Natria cianato

Natria cianato, cianato de natrio aŭ NaOC≡N estas neorganika kombinaĵo, blanka solido kun kristala strukturo korpo-centrita, romboedra krado, en meditemperaturo. Ĝi estas salo el cianata acido^[2] kaj natria hidroksido, ideala nukleofilo, kiu ĉefe kontribuas por la stereospecifeco en certaj reakcioj samkiel la produktado de la kirala^[3] okzazolidono^[4].

Sintezoj

Sintezo 1

Reakcio inter ureo kaj natria karbonato^[5]:

2+ ${\mathsf {{\xrightarrow[{}]{}}\,}}$ 2+2++

Sintezo 2

Reakcio inter natria cianido kaj oksigeno:

+14+2 ${\mathsf {{\xrightarrow[{}]{}}\,}}$ +2+2+4+7

Sintezo 3

Reakcio inter "cianogena bromido" kaj natria hidroksido:

+2 ${\mathsf {{\xrightarrow[{}]{}}\,}}$ ++

Sintezo 4

Super 140 °C, ureo malkomponiĝas en cianatan acidon kaj amoniakon, kiu reakciante kun natria hidroksido donas natrian cianaton:

${\mathsf {{\xrightarrow[{-NH_{3}}]{140^{o}C}}\,}}$ + ${\mathsf {{\xrightarrow[{-H_{2}O}]{}}\,}}$

Sintezo 5

Kiam ureo fandiĝas kun natria karbonato, natria cianato, karbona duoksido, amoniako kaj akvo estiĝas:

2+ ${\mathsf {{\xrightarrow[{}]{}}\,}}$ +2++

Sintezo 6

* Reakcio inter ureo kaj natria karbonato::

3+ ${\mathsf {{\xrightarrow[{}]{}}\,}}$ 2+4+2

Reakcioj

Reakcio 1

Cianata acido reakcias kun ureo por estigi biureton:^[6]

+ ${\mathsf {{\xrightarrow[{}]{}}\,}}$

Reakcio 2

Cianata acido reakcias kun akvo por estigi amoniakon kaj "karbonan duoksidon":

+ ${\mathsf {{\xrightarrow[{}]{}}\,}}$ +

Reakcio 3

Natria cianato, en la ĉeesto de fero aŭ nikelo, sub 500 °C−600 °C, parte malkomponiĝas:

4 ${\mathsf {{\xrightarrow[{}]{}}\,}}$ 2+++

Reakcio 4

* Kiel ĉiuj alkalo-metalaj cianatoj kaj amoniako, natria cianato iom post iom hidroliĝas al natria karbonato, karbona duoksido kaj amoniako::

2+3 ${\mathsf {{\xrightarrow[{}]{}}\,}}$ ++2

Reakcio 5

Natria cianato reakcias kun fortaj acidoj estigante natriajn kaj amoniajn salojn de la respektiva acido::

+2+ ${\mathsf {{\xrightarrow[{}]{}}\,}}$ ++

Reakcio 6

Karbona unuoksido oksidiĝas al karbona duoksido en la ĉeesto de natria cianato:

+ ${\mathsf {{\xrightarrow[{}]{}}\,}}$ +

Reakcio 7

Natria cianato oksidas karbonon al karbona duoksido kaj karbona unuoksido:

3+ ${\mathsf {{\xrightarrow[{}]{}}\,}}$ 3++

Medicinaj aplikoj

Natria cianato estas utila reakcianto en produktado de asimetria ureo kiu havas rangon de biologia aktiveco ĉefe en arilaj izocianataj perantoj. Tiaj perantoj samkiel natria cianato uzatas en medicino por kontraŭstari la kancerogenajn efektojn en la korpo, eble helpante personojn kun serpoĉela anemio kaj blokante certajn akceptantojn por melanino kiu laŭŝajne helpas en kazoj de dikeco. Plejofte la perantoj produktitaj kun natria cianido estas uzataj por medicinaj studoj, tamen, en kazoj de serpoĉela anemio kaj esploroj pri anti-kancerogenaĵoj, natria cianato propradire estas la ĉefa kombinaĵo de intereso.

Literaturo

Sigma Aldrich
Erric Industries
ChemicalLand21
Chemical Book
Science Direct
Concise Encyclopedia Chemistry, Mary Eagleson
Practical Nitriding and Ferritic Nitrocarburizing, David Pye
Handbook of Heat Treatment of Steels, K. H. Prabhudev

Referencoj

↑ Sigma aldrich
↑ Cianata acido estas izomero de la fulminata acido aŭ H-C≡N→O
↑ Kiraleco estas nesimetria speguligo de iu kemia substanco.
↑ Polymer Syntheses, Volume 1, Stanley Sandler
↑ CO2 Chemistry
↑ The Chemistry of Urea, the Theory of Its Constitution, and of the Origin and Mode of Its Formation in Living Organisms

Lua-eraro en package.lua, linio 80: module 'Modulo:Portalo/bildoj/k' not found.

[[Dosiero:Lua-eraro en package.lua, linio 80: module 'Modulo:Portalo/bildoj/k' not found.|40px|Ĝermo pri kemio |ligilo=]]

Ĉi tiu artikolo ankoraŭ estas ĝermo pri kemio.

Helpu al Vikipedio plilongigi ĝin. Se jam ekzistas alilingva samtema artikolo pli disvolvita, traduku kaj aldonu el ĝi (menciante la fonton).

[1] Sigma aldrich

[2] Cianata acido estas izomero de la fulminata acido aŭ H-C≡N→O

[3] Kiraleco estas nesimetria speguligo de iu kemia substanco.

[4] Polymer Syntheses, Volume 1, Stanley Sandler

[5] CO2 Chemistry

[6] The Chemistry of Urea, the Theory of Its Constitution, and of the Origin and Mode of Its Formation in Living Organisms

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]