sukcenato de kalio
Kemia formulo
C4H4K2O5
CAS-numero-kodo 585-09-1
ChemSpider kodo 144374
PubChem-kodo 164689
Fizikaj proprecoj
Aspekto blanka sengusta solidaĵo
Molmaso 210,268 g·mol−1
Solvebleco Akvo:364 g/L
Mortiga dozo (LD50) 3500 mg/kg (buŝe)
Sekurecaj Indikoj
Pridanĝeraj indikoj
Danĝero
GHS Damaĝo Piktogramo
07 – Toksa substanco
GHS Signalvorto Averto
GHS Deklaroj pri damaĝoj H302, H315, H319, H335
GHS Deklaroj pri antaŭgardoj P261, P264, P270, P271, P280, P301+312, P302+352, P304+340, P305+351+338, P312, P321, P330, P332+313, P337+313, P362, P403+233, P405, P501
Escepte kiam indikitaj, datumoj estas prezentataj laŭ iliaj normaj kondiĉoj pri temperaturo kaj premo
(25 °C kaj 100 kPa)

Kalia malikatoC4H4K2O5 estas organika kalia salo de malikata acido. Ĝi estas blanka solidaĵo nature trovata en fruktoj kaj vegetaloj.

Kiel nutro-suplemento, malikato de kalio estas uzata kiel acida reguliganto aŭ acidiganto por uzoj en enujigataj vegetaloj, supoj, saŭcoj kaj trinkaĵoj. Ĝi same agas kiel antioksidiganto kaj kiel nutro-gustigilo. Malikato de kalio estas grava komponaĵo en la transportado de nitratoj ekde planto-radikoj al la foliaro de la planto.

Kalia malikato estas la salo kiu transportas de la foliaro al la radikoj. Ĉe la radikoj, kalia malikato oksidiĝas al kalia karbonato, poste ĝi konvertiĝas al kalia nitrato de la sojlo kaj reenkondukita en la foliaron.

Sintezoj[redakti | redakti fonton]

Sintezo 1[redakti | redakti fonton]

  • Malikata acido reakcias kun kalia hidroksido por doni malikaton de kalio:

Reakcioj[redakti | redakti fonton]

Reakcio 1[redakti | redakti fonton]

  • Malikato de kalio reakcias kun barita akvo por estigi malikaton de bario kaj kalian hidroksidon:

Literaturo[redakti | redakti fonton]